من (کوین برت) پاریس را جمعه ظهر ترک کردم. هم‌زمان با فرود هواپیمای من در شیکاگو، یعنی ساعت 3:15 بعد از ظهر به وقت محلی (9:15 شب به وقت پاریس) صدای جیغ و داد رسانه‌ها بلند شده بود. «تروریست‌ها ده‌ها نفر را در مرکز پاریس کشته‌اند؛ و گروگان‌گیری شده است.» ارتش فرانسه در حال اشغال «شهر نور» بود. اتفاقاتی که یادآور حادثه شارلی ابدو است، با این تفاوت که این بار حادثه بزرگ‌تر و خون‌بارتر است.
از آن‌جایی که اکنون به طور قطعی می‌دانیم که حمله شارلی ابدو، یک عملیات فریب «گلادیو 2» به وسیله مظنونین همیشگی یعنی افراطی‌های ناتو و صهیونیست‌ها بود، آیا می‌توانیم در مورد حملات روز «جمعه، سیزدهم» نیز چنین فرضی کنیم؟من فکر می‌کنم می‌توانیم. تقریباً تمام حملات تروریستی بزرگ و غیرعادی، بعد از بررسی‌های انتقادی وسیع، مشخص می‌شود که صرفاً موردی جدید از رویه همیشگی عملیات فریب طراحی‌شده به وسیله دولت‌ها بوده‌اند. هیچ دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم این مورد خاص با بقیه فرق دارد. سؤال اول مثل همیشه این است که: چه کسی از این حادثه نفع می‌برد؟ و پاسخ مثل همیشه این است که: استبدادگراهای داخلی؛ صهیونیست‌ها؛ نظامی‌گراها؛ اسلام‌هراس‌ها؛ و طرف‌داران نظم نوین جهانی که در دل بحران به دنبال نظم هستند.
حالا این نظم نوین وارد فاز احیا شده است. به نظر می‌رسد دست‌اندرکاران «نابودی خلاقانه»، اکنون درگیر نابودی چندین کشور خاورمیانه، سیل پناهندگان به اروپا، آمادگی‌ها برای جنگ جهانی سوم علیه روسیه و چین، و ارعاب مستمر از طریق عملیات فریب هستند.
مقامات فرانسه مطمئناً از این حملات همان‌طوری استفاده می‌کنند که از شارلی ابدو استفاده کردند: به عنوان بهانه‌ای برای خاموش کردن تفکرات نقادانه و اعتراضات مردمی. حتی ممکن است از بازگشت من به پاریس در 11 دسامبر برای ارائه مقاله‌ای که عملیات فریب شارلی ابدو را در سطح یک کنفرانس آکادمیک جریان اصلی افشا می‌کند، جلوگیری کنند1. البته در گذشته هم از ورود من به کانادا برای صحبت در مورد کتاب «ما شارلی ابدو نیستیم: آزاداندیشان 11 سپتامبر، فرانسه را زیر سؤال می‌برند2» ممانعت شده بود. اولاند رئیس‌جمهور فرانسه با الفاظ تند به «تئوری‌پردازان توطئه» شارلی ابدو حمله کرد و اندیشکده او، «مؤسسه ژان ژوقس3» از من به عنوان یکی از پنج «روشن‌فکر توطئه‌پرداز» پیش‌تاز دنیا نام برد که باید مراقبش بود.
با این همه، همه این‌ها ممکن است اتفاقی باشد. شاید این حمله واقعاً به وسیله مسلمانان خشمگین انجام شده باشد. شاید هیچ دخالتی از طرف دولت‌ها نبوده. شاید این بار، برای یک بار هم که شده، واقعاً این یک عملیات فریب نیست. اما «مسلمانان رادیکال» چه نفعی از این حملات می‌برند؟ همین الآن داعش دارد سرزنش می‌شود. هم‌چنین این روسیه است و نه فرانسه که دارد با داعش در سوریه می‌جنگد و داعش که البته یک گروه تروریست ساختگی است و نه یک گروه واقعاً مسلمان، اگر به فکر انتقام‌گیری بود، باید به روسیه حمله می‌کرد، نه فرانسه.
برای این‌که داستان‌های رسمیِ «کار مسلمانان است» که از حملات تروریستی بزرگ 11 سپتامبر آغاز شده است را باور کنید، باید فرض بگیرید که این ظاهراً عاملین مسلمان، یک مشت احمق محض و کاملاً ناتوان از تفکر استراتژیک هستند و آن قدر بدبخت که هر دفعه دقیقاً همان بهانه رسانه‌ای را که نومحافظه‌کاران صهیونیست به آن نیاز دارند به دستشان می‌دهند.
لذا با این که هنوز برای اظهارنظر قطعی زود است، من فکر می‌کنم می‌توان فرض کرد که این قتل‌عام «جمعه، سیزدهم» پارس فقط یک مورد دیگر از دنباله طولانی نمایش‌های عملیات فریب است و اگر بگذاریم که عاملین حقیقی، این بار هم مردم را فریب دهند، همان‌طور که در تمام موارد دیگر این کار را کرده‌اند، قطعاً موارد بیش‌تری را در آینده شاهد باشیم.
1. http://truthjihad.blogspot.com/2015/11/success-bringing-truth-to-mainstream.html
2. http://wearenotcharliehebdo.blogspot.com/
3. Jean Jaurés Institute