این روزنامه سپس این سوال را مطرح کرد که آیا تحریم دولتهایی که حقوق بشر را نقض می کنند و مستثنی کردن اسرائیل از این امر یک برخورد دو گانه با معیارها به شمار نمی رود؟

روزنامه واشنگتن پست سپس به این سوال خود پاسخ داد و نوشت: به طور قطع یک برخورد دوگانه به شمار می رود. ما درخصوص بقای اسرائیل نگرانی جدی احساس می کنیم و همین نگرانی را درباره سرنوشت سایر دولت ها نداریم.

استفان لویسکی استاد امور حکومتداری در دانشگاه هاروارد و گلید ویلی استادیار رشته اقتصاد و حقوق دانشگاه شیکاگو در مصاحبه مشترک خود در روزنامه واشنگتن پست نوشتند: برعکس دولت های دیگر مثل کره شمالی، تاثیر تحریم بر اسرائیل زیاد خواهد بود. کابینه اسرائیل در سایه کمک های زیاد آمریکا و سرمایه گذاریها و تجارت و حمایت اخلاقی و دیپلماتیک واشنگتن از آن، نتیجه رفتارهای احمقانه اش را احساس نکرده است.

آنها افزودند: ما بر سر دوراهی دشواری قرار داریم. گسترش شهرک ها و رویکردهای جمعیتی جدید بزودی قدرت اسرائیل برای تغییر وضعیت را در کنترل خوهد داشت. ما سالهای طولانی از کابینه های اسرائیل حمایت کردیم و حتی با کابینه هایی که با ما اختلاف نظر پیدا کردند، کمک کردیم به این امید که امنیت اسرائیل به آن برای دفاع از منافعش در دراز مدت کمک خواهد کرد.

لویسکی و ویلی نوشتند: این راهبرد ناکامی و شکست خود را اثبات کرده است و حامیان اسرائیل به عناصر سرسپرده آن به طور فاجعه باری تبدیل شده اند. امروز دیگر امکان واقعی برای اسرائیل به منظور اتخاذ گزینه دشوار برای تضمین بقای خود در سایه نبود فشار خارجی وجود ندارد.

قطع کمک های آمریکا

این دو پژوهشگر از دولت آمریکا خواستند که کمک های خود به رژیم اسرائیل را قطع کند و گفتند: درخصوص حامیان اسرائیل، همه شیوه های فشار در دسترس دردناک خواهد بود. تنها راه عاقلانه برای بازنگری محاسبات اسرائیل همن قطع کمک های آمریکا و حمایت دیپلماتیک و تحریم اقتصاد اسرائیل و دوری گزیدن از آن است.

پژوهشگران مذکور افزودند: تحریم تولیدات شهرک ها به تنهایی تاثیری نخواهد داشت که بتواند اسرائیل را به تفکر دوباره درباره وضعیت فعلی خود سوق دهد. فقط اینچنین - هرچند با اکراه-  امور پیش خواهد رفت؛ یعنی اینکه با عزم قوی مخالفت قاطع خود را با اسرائیل ابراز داشته و بر عزم خود برای تحریم تولیداتش تاکید کیم و از دانشگاهایمان بخواهیم که حمایت از اسرائیل را متوقف کنند و از نمایندگان منتخب خود بخواهیم که کمک به اسرائیل را قطع کنند.

این دو پژوهشگر ابراز عقیده کردند که اگر اسرائیل به طور جدی در مسیر مذاکرات صلح برای تاسیس یک دولت فلسطینی دارای حاکمیت یا اعطاق حق شهروندی دموکراتیک به فلسطینی های ساکن اراضی سال 48 حرکت نکند، قادر نخواهیم بود که به حمایت از دولت هایی که با کارهای خود بقای اسرائیل را در دراز مدت تهدید می کنند، ادامه دهیم.

به نوشته روزنامه واشنگتن پست، حمایت آمریکا از اسرائیل بر دو محور استوار بوده است؛ نخست اینکه وجود یک دولت برای محافظت از ملت ما در برابر فجایع احتمالی در آینده ضروری بوده است و دوم اینکه هرگونه دولتی یهودی با اعتقاد خود به مبنای جهانی حقوق بشر دموکراتیک خواهد بود.

این دو پژوهشگر گفتند: اما اقدامات غیر دموکراتیکی در راه بقای اسرائیل نظیر اشغال کرانه باختری و غزه و محروم کردن فلسطینی های این مناطق از حقوق اساسی خودشان اتخاذ می شود که همه آنها اقداماتی موقت به شمار رفته است.

استفان لویسکی استاد امور حکومتداری در دانشگا هاروارد و گلید ویلی استادیار رشته اقتصاد و حقوق دانشگاه شیکاگو افزودند: اشغالگری پایدار شده است و اسرائیل بر اساس یک سیستم مبتنی بر تبعیض نژادی تاحد زیاد برپا شده است و این همان چیزی است که سران سابق درباره آن هشدار دادند. تعداد شهرک نشینان در کرانه باختری 30 برابر شده و از 12 هزار نفر در سال 1980 میلادی به 389 هزار نفر در حال حاضر رسیده است. بعد از اینکه خط سبز که مناطق اشغالی (67)را از (اراضی اشغالی 48) متمایز می کرد از همه نقشه ها پاک شده است، هر روز با کرانه باختری به گونه ای برخورد می شود که بخشی از اسرائیل است.

«روون رولین» رئیس رژیم اسرائیل اخیرا اعلام کرد که کنترل بر کرانه باختری "جای بحث و جدل سیاسی ندارد بلکه حقیقتی اساسی در صهیونیسم مدرن است".

انزوای اسرائیل

این دو پیش بینی کردند که برخورد قهرآمیز همیشگی رژیم اسرائیل با فلسطینی ها به طور قطع باعث منزوی کردن اسرائیل از کشورهای دموکراتیک غرب خواهد شد و نه تنها حمایت اروپا از اسرائیل کم نشده است بلکه افکار عمومی آمریکا نیز که اسرائیل را در گذشته با قدرت حمایت می کردند، خصوصا در سایه نسل قرن دو هزار درحال تغییر کردن است.

لویسکی و ویلی گفتند که افزایش اشغالگری ناشی از فشارهای جمعیتی ممکن است به گسست جامعه صهیونیستی منجر شود زیرا افزایش شمار شهرک نشینان و تندروهای ارتدوکس باعث رشد گرایش های قومی متعصب در یهودیان و احساس بیگانگی در نسل جوانان عرب شده است.

به گفته این دو پژوهشگر، با تقسیم رژیم اسرائیل به جوامع متناقض، این رژیم  با خطر نبود کمترین روحیه تسامج دوجانبه روبرو می شود؛ روحیه ای که ویژگی ضروری هر جامعه دموکراتیکی است. در این راستا، خشونت ناشی از موج اخیر حملات در قدس و کرانه باختری می رود که به یک امر عادی تبدیل شود.

این پژوهشگران در پایان تاکید کرد که سران اشغالگر با تلاش خود برای تثبیت اشغالگری فرص های بقای دولت خود را کاهش می دهند و متاسفانه تلاش های داخلی برای تغییر این سرنوشت نیز کاهش یافته است.