به گزارش مشرق، بحران کم تماشاگر بودن لیگ برتر، امسال هم ادامه پیدا کرده و در اولین بازی پرسپولیس کمتر از ۲۰ هزار نفر روی سکوهای ورزشگاه آزادی بودند. در سال های اخیر، دلایل مختلفی مثل کیفیت پایین مسابقات، امکانات نامناسب ورزشگاه، مشکلات حمل و نقل و ... برای پایین آمدن میانگین تماشاگران لیگ مطرح شده است.
با این وجود در نظرسنجی های رسانه ای همیشه گزینه «افزایش قیمت بلیت» بیشترین گزینه ای است که تماشاگران لیگ برتر به آن رأی می دهند. بلیت ۷ تا ۱۸ هزار تومانی ورزشگاه آزادی برای بخش زیادی از مردم رقم سنگینی به حساب می آید اما بررسی قیمت بلیت در سایر نقاط جهان، نشان می دهد آزادی خیلی هم جای بدی برای تماشای مسابقات لیگ برتر نیست.
چند درصد درآمد؟
برای مقایسه بلیت در کشورهای مختلف دنیا ابتدا باید سرانه درآمد مردم هر کشور را در نظر گرفت. به طور مثال یک هوادار پرسپولیس یا استقلال که قرار است در بازی های خانگی تیمش بلیت ۱۷ هزار تومانی بخرد، درآمد متفاوتی با یک شهروند انگلیسی دارد که ۸۷ پوند برای تماشای بازی های چلسی هزینه می کند.
بانک جهانی، هر سال گزارشی از درآمد سالانه کشورهای مختلف جهان ارائه می دهد و با استناد به این گزارش، می توان محاسبه کرد هر فرد در کشورهای مختلف دنیا، چقدر از درآمد هفتگی خود را باید برای تماشای یک مسابقه فوتبال پرداخت کند. بر اساس این گزارش، درآمد هر ایرانی در سال کمی بیشتر از ۵ هزار دلار است. این یعنی یک تماشاگر فوتبال برای تماشای مسابقه تیم مورد علاقه اش در بهترین جایگاه ورزشگاه فقط کافی است در حد یک هفدهم درآمد هفتگی اش را هزینه کند. این رقم برای طبقه دوم ورزشگاه به حدود یک پنجاهم درآمد هفتگی می رسد؛ قیمتی که در مقایسه با سایر کشورهای دنیا رقم بسیار پایینی محسوب می شود.
اسپانیایی های گرانفروش
در مقایسه بین کشورهای اروپایی، دو تیم مطرح اسپانیا گران ترین بلیت ها را در دنیا دارند. یک هوادار بارسلونا برای تماشای بازی تیمش در صندلی های گران قیمت نیوکمپ، باید دو سوم درآمد یک هفته اش را بپردازد. قیمت صندلی های درجه ی سانتیاگو برنابئو هم فقط کمی از نیوکمپ ارزان تر است. البته معمولا این صندلی ها به افراد متمول می رسند و در نیوکمپ بزرگ بلیت های ارزان تر برای مردم عادی وجود دارد.
یک شهروند معمولی اسپانیا می تواند با یکدهم درآمد هفتگی اش، در طبقه دوم نیوکمپ، بازی های بارسلونار ا ببینند. با وجود این ارقام، معمولا در نیوکمپ جای سوزن انداختن نیست اما سکوهای ورزشگاه آزادی با رقمی یک پنجم این قیمت همچنان خالی می مانند.
مقایسه با انگلیس
لیگ برتر انگلیس به نسبت اسپانیا و فرانسه، بلیت های ارزان تری دارد. تفاوت قیمت جایگاه ها در ورزشگاه هیا انگلیسی معمولا خیلی زیاد نیست و بیشتر بلیت ها در تخفیف پکیج پیش از فصل فروش می روند. در صورتی که یک هوادار بخواهد بلیت های باقی مانده را هم خریداری کند با ۸ تا ۱۵ درصد درآمد یک هفته اش، می تواند یک صندلی در استمفوردبریج یا اولدترافورد بگیرد و بازی تیم محبوبش را ببیند.
با وجود حدود ۱۰ برابر بودن سرانه درآمد مردم انگلیس نسبت به مردم ایران و ارزان بودن بلیت مسابقات این کشور، باز هم یک طرفدار فوتبال در ایران با هزینه خیلی کمتری می تواند به ورزشگاه آزادی برود. قیمت بلیت ورزشگاه آزادی بین ۲ تا ۶ درصد درآمد هفتگی یک فرد ایرانی محسوب می شود.
سیاست آسیایی
سیاستگزاری کشورهای موفق آسیایی مثل ژاپن و کره جنوبی برای جذب تماشاگران با کشورهای اروپایی متفاوت است. قیمت های جایگاه های گران قیمت و ارزان قیمت این کشورها تفاوت زیادی دارند و مثلا یک تماشاگر فوتبال با حدود یک پنجم قیمت خرید بلیت های گران قیمت، می تواند در جایگاه های اقتصادی ورزشگاه بلیت بخرد. این موضوع فارغ از تخفیف هایی است که برای تشویق زنان و کودکان برای رفتن به ورزشگاه در نظر گرفته شده است.
مثلا قیمت صندلی های درجه یک تیم اف سی سئول کره جنوبی، حدود دو برابر گران قیمت ترین بلیت های آزادی است اما جایگاه های اقتصادی ورزشگاه، با رقمی به مراتب پایین تر از ایران به هواداران این تیم فروخته می شود. قیمتی که در ارزان ترین حالت به یک هفتادم درآمد هفتگی یک فرد کره ای می رسد.
این شرایط در کشور ژاپن هم وجود دارد و به طور مثال یک طرفدار کاشیما آنتلرز می تواند با یک شصت و سوم درآمد هفتگی، بازی تیم محبوبش را از ورزشگاه تماشا کند.
جایگاه های ایستاده
یکی از معدود ورزشگاه های اروپایی که قیمت بلیت های ارزان آن با کشورهای شرق آسیا برابری می کند ورزشگاه آلیانز آرنا مونیخ است. بلیت های بوندس لیگا معمولا قیمت های پایینی دارند و مردم آلمان با سرانه درآمدی بالاتر از همه کشورهای فوتبالی اروپا، بلیت هایشان را ارزان تر از همه آنها می خرند.
نکته ویژه ورزشگاه آلیانز آرنا، «جایگاه های ایستاده» آن است اما برای خرید بلیت جایگاهی که باید ایستاده بازی را ببینید، فقط کافی است ۱۵ یورو هزینه کنید. جایی بسیار نزدیک به زمین و پشت دروازه دو تیم که محل خوبی برای تیفوسی ها محسوب می شود.
درآمد واقعی
مشکل بزرگ برای خرید بلیت های آزادی، حمایت نشدن قشر کم درآمد برای حضور در ورزشگاه است. اگر رقمی که بانک جهانی به عنوان سرانه درآمد مردم ایران تعیین کرده را به ریال تبدیل کنیم، یعنی هر ایرانی به صورت میانگین ماهیانه یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان پول درمی آورد.
قوانین و فضای ورزشگاه های ایران، تماشاگران فوتبال را به مردان جوان محدود کرده و این قشر، معمولا درآمدی به مراتب پایین تر از سرانه درآمد کشور دارند، ضمن اینکه علاوه بر هزینه بلیت، باید برای رفتن به ورزشگاهی خارج از محدوده شهری هزینه کنند.
اگر قرار بود فاصله قیمت گران ترین و ارزان ترین بلیت ورزشگاه آزادی به سبک کره و ژاپن محاسبه شود، قیمت ارزان ترین بلیت های آزادی یک پنجم گران ترین بلیت های آن، یعنی ۳ هزار و ۶۰۰ تومان بود. حدود نصف رقمی که در حال حاضر یک تماشاگر باید برای نشستن روی بتون های سخت طبقه دوم آزادی پرداخت کند.
منبع: هفته نامه تماشاگران امروز
با این وجود در نظرسنجی های رسانه ای همیشه گزینه «افزایش قیمت بلیت» بیشترین گزینه ای است که تماشاگران لیگ برتر به آن رأی می دهند. بلیت ۷ تا ۱۸ هزار تومانی ورزشگاه آزادی برای بخش زیادی از مردم رقم سنگینی به حساب می آید اما بررسی قیمت بلیت در سایر نقاط جهان، نشان می دهد آزادی خیلی هم جای بدی برای تماشای مسابقات لیگ برتر نیست.
چند درصد درآمد؟
برای مقایسه بلیت در کشورهای مختلف دنیا ابتدا باید سرانه درآمد مردم هر کشور را در نظر گرفت. به طور مثال یک هوادار پرسپولیس یا استقلال که قرار است در بازی های خانگی تیمش بلیت ۱۷ هزار تومانی بخرد، درآمد متفاوتی با یک شهروند انگلیسی دارد که ۸۷ پوند برای تماشای بازی های چلسی هزینه می کند.
بانک جهانی، هر سال گزارشی از درآمد سالانه کشورهای مختلف جهان ارائه می دهد و با استناد به این گزارش، می توان محاسبه کرد هر فرد در کشورهای مختلف دنیا، چقدر از درآمد هفتگی خود را باید برای تماشای یک مسابقه فوتبال پرداخت کند. بر اساس این گزارش، درآمد هر ایرانی در سال کمی بیشتر از ۵ هزار دلار است. این یعنی یک تماشاگر فوتبال برای تماشای مسابقه تیم مورد علاقه اش در بهترین جایگاه ورزشگاه فقط کافی است در حد یک هفدهم درآمد هفتگی اش را هزینه کند. این رقم برای طبقه دوم ورزشگاه به حدود یک پنجاهم درآمد هفتگی می رسد؛ قیمتی که در مقایسه با سایر کشورهای دنیا رقم بسیار پایینی محسوب می شود.
اسپانیایی های گرانفروش
در مقایسه بین کشورهای اروپایی، دو تیم مطرح اسپانیا گران ترین بلیت ها را در دنیا دارند. یک هوادار بارسلونا برای تماشای بازی تیمش در صندلی های گران قیمت نیوکمپ، باید دو سوم درآمد یک هفته اش را بپردازد. قیمت صندلی های درجه ی سانتیاگو برنابئو هم فقط کمی از نیوکمپ ارزان تر است. البته معمولا این صندلی ها به افراد متمول می رسند و در نیوکمپ بزرگ بلیت های ارزان تر برای مردم عادی وجود دارد.
یک شهروند معمولی اسپانیا می تواند با یکدهم درآمد هفتگی اش، در طبقه دوم نیوکمپ، بازی های بارسلونار ا ببینند. با وجود این ارقام، معمولا در نیوکمپ جای سوزن انداختن نیست اما سکوهای ورزشگاه آزادی با رقمی یک پنجم این قیمت همچنان خالی می مانند.
مقایسه با انگلیس
لیگ برتر انگلیس به نسبت اسپانیا و فرانسه، بلیت های ارزان تری دارد. تفاوت قیمت جایگاه ها در ورزشگاه هیا انگلیسی معمولا خیلی زیاد نیست و بیشتر بلیت ها در تخفیف پکیج پیش از فصل فروش می روند. در صورتی که یک هوادار بخواهد بلیت های باقی مانده را هم خریداری کند با ۸ تا ۱۵ درصد درآمد یک هفته اش، می تواند یک صندلی در استمفوردبریج یا اولدترافورد بگیرد و بازی تیم محبوبش را ببیند.
با وجود حدود ۱۰ برابر بودن سرانه درآمد مردم انگلیس نسبت به مردم ایران و ارزان بودن بلیت مسابقات این کشور، باز هم یک طرفدار فوتبال در ایران با هزینه خیلی کمتری می تواند به ورزشگاه آزادی برود. قیمت بلیت ورزشگاه آزادی بین ۲ تا ۶ درصد درآمد هفتگی یک فرد ایرانی محسوب می شود.
سیاست آسیایی
سیاستگزاری کشورهای موفق آسیایی مثل ژاپن و کره جنوبی برای جذب تماشاگران با کشورهای اروپایی متفاوت است. قیمت های جایگاه های گران قیمت و ارزان قیمت این کشورها تفاوت زیادی دارند و مثلا یک تماشاگر فوتبال با حدود یک پنجم قیمت خرید بلیت های گران قیمت، می تواند در جایگاه های اقتصادی ورزشگاه بلیت بخرد. این موضوع فارغ از تخفیف هایی است که برای تشویق زنان و کودکان برای رفتن به ورزشگاه در نظر گرفته شده است.
مثلا قیمت صندلی های درجه یک تیم اف سی سئول کره جنوبی، حدود دو برابر گران قیمت ترین بلیت های آزادی است اما جایگاه های اقتصادی ورزشگاه، با رقمی به مراتب پایین تر از ایران به هواداران این تیم فروخته می شود. قیمتی که در ارزان ترین حالت به یک هفتادم درآمد هفتگی یک فرد کره ای می رسد.
این شرایط در کشور ژاپن هم وجود دارد و به طور مثال یک طرفدار کاشیما آنتلرز می تواند با یک شصت و سوم درآمد هفتگی، بازی تیم محبوبش را از ورزشگاه تماشا کند.
جایگاه های ایستاده
یکی از معدود ورزشگاه های اروپایی که قیمت بلیت های ارزان آن با کشورهای شرق آسیا برابری می کند ورزشگاه آلیانز آرنا مونیخ است. بلیت های بوندس لیگا معمولا قیمت های پایینی دارند و مردم آلمان با سرانه درآمدی بالاتر از همه کشورهای فوتبالی اروپا، بلیت هایشان را ارزان تر از همه آنها می خرند.
نکته ویژه ورزشگاه آلیانز آرنا، «جایگاه های ایستاده» آن است اما برای خرید بلیت جایگاهی که باید ایستاده بازی را ببینید، فقط کافی است ۱۵ یورو هزینه کنید. جایی بسیار نزدیک به زمین و پشت دروازه دو تیم که محل خوبی برای تیفوسی ها محسوب می شود.
درآمد واقعی
مشکل بزرگ برای خرید بلیت های آزادی، حمایت نشدن قشر کم درآمد برای حضور در ورزشگاه است. اگر رقمی که بانک جهانی به عنوان سرانه درآمد مردم ایران تعیین کرده را به ریال تبدیل کنیم، یعنی هر ایرانی به صورت میانگین ماهیانه یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان پول درمی آورد.
قوانین و فضای ورزشگاه های ایران، تماشاگران فوتبال را به مردان جوان محدود کرده و این قشر، معمولا درآمدی به مراتب پایین تر از سرانه درآمد کشور دارند، ضمن اینکه علاوه بر هزینه بلیت، باید برای رفتن به ورزشگاهی خارج از محدوده شهری هزینه کنند.
اگر قرار بود فاصله قیمت گران ترین و ارزان ترین بلیت ورزشگاه آزادی به سبک کره و ژاپن محاسبه شود، قیمت ارزان ترین بلیت های آزادی یک پنجم گران ترین بلیت های آن، یعنی ۳ هزار و ۶۰۰ تومان بود. حدود نصف رقمی که در حال حاضر یک تماشاگر باید برای نشستن روی بتون های سخت طبقه دوم آزادی پرداخت کند.
منبع: هفته نامه تماشاگران امروز