روزنامه اعتماد با اشاره به سخنان دیروز حجت‌الاسلام حسن روحانی در نمایشگاه مطبوعات، نوشته است که رفتار رئیس جمهور با رسانه‌ها «کریمانه» است به نحوی که حتی برای رسانه‌های منتقد، حق «حیات» قائل است.

گروه سیاسی مشرق - رسانه‌های مکتوب همواره نقش عمده‌ای در هدایت افکار عمومی و جریان‌سازی رسانه‌ای به عهده دارند که در این بین جایگاه روزنامه‌ها، جایگاه ویژه‌ای است. به همین منظور گروه سیاسی مشرق به تحلیل و بررسی محتوای روزنامه‌های متعلق به جریان اصلاح‌طلب می‌پردازد.

*****

· نقد منصفانه؛ پاسخ مسئولانه! / حق حیات برای منتقدان!

نه منتقدان حضور داشتند و نه پاسخ مسئولانه شنیده شد؛ گویا شعار نمایشگاه مطبوعات کنایهٔ به برگزارکنندگان آن بوده است. سخنان حجت‌الاسلام روحانی در مراسم افتتاحیه محور اصلی روزنامه‌های اصلاح‌طلب امروز بود. این روزنامه‌ها با بهره‌گیری از این عبارت رییس‌جمهور «با برداشته‌شدن تحریم، اقتصاد ما تحرک پیدا می‌کند، اما معنایش این نیست که دیگر بیماری و مشکلی در اقتصاد وجود ندارد. اولین قدمی که در عرصه بعد از تحریم با آن می‌توانیم مشکلات جامعه از جمله مشکلات اقتصادی را حل‌وفصل کنیم، ایجاد امید و امید به آینده است و بزرگ‌ترین عمل ضدانقلابی ایجاد یأس است. رسانه‌ای که به معنای واقعی کلمه ضدانقلاب است، رسانه‌ای است که وقتی آن را می‌خوانید چیزی از شما کم می‌کند. صفحه اولش امید را از شما می‌گیرد و صفحه دومش اعتماد را از شما می‌گیرد. انقلابی‌بودن ما در مطبوعات و رسانه‌ها این است که واقعیات را به خوبی و درستی بیان کنیم». به نقد روزنامه‌های منتقد پرداختند.

روزنامه اعتماد در یادداشت معتقد است که رفتار حجت الاسلام روحانی با رسانه‌ها «کریمانه» است به نحوی که حتی برای رسانه‌های منتقدان حق «حیات» قائل است! و در همین راستا نوشت: «سخنان روحانی بی‌شک نشان داد دولت می‌خواهد با نهاد «رسانه»، کریمانه‌تر و همدلانه‌تر کنار آید، مواجهه او با رسانه‌های منتقد هم، استثنایی بر این منش رفتاری روحانی نیست، هر چند او از آنان دلخور است اما بستن آنان را روا ندانست و حق حیات آنان را نگرفت.»

جواد دلیری با شعف از سخنان رییس‌جمهور نوشت: «او اندکی از غبار فضای خسته مطبوعات زدود و ذوق روزنامه‌نگاران را برانگیخت واسباب سرور و بهجت ایشان را فراهم آورد.» و سپس اینگونه از خطابه دیروز روحانی تمجید کرد: «دیروز «ما» اهالی رسانه میزبان «میهمان ویژه» ای بودیم، میهمانی از جنس و نماد «سیاست» با نشان «وکالت ملت» و در کسوت «یک انقلابی» تمام عیار.»

· برجامی برای سیاست داخلی

مذاکرات ملی یا گفت‌وگوهای ملی ترجیع‌بند اصلاح‌طلبان برای فرار از پاسخ‌گویی پیرامون خدشه به جمهوریت نظام در سال 1388 است؛ اولین‌بار پس از حضور دولت یازدهم غلامحسین کرباسچی در افطار ریاست‌جمهوری از تحقق این ایده برای آنچه برون‌رفت از مشکلات سیاسی با حاکمیت خوانده می‌شود؛ بیان شد و پس از توافق هسته‌ای در قالب «برجامی برای سیاست داخلی» از سوی طیف تجدیدنظرطلب برای فرار از توبه رفتارهای ساختارشکنانه صورت می‌گیرد.

در همین راستا روزنامه ابتکار در سرمقاله خود نوشت: «مخالفان برجام هم بخشی از مردم ایران‌اند. همان‌قدر که موافقان برجام. آنان نیز حق دارند پرسش‌ها و تردیدهایشان را بروز دهند. خطای سالیان پیش دو قطبی کردن اصلاحات و ضد اصلاحات بود که بخش‌هایی از مخالفان را بیرون از دایره همدلی و توضیح و گفت‌وگو قرار داد. دامن‌زدن به فضای دو قطبی به سود هیچکس نیست. اگر توانسته‌ایم جهان را قانع کنیم، اگر با بیرونیان تن به گفت‌وگو و تعامل داده‌ایم، باید بتوانیم بسیار سهل‌تر و بیشتر در میان خودمان نیز اهل گفت‌وگوی همدلانه و به رسمیت شناختن یکدیگر باشیم و نگذاریم در بخش‌هایی از جامعه، احساس شکست و باخت بروز کند. برجام اگر پیروزی است، پیروزی همه ملت است و همه باید نسبت به آن قانع و خشنود باشند و گرنه از گذشته عبرت نگرفته‌ایم و به آینده نیز نمی‌توانیم امیدوار باشیم.»

· لیست مشترک؛ چراغ قرمز به کارگزاران سازندگی

اعضای حزب کارگزاران سازندگی از جلسه کاخ سعدآباد رسماً محوریت خود را بر جریان اصلاحات برای انتخابات آتی تحمیل کردند؛ آنان بعد از چندماه حجت الاسلام ناطق نوری را بهترین گزینه برای سرلیستی و ریاست مجلس معرفی کردند تا همانند الگوی انتخابات 1392، محمدرضا عارف را مجبور به «انصراف» کنند. مرحله بعدی استیلا حزب کارگزاران سازندگی بر احزاب دیگر آغاز شده است و آنان اعضای خود را برای حضور در لیست معرفی کرده‌اند؛ هفته‌نامه صدا ارگان حزب کارگزاران سازندگی از حضور اعضای شورای مرکزی این حزب در انتخابات آتی حکایت کرد و از افرادی مانند محسن هاشمی، رضاامرالهی، فاطمه مقیمی، فرزانه ترکان، یدالله طاهرنژاد، دکتر دل انگیزان، عباسعلی اللهیاری حکایت کرد. تا با دستی پر و روی‌گشاده برای سهم‌خواهی از لیست گام بردارند و از سوی دیگر به احزاب دیگر پالس جدی بدهند که در صورت عدم پذیرش نظرات آنان توانایی لیستی مجزا با نامزدهای که از پل احراز صلاحیت شورای نگهبان گذشته‌اند؛ را دارا میباشند.

در همین راستا اعضای دیگر اصلاحات با کنایه لیست مشترک چراغ قرمز را به کارگزاران سازندگی نشان داده‌اند، به طوری که احمد حکیمی پور در گفت‌وگو با «اعتماد» اظهار داشت: «مجموعه دوستان اصلاح‌طلب تلاش خود را برای رسیدن به این مهم انجام می‌دهند و ما امیدواریم این خواسته محقق شود. امروز نشانه‌های خوبی از وفاق و همدلی میان تمامی گروه‌های اصلاح‌طلب می‌بینیم که مقدمه دستیابی به لیست مشترک است. بنابراین پیش‌بینی ما این است که با یک لیست سراسری وارد رقابت‌های انتخاباتی شویم.» و همچنین سید محمود میرلوحی در گفت و گو با آرمان بیان داشت: «انتخابات 92 تجربه خوبی برای اصلاح‌طلبان بود که منافع ملی بر منافع جناحی و منافع جناحی بر منافع فردی ترجیح داده شد تا با رسیدن به وحدت یک سخن مشترک در میان اصلاح‌طلبان گفته شود. متاسفانه برخی جریان‌های سیاسی تلاش می‌کنند انسجام اصلاح‌طلبان را با مشکل مواجه کنند تا با این روش خودشان پیروز قطعی انتخابات باشند.