به گزارش مشرق، ژل متوقف کننده خونریزی، هیدروژل پایه پلی پپتید از یک پلی پپتید ساخته شده است که با قرار گرفتن در معرض نور پیوندهای محکمی میان مولکول ها خود ایجاد می کند؛ این پیوند های محکم باعث ارائه یک ثبات مکانیکی می شود که قدرت و مقدار تورم این هیدروژل را در زمان استفاده کنترل می کند.

نسیم عنابی از بخش مهندسی زیست پزشکی در دانشگاه بریگهام در آمریکا با اشاره به اینکه این هیدروژل کاربردهای بسیاری دارد گفت: از این هیدروژل می توان به عنوان یک داربست برای رشد سلول ها استفاده کرد و یا می توان آنها را در ظرفی با سلول های دیگر ترکیب کرد و بعد به منظور تحریک رشد بافت، آن را تزریق کرد.

علاوه بر این از این ماده می توان به عنوان یک درزگیر نیز استفاده کرد بطوریکه آن را در محل جراحت به بافت چسباند و محافظی بر روی زخم ایجاد کرد؛ این ژل امکان توقف فوری خونریزی را فراهم می کند.

محققان افزودند: علاوه بر این، این هیدروژل در طول زمان توسط آنزیم هایی که بطور طبیعی ایجاد می شوند، هضم می شود و برای سلول ها سمی نیست.

این در حالی است که علی خادم حسینی که او نیز از بخش مهندسی زیست پزشکی در دانشگاه بریگهام است، متذکر شد: برخی ژل های مصنوعی که برای توقف خونریزی استفاده می شوند، در طول زمان به مواد شیمیایی سمی تبدیل می شوند و برخی ژل های طبیعی نیز به آنقدر محکم نیستند که بتوانند در برابر جریان خون شریانی مقاومت کنند.

از این هیدروژل ها به اندازه زیادی در پزشکی زیستی استفاده می شود با این وجود بیشتر آنها محدودیت هایی دارند.

عنابی گفت: خاصیت الاستیکی هیدروژل ELP به آن اجازه می دهد تا بهتر بر روی بافت های در حال رشد قرار گیرد.

محققان متوجه شدند که آنها می توانند از هیدروژل ELP برای ایجاد یک سد قدرتمند استفاده کنند که علاوه بر توقف خونریزی می تواند با ترکیب با نانوذرات سیلیکا موجب التیام زخم شود.

این مطالعه در مجله Advanced Functional Materials منتشر شده است.