گروه ورزشی مشرق - اگر قرار باشد در کوتاه‌ترین حالت ممکن دلالیل پیروزی بلاتر را توضیح بدهم باید بگویم که او در جریان شلوغ‌ترین روزهای کاری فیفا، ساکت ترین مرد فیفا بود، او سکوت کرده بود و به اطراف خودش نگاه می کرد. بلاتر به سکوتی تن داده بود که مشاورانش به او دیکته کرده بودند و البته هرگز از اعتمادش به مشاوران ارشد خود، متضرر نشد.
بلاتر به پیروزی رسید و برای ۴ سال آینده همچنان امپراطوری خود را در اختیار خواهد داشت، تحلیل‌های بسیاری درباره فساد مالی و اخلاقی در فیفا منتشر شده و من قصد پرداختن چندین و چندباره به این موضوعات را ندارم اما می‌خواهم بر این نکته تاکید کنم که بلاتر رفتار خوبی با رسانه‌ها نداشت و باید بداند که پیروزی بدست آمده به چه قیمتی حاصل شده و او از امروز به بعد باید منقابل چه دشمنان قسم خورده‌ای قرار بگیرد.
از فیفا و رئیس مسنش بعید بود که بین خبرنگارانش تبعیض قایل شود، عجیب بود که خبرنگاران جنوب شرق آسیا به راحتی وارد سالن می‌شدند، خبرنگاران آفریقایی و آمریکای جنوبی به راحتی به مهمترین خبرها دسترسی داشتند اما خبرنگاران انگلیسی، فرانسوی، هلندی، پرتغالی و ایتالیایی پشت درهای بسته سالن زوریخ باقی ماندند. عجیب نبود این که خبرنگاران اسپانیایی تا صبح روز جمعه در کنار ما پشت درهای بسته بودند اما به محض روشن شدن تکلیف رای اسپانیا، آنها هم به راحتی وارد سالن شدند و کارت ورودی آنها هیچ ایرادی نداشت!
فیفا باید به این موضوعات مهم پاسخ بدهد. سپ بلاتر در سخنرانی خود به نکات خوبی اشاره کرد، به همدلی و اتحاد بین همه اعضای خانواده بزرگی به نام «فوتبال» و به پاکی و صداقت و عدالت.
اما فوتبال بدون رسانه پرنده بدون بال که نباشد، پرنده زخم خورده ای ایست که خطر پرواز را همیشه به جان نمی‌خرد و گاه بر روی زمین می‌ماند و اوج نمی گیرد.
وقتی نور فلاش دوربین‌های عکاسان مانند تگرگی شدید بر صورت بلاتر فرود آمد، دلم برایش سوخت اما وقتی به این فکر کردم که کسی او را مجبور نکرده تا این حد تحت فشار باشد، با خود گفتم او مسئول است و باید مسئولانه رفتار کند نه این که مجبور شود تن به بی عدالتی بدهد تا نجات پیدا کند.
بحران کنونی در فیفا به این راحتی حل نمی‌شود، او حالا به خوبی فهمیده که جز اسپانیا، دشمن بزرگی به نام اروپا دارد و البته دوستان خوبی مثل آسیا و آفریقا و آمریکای جنوبی. بلاتر باید به این موضوع مهم بیندیشد که اروپا قاره تاثیرگذاری در فوتبال دنیا است و نمی‌شود با چنین وضعیتی به اهداف بلند مدت رسید. فوتبال بدون اروپا، فوتبال را کم دارد و فیفا بدون یوفا از بین خواهد رفت.
جمعه گذشته برای فوتبال دنیا روز عجیب و تاریخی بود، صلح در ساختمان فیفا از بین رفت، پرچم‌های فلسطین جمع آوری شدند و کسی جرات نکرد پرچم رژیم اشغالگر را از سالن بیرون بیندازد، اگر قانون اجازه اخراج دو زن با پرچم فلسطین را صادر کرده بود، همان قانون هم باید مردی را که پرچم اسرائیل را در دست داشت، از سالن اخراج می‌کرد اما این اتفاق رخ نداد. فعالان ضد جنگ در بیرون سالن رفتار خوشی از نیروهای امنیتی ندیدند و این در حالی بود که آنها حتی به احترام مراسم داخل سالن با صدای بلند شعار نمی‌دادند.
فیفا هفته ها و ماه‌های بسیار تلخ و سیاهی را پیش روی خودش می‌بیند و در آن باید پاسخگوی رسانه‌های باشد که سوالات زیادی دارند و تا به پاسخ نرسند میدان را ترک نخواهند کرد.
* اوون گیبسون
بلاتر به پیروزی رسید و برای ۴ سال آینده همچنان امپراطوری خود را در اختیار خواهد داشت، تحلیل‌های بسیاری درباره فساد مالی و اخلاقی در فیفا منتشر شده و من قصد پرداختن چندین و چندباره به این موضوعات را ندارم اما می‌خواهم بر این نکته تاکید کنم که بلاتر رفتار خوبی با رسانه‌ها نداشت و باید بداند که پیروزی بدست آمده به چه قیمتی حاصل شده و او از امروز به بعد باید منقابل چه دشمنان قسم خورده‌ای قرار بگیرد.
از فیفا و رئیس مسنش بعید بود که بین خبرنگارانش تبعیض قایل شود، عجیب بود که خبرنگاران جنوب شرق آسیا به راحتی وارد سالن می‌شدند، خبرنگاران آفریقایی و آمریکای جنوبی به راحتی به مهمترین خبرها دسترسی داشتند اما خبرنگاران انگلیسی، فرانسوی، هلندی، پرتغالی و ایتالیایی پشت درهای بسته سالن زوریخ باقی ماندند. عجیب نبود این که خبرنگاران اسپانیایی تا صبح روز جمعه در کنار ما پشت درهای بسته بودند اما به محض روشن شدن تکلیف رای اسپانیا، آنها هم به راحتی وارد سالن شدند و کارت ورودی آنها هیچ ایرادی نداشت!
فیفا باید به این موضوعات مهم پاسخ بدهد. سپ بلاتر در سخنرانی خود به نکات خوبی اشاره کرد، به همدلی و اتحاد بین همه اعضای خانواده بزرگی به نام «فوتبال» و به پاکی و صداقت و عدالت.
اما فوتبال بدون رسانه پرنده بدون بال که نباشد، پرنده زخم خورده ای ایست که خطر پرواز را همیشه به جان نمی‌خرد و گاه بر روی زمین می‌ماند و اوج نمی گیرد.
وقتی نور فلاش دوربین‌های عکاسان مانند تگرگی شدید بر صورت بلاتر فرود آمد، دلم برایش سوخت اما وقتی به این فکر کردم که کسی او را مجبور نکرده تا این حد تحت فشار باشد، با خود گفتم او مسئول است و باید مسئولانه رفتار کند نه این که مجبور شود تن به بی عدالتی بدهد تا نجات پیدا کند.
بحران کنونی در فیفا به این راحتی حل نمی‌شود، او حالا به خوبی فهمیده که جز اسپانیا، دشمن بزرگی به نام اروپا دارد و البته دوستان خوبی مثل آسیا و آفریقا و آمریکای جنوبی. بلاتر باید به این موضوع مهم بیندیشد که اروپا قاره تاثیرگذاری در فوتبال دنیا است و نمی‌شود با چنین وضعیتی به اهداف بلند مدت رسید. فوتبال بدون اروپا، فوتبال را کم دارد و فیفا بدون یوفا از بین خواهد رفت.
جمعه گذشته برای فوتبال دنیا روز عجیب و تاریخی بود، صلح در ساختمان فیفا از بین رفت، پرچم‌های فلسطین جمع آوری شدند و کسی جرات نکرد پرچم رژیم اشغالگر را از سالن بیرون بیندازد، اگر قانون اجازه اخراج دو زن با پرچم فلسطین را صادر کرده بود، همان قانون هم باید مردی را که پرچم اسرائیل را در دست داشت، از سالن اخراج می‌کرد اما این اتفاق رخ نداد. فعالان ضد جنگ در بیرون سالن رفتار خوشی از نیروهای امنیتی ندیدند و این در حالی بود که آنها حتی به احترام مراسم داخل سالن با صدای بلند شعار نمی‌دادند.
فیفا هفته ها و ماه‌های بسیار تلخ و سیاهی را پیش روی خودش می‌بیند و در آن باید پاسخگوی رسانه‌های باشد که سوالات زیادی دارند و تا به پاسخ نرسند میدان را ترک نخواهند کرد.
* اوون گیبسون