با توجه به اقتدار روز افزون نیروی دریایی سپاه و اینکه بسیاری از قدرت های دریایی به اهمیت نبرد در آبهای کم عمق پی برده و به دنبال راه حل هایی برای حضور در این مناطق هستند، برخی ارتش های اشغالگر موجود در این منطقه، به سراغ راه حل هایی برای جبران ضعف شدید خود در برابر این شناورهای مجهز و تندرو رفته اند چراکه اکثر نیروهای دریایی غربی، خصوصا نیروی دریایی آمریکا به صورت سنتی برای حضور و نبرد در آبهای آزاد طراحی شده است که به هیچ عنوان متناسب با شرایط منطقه ای مثل خلیج فارس نیست.
بر اساس اطلاعات اعلام شده توسط بسیاری از کارشناسان و مقامات رسمی آمریکایی، دو ناحیه با مشخصات جغرافیایی شبیه به هم چالش های اصلی آمریکا در بحث دریا خواهند بود: تنگه تایوان در جنوب شرق آسیا و مهمتر از آن، منطقه تنگه هرمز و خلیج فارس در خاورمیانه. فاصله کم از خشکی و کم بودن عمق آب از جمله شرایط خاص این دو منطقه جغرافیایی به حساب می آید.
ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا مستقر در این منطقه، تلاش های زیادی برای مقابله با قایق های تندرو صورت داده است که از آن میان می توان به تست یک سلاح لیزری در خلیج فارس در ماه های اخیر اشاره کرد.
جزییات تست جدید موشکی آمریکا علیه شناورهای تندرو سپاه
اما جدیدترین تلاش آمریکا برای مقابله با خطر قایق های تندرو، مربوط به تست موشکی است که اخیرا توسط نیروی دریایی این کشور در سواحل شرقی آمریکا انجام شده است. ایالات متحده بعد از مدتها تلاش برای مسلح کردن نسل جدید شناورهای خود موسوم به "LCS" که مخصوص عملیات در آبهای کم عمق - مانند خلیج فارس- طراحی و ساخته شده است، به استفاده از یک مدل خاص از موشک هواپرتاب "هلفایر" روی آورده است.
اما آیا این موشک ها توان مقابله با قایق های تندروی ایرانی را خواهند داشت؟
در ابتدا بهتر است نگاهی به مشخصات این موشک آمریکایی داشته باشیم. موشک هلفایر به عنوان سلاح اصلی بالگرد آپاچی وارد خدمت نیروهای مسلح آمریکا شد و به عنوان اسلحه ای مناسب در بحث ضد زره، تا به امروز در جنگ های فراوانی حضور داشته است.
مدلی که در این آزمایش جدید ارتش آمریکا علیه شناورهای فرضی سپاه، از آن استفاده شده است مدل "AGM-114L" موسوم به "لانگبو هلفایر" است. این موشک از سامانه راداری موجی – میلیمتری برای کشف و قفل کردن روی هدف بهره برده و می تواند به صورت "شلیک کن – فراموش کن" به هدف حمله کند. سرعت این موشک در حدود 1600 کیلومتر بر ساعت و برد آن نیز 8 کیلومتر است.
موشک AGM-114L
بر اساس اطلاعات رسمی رسانه های غربی، در جریان آزمایش مورد نظر چند سناریوی مختلف مثل حمله به اهداف ثابت و متحرک، دفع حمله همزمان سه قایق تندرو و شلیک به کمترین و بیشترین برد این موشک از روی یک پلتفورم - البته به غیر از ناوهای کلاس LCS - انجام شده است.
البته نیروی دریایی آمریکا با ترفندهای همیشگی خود، در اطلاعیه مربوط به این آزمایش جزئیاتی نظیر شرایط این درگیری های آزمایشی، سرعت اهداف، نحوه آرایش و نزدیک شدن آن ها را منتشر نکرده است که با فروض مذکور، بایستی به این نکات اشاره کرد.
یک فروند از شناورهای کلاس LCS
تصویر گرافیکی از شلیک یک فروند موشک هلفایر از شناور LCS
سرعت قایق های تندرو آمریکا کجا و شناورهای سپاه کجا
یک نسل از قایق های آزمایشی مخصوص هدفگیری در نیروی دریایی آمریکا وجود دارند که سرعتی در حدود 50 نات (90 کیلومتر بر ساعت) دارند و برای این آزمایش نیز از آنها استفاده شده است.
این سرعت در حالی توسط شناورهای آمریکایی به ثبت رسیده که سردار علی فدوی فرمانده نیروی دریایی سپاه در سال 1394 و در جریان نشست "چهارمین همایش ملی شناورهای تندرو" اعلام کرد که تولید شناورهای تندرو با سرعت 80 نات، مسلح به موشک هایی با برد 100 کیلومتر در کشور آغاز شده و سپاه شناوری با سرعت 110 نات را نیز آزمایش کرده است.
عکس منتشر شده از این آزمایش توسط نیروی دریایی آمریکا
حتی اگر نیروی دریایی آمریکا شناورهای آزمایشی مورد نظر را با بیشترین سرعت ممکن خود در این آزمایش وارد کرده باشد، باز هم همان گونه که در بالا اشاره شده فاصله بسیار آشکاری با سرعت شناورهای سپاه وجود دارد که در جریان یک نبرد واقعی تفاوت های بسیار زیادی را ایجاد می کند.
با توجه به اینکه افزوده شدن هر نات سرعت اضافه به قایق های مستقر در خلیج فارس و تنگه هرمز، توانایی و قدرت مانور آنها را افزایش خاصی می دهد، عملا مقایسه و تست روی شناورهایی با سرعت 60 نات، نمی تواند برآورد درست و معیار مناسبی برای مقابله با قایق های تندرو سپاه با سرعت بالای 80 و به زودی بالای 100 نات باشد.
شناور آزمایشی نیروی دریایی آمریکا
موشک های 8 کیلومتری آمریکا در برابر سلاح های دهها کیلومتری سپاه
مسئله بعدی برد موشک مورد نظر است. این موشک آمریکایی بردی در حدود 8 کیلومتر دارد. آیا سپاه که در حال تجهیز قایق های تندروی خود به موشک های کروزی با برد 100 کیلومتر است، نیازی به نزدیک شدن در حد محدوده 8 کیلومتری این شناورهای آمریکایی دارد و یا اینکه از فاصله بسیار دورتر موشک ها را شلیک کرده و به سرعت از منطقه مورد نظر خارج می شود؟ حتی قبل از نیز موشک هایی مثل سری کوثر یا نصر با برد بیش از 20 کیلومتر نیز بر روی بسیاری از شناورهای سپاه نصب شده بود که باز هم بیش از 2 برابر این موشک آمریکایی برد دارند.
از سوی دیگر، اگرچه ممکن است عرض کم منطقه خلیج فارس به عنوان عنصری مهم در جهت مفید فایده بودن برد کم موشک های هلفایر آمریکا مطرح شود، اما باز هم بردهایی حتی در حد 10 تا 15 کیلومتر هم پاسخگوی مقابله با رزمندگان مجهز نیروی دریایی سپاه نخواهد بود.
تست موشک علیه 3 شناور برای مقابله با صدها قایق؟!
مسئله بعدی نوع استراتژی نیروی دریایی سپاه در استفاده از قایق های تندرو است که بر اساس حملات بسیار پرتعداد قرار گرفته است. در زمان این گونه حملات پر حجم عملا طرف مقابل با حجم بسیار بیشتری از مهاجمین رو به رو شده و عملا توان مقابله را از دست می دهد.
این سخن سردار صفاری فرمانده سابق نیروی دریایی سپاه که اعلام کرد نیروی دریایی سپاه برای مقابله و نابودی هر شناور آمریکایی، بیش از 100 قایق مسلح را در نظر گرفته است، می تواند مثال مشخصی از عدم کارآیی تست های اینچنینی ارتش امریکا با استفاده از شناورهای معدود و فاقد کارآیی باشد و تنها نتیجه آزماش مذکور، از بین رفتن تعدادی از شناورهای تندرو ارتش این کشور است.
تحرکات سالهای اخیر نیروی دریایی آمریکا در حوزه مقابله با قایق های تندرو نشان واضحی از ترس بالای این کشور از این شناورهای کوچک اما قدرتمند و مجهز است و آنها همچنان مجبور هستند تا به ساده ترین دستورات رزمندگان ایرانی مانند پاسخ فارسی به سوالات مطرح شده از آنها در هنگام ورود و خروج به خلیج فارس، تمکین کنند.