این جملات بخشی از درد و دل‌های فیس‌بوکی محمدعلی ابطحی، رئیس دفتر رئیس دولت اصلاحات است. اینکه چطور باوجود تمام بزرگ‌نمایی‌هایی که رسانه‌های مختلف اصلاح‌طلب از شاعران روشنفکرنما و ترویج چنین تیپ و شخصیتی، محافل و مراسمات آنان بی‌رمق و بی‌رونق برگزار می‌شود، موضوع قابل‌توجهی است.
سپانلو در جریان روشنفکری و اصلاح‌طلبی به‌عنوان جبهه و پیشانی شاعران روشنفکر شناخته می‌َشد و فعالیت‌های سیاسی نیز در این زمینه در اردوگاه اصلاحات در کارنامه زندگی او ثبت‌شده است. خود وی نیز در این زمینه اعتقاد داشت که «روشنفکر و هنرمند باید تربیت سیاسی داشته باشد. در غیر این صورت یا با موج‌ها می‌رود و یاد خودزنی می‌کند. دو بلای خانمان‌سوزی که اکثر روشنفکران و هنرمندان ایران قربانی آن شدند.» اما به نظر می‌رسند خود سپانلو هم با همه این توصیه‌ها چندان مورد اقبال قرار نگرفت و حتی با تلاش و شیوه رسانه‌ای اصلاح‌طلبان به قول ابطحی در خلوت بدرقه می‌شود و تبیلغات‌های مصنوعی نیز نتوانست شور و هیجانی در این زمینه ایجاد کند. به نظر می‌رسد این مهجوریت بیشتر دورافتادگی چنین تیپ و تفکری با تفکر قاطبه جوانان و بدنه اجتماعی کشور باشد.
محمد علی سپانلو در فیلم سینمایی «رخساره» که در زمان اصلاحات ساخته شد به عنوان یک شاعر به ایفای نقش پرداخته بود.