به گزارش مشرق، چای این نوشیدنی مطبوع که ما ایرانی‌ها عادت داریم صبحمان را با گرمای آن آغاز کنیم و پذیرایی ساده‌ای که قندپهلو در مقام احترام در برابر میهمانان و عزیزانمان قد علم می‌کند، در این روزها و سال‌های اخیر جایگاهش کجاست؟!
نوشیدنی که کمتر از ۱۱۰ سال از عمرش در ایران می‌گذرد و پای ثابت تمام مجالس و گپ و گفت‌های ماست.
اما نکته حائز اهمیت این است که چای در هر جا که رشد کند، چای است اما اگر خاک حاصلخیزی مثل زمین‌های حاصلخیز ایران در اختیارش باشد عطر و طعمی متفاوت به خود می‌گیرد و طعم گس آن هوش از سر می‌برد.
این‌ها را گفتیم تا قدر عافیت بدانیم و چشم به چای دیگران نداشته باشیم.
اصلا سوال مهم اینجاست که چای خوش طعم و مشهور ایرانی این روزها کجاست؟! پشت ویترین چند مغازه خودنمایی می‌کند؟! در میان این همه رقیب شیک پوش خارجی اصلا جایی برای عرض اندام دارد؟
محمد آقاطاهر رئیس اتحادیه بنکداران مواد غذایی در بخشی از صحبت‌هایش به چای ایرانی اشاره و می‌گوید: ما خودمان بهترین چای را داریم که در فصل بهار چیده می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: چای ایرانی ارگانیک بوده و بهترین چای دنیاست.
حال سوال اساسی اینجاست؛ بهترین چای دنیا که به دنبال جایگاه جهانی می‌گردد در کشور خود چه جایگاهی دارد؟
حسنی عضو مدیره اتحادیه بنکداران مواد غذایی می‌گوید: اگر کمی به عقب برگردیم، قبل از انحلال سازمان چای، در بازار ۴۰ درصد چای داخلی و ۶۰ درصد چای خارجی بود ولی پس از انحلال این سازمان اوضاع به یکباره عوض شد، به طوری که در حال حاضر تقریبا اکثر مردم چای ۱۰۰ درصد خارجی استفاده می‌کنند.
وی در ادامه اظهار می‌کند: این مسئله باز می‌گردد به سودجویی عده‌ای خاص که در واردات چای میلیاردی سود می‌برند و تبلیغات اغواکننده آن‌ها باعث جذب بیشتر مشتری به این بازار شده است.
حسنی درخصوص حمایت از چای ایرانی بیان می‌کند: باید ارگان‌های دولتی از خرید چای خارجی خودداری کرده و به چای داخلی روی بیاورند که تحقق این امر مستلزم فرهنگ‌سازی است.
وی در پایان صحبت‌هایش می‌گوید: فرهنگ‌سازی باعث می‌شود که آرام آرام چای داخلی و ایرانی که شهرت جهانی دارد بتواند جایگاه اصلی خود را به دست آورد.
نمی‌دانم این روند مصرف چای خارجی که تا عمق جامعه نفوذ کرده است با چه شیبی به سمت مصرف داخلی باز خواهد گشت اما امیدواریم سودجویان و عاملان واردات مجاز و غیرمجاز چای به کشور به جای اینکه جیب هموطنان خود را خالی کنند به فکر صادرات چای ناب ایرانی بیافتند و مطمئنا این امر به نفع اقشار مختلف جامعه خواهد بود، خواه چایکار باشد یا مردم عادی و یا خود تاجر؛ که باید بداند سود صادرات بیشتر از واردات است.
نوشیدنی که کمتر از ۱۱۰ سال از عمرش در ایران می‌گذرد و پای ثابت تمام مجالس و گپ و گفت‌های ماست.
اما نکته حائز اهمیت این است که چای در هر جا که رشد کند، چای است اما اگر خاک حاصلخیزی مثل زمین‌های حاصلخیز ایران در اختیارش باشد عطر و طعمی متفاوت به خود می‌گیرد و طعم گس آن هوش از سر می‌برد.
این‌ها را گفتیم تا قدر عافیت بدانیم و چشم به چای دیگران نداشته باشیم.
اصلا سوال مهم اینجاست که چای خوش طعم و مشهور ایرانی این روزها کجاست؟! پشت ویترین چند مغازه خودنمایی می‌کند؟! در میان این همه رقیب شیک پوش خارجی اصلا جایی برای عرض اندام دارد؟
محمد آقاطاهر رئیس اتحادیه بنکداران مواد غذایی در بخشی از صحبت‌هایش به چای ایرانی اشاره و می‌گوید: ما خودمان بهترین چای را داریم که در فصل بهار چیده می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: چای ایرانی ارگانیک بوده و بهترین چای دنیاست.
حال سوال اساسی اینجاست؛ بهترین چای دنیا که به دنبال جایگاه جهانی می‌گردد در کشور خود چه جایگاهی دارد؟
حسنی عضو مدیره اتحادیه بنکداران مواد غذایی می‌گوید: اگر کمی به عقب برگردیم، قبل از انحلال سازمان چای، در بازار ۴۰ درصد چای داخلی و ۶۰ درصد چای خارجی بود ولی پس از انحلال این سازمان اوضاع به یکباره عوض شد، به طوری که در حال حاضر تقریبا اکثر مردم چای ۱۰۰ درصد خارجی استفاده می‌کنند.
وی در ادامه اظهار می‌کند: این مسئله باز می‌گردد به سودجویی عده‌ای خاص که در واردات چای میلیاردی سود می‌برند و تبلیغات اغواکننده آن‌ها باعث جذب بیشتر مشتری به این بازار شده است.
حسنی درخصوص حمایت از چای ایرانی بیان می‌کند: باید ارگان‌های دولتی از خرید چای خارجی خودداری کرده و به چای داخلی روی بیاورند که تحقق این امر مستلزم فرهنگ‌سازی است.
وی در پایان صحبت‌هایش می‌گوید: فرهنگ‌سازی باعث می‌شود که آرام آرام چای داخلی و ایرانی که شهرت جهانی دارد بتواند جایگاه اصلی خود را به دست آورد.
نمی‌دانم این روند مصرف چای خارجی که تا عمق جامعه نفوذ کرده است با چه شیبی به سمت مصرف داخلی باز خواهد گشت اما امیدواریم سودجویان و عاملان واردات مجاز و غیرمجاز چای به کشور به جای اینکه جیب هموطنان خود را خالی کنند به فکر صادرات چای ناب ایرانی بیافتند و مطمئنا این امر به نفع اقشار مختلف جامعه خواهد بود، خواه چایکار باشد یا مردم عادی و یا خود تاجر؛ که باید بداند سود صادرات بیشتر از واردات است.