ظاهراً مسئولان شبكه مستند و بالاتر از آن مسئولان رسانه ملي توجهي به خيرخواهي رسانه‌هاي ارزشي و دغدغه‌مند ندارند و نمي‌خواهند نسبت به كارنامه كاري افراد و مديران فرهنگي كه در سمت‌ها و جايگاه‌هاي مختلف به كار گمارده مي‌شوند، توجهي نمايند. در كارنامه كاري و مديريتي «محمد آفريده» و در بازه زماني مديريتي‌اش بر مركز گسترش سينماي مستند و تجربي كه مي‌بايستي مشغول و موظف به تربيت فيلمسازان جوان و مستعد به منظور غني‌سازي هرچه بيشتر عرصه فيلمسازي كشور در آينده باشد، همچنين در زمان حضورش در مركز سيما فيلم، آنقدر نقاط تيره، توليدات مسئله‌دار و حتي ضدنظام وجود دارد كه گمان نمي‌رفت بار ديگر مسئولان تلويزيون و مشخصاً شبكه مستند دوباره اين آفريده آثار مسئله‌دار را به كار بگيرند!
نگاهي آماري و البته با ملاك قرار دادن محتوا و كيفيت، به آثار توليد شده در زمان مسئوليت جناب آفريده ليستي بلند بالا از آثار و مستندهاي سياه، ضدايراني، غيراخلاقي و مسئله‌دار و توقيفي مثل فيلم كثيف «يك خانواده محترم»كه هيچ‌گاه بابت هيچ يك از آنها او حاضر به عذرخواهي نشده، قابل احصا و رصد است. در دوره مديريت او در مركز گسترش سينماي مستند و تجربي، فيلم‌هاي متعددي ساخته شد كه هر كدام از آنها به نحوي در تعارض با موازين شرعي، اخلاقي و گاه حتي عليه نظام هستند، از جمله مي‌توان به فيلم «ازدواج موقت»، مستند «خاطرات ني‌آوران» اثر «هادي آفريده» (برادرزاده وي)، فيلم توقيف شده و پوچ‌انگارانه «يادداشت بر زمين» (علي‌محمد قاسمي)، فيلم غيراخلاقي «آتشكار» (محسن اميريوسفي)، مستندهاي كوتاهي مانند «ماده۶۱» (توقيف شده)، «هفت زن فيلمساز نابينا»، «آرايشگر بغداد» (توقيف شده)، «پرو آخر» (توقيف شده)، «الفباي سياست» (توقيف شده)، «فرشتگان آلوده صورت» و... .
حالا و پس از گذشت چندين ماه از اين انتصاب و تذكر مكرر رسانه‌هاي انقلابي و ارزشي متأسفانه اين فرد همچنان با به دست آوردن اختيارات فزاينده، مشغول آفريدن آثار توقيفي و تربيت سينماگراني است كه اولين درس آنها چگونگي شكستن خطوط قرمز و درنورديدن ارزش‌ها و هنجارهاي جامعه است.
منبع: روزنامه جوان