به گزارش مشرق، انتخاب ناظران کمیته ملی المپیک برای فدراسیون‌های ورزشی و رشته‌های المپیکی روز شنبه در دستور کار جلسه اعضای هیات اجرایی کمیته ملی المپیک قرار گرفت و اعضا با توافق، تعدادی از ناظران را مشخص کردند، اما در این بین برخی نیز به انتخاب ناظران انتقاد داشتند که می‌توان به صحبت‌های علیرضا دبیر نایب‌رئیس کمیته ملی المپیک اشاره کرد.
وی در این باره می‌گوید: انتخاب ناظران با نظر روسای فدراسیون‌ها بود و من با روش انتخاب کردن موافق نبودم. ناظران باید کسانی باشند که در واقع چشم‌های کمیته ملی المپیک باشند نه کسانی که درگیر کارهای اجرایی هستند. ما می‌توانستیم با انتخاب خوب ناظرانی را انتخاب کنیم که با کمیته همراه باشند، روش انتخاب ناظران درست نبود.
ماده بیست و پنج اساسنامه کمیته ملی المپیک به انتخاب ناظران و یا همان تحلیل‌گران فنی اشاره می‌کند و می‌گوید: انتخاب تحلیل‌گران فنی از میان کارشناسان مسلط به رشته‌های ورزشی مختلف در سطح بین‌المللی، بنا به پیشنهاد رئیس شورای ارزیابی و تحلیل فنی و تایید هیات اجرایی انجام می‌پذیرد.
ریاست شورای ارزیابی و تحلیل فنی طبق حکم دبیر کل کمیته ملی المپیک احمد دنیامالی است که در تاریخ 26 فروردین سال 93 برای این پست انتخاب شد.
طبق همین ماده، در بند ب درباره اهم وظایف شورای ارزیابی و تحلیل فنی اشاره شده: نظارت مستمر بر حسن اجرای برنامه فنی (عملیاتی) فدراسیون‌ها (از طریق تحلیل‌گران فنی) ارزیابی دوره‌ای آنها و ارائه گزارش به هیات اجرایی.
با توجه به این بند می‌توان به این نکته اشاره کرد که شورای ارزیابی در نظر دارد با استفاه از تحلیل‌گران و یا همان ناظران کمیته را در جریان برنامه‌های فدراسیون‌ها قرار دهد.
با توجه به صحبت‌های دبیر مبنی بر درگیری برخی از ناظران در فدراسیون‌ها می‌توان به ناظران کشتی اشاره کرد که هر دو عضو شورای فنی هستند. ناظر تکواندو رئیس مرکز نظارت بر تیم‌های ملی است، نصرالله دهنوی سرپرست کمیته مربیان است. محسن میلاد تا چند ماه پیش رئیس کمیته آب‌های آرام بود. احمد اکبری نیز در فدراسیون شمشیربازی ریاست کمیته آموزش را برعهده دارد.
محمد علیپور عضو هیات اجرایی کمیته ملی المپیک درباره انتخاب ناظران گفت: مرکز نظارت بر تیم‌های ملی و شورای ارزیابی چند ناظر را معرفی کرده و اعضای هیات اجرایی به نامزدها رای دادند.
وی با مخالفتش در خصوص معرفی ناظر برای فدراسیون‌ها اظهار داشت: من اصلا اعتقادی به ناظر ندارم. مسئولیت رشته‌ها با فدراسیون‌هاست. اگر تحلیل‌گر فنی به عنوان مثال بگوید در رشته‌ای مثل فوتبال دو بازیکن نباید باشند و نظر مربی مخالف این موضوع باشد به نظر شما کمیته ملی المپیک چه کاری می‌تواند انجام دهد؟
با انتخاب ناظران این سوال پیش می‌آید این افراد و کارشناسان که به نظر می‌آید بیشتر با فدراسیون هماهنگ باشند تا کمیته، می‌توانند نظرات و نقاط ضعف را به کمیته ملی المپیک انتقال دهند؟ انتخاب ناظران بر اساس چه معیارهایی بوده؟
اساسنامه جدید کمیته ملی المپیک در ارتباط با انتخاب ناظران و وظایف آنها هیچ توضیحی را ارائه نکرده است، به همین دلیل برخی از اعضای هیات اجرایی با انتخاب این ناظران مشکل داشتند. به نظر می‌رسد با توجه به مشکلاتی که در این خصوص در دوره قبلی المپیک وجود داشت، این نگرانی‌ها بی‌مورد نباشد. نگرانی‌هایی مبنی بر اینکه این ناظران چقدر توانسته‌اند در جهت خواسته کمیته ملی المپیک گام بردارند؟ ناظران قبل از المپیک چقدر کمیته را در جریان ریز برنامه‌ها و مشکلات فدراسیون‌ها قرار می‌دادند؟ این ناظران چه کمکی می‌توانند در پیشرفت کارها برای کسب مدال داشته باشند؟ آیا اگر ناظر طبق نظر رئیس فدراسیون انتخاب شده باشد، می‌توان امیدوار بود کمیته را در جریان برنامه‌های فدراسیون قرار دهد؟ درگیری ناظران در فدراسیون و امور اجرایی آنها را از وظیفه اصلی‌شان دور نمی‌کند؟
اینها سوالاتی است که پاسخ‌شان به مرور زمان مشخص خواهد شد.
وی در این باره می‌گوید: انتخاب ناظران با نظر روسای فدراسیون‌ها بود و من با روش انتخاب کردن موافق نبودم. ناظران باید کسانی باشند که در واقع چشم‌های کمیته ملی المپیک باشند نه کسانی که درگیر کارهای اجرایی هستند. ما می‌توانستیم با انتخاب خوب ناظرانی را انتخاب کنیم که با کمیته همراه باشند، روش انتخاب ناظران درست نبود.
ماده بیست و پنج اساسنامه کمیته ملی المپیک به انتخاب ناظران و یا همان تحلیل‌گران فنی اشاره می‌کند و می‌گوید: انتخاب تحلیل‌گران فنی از میان کارشناسان مسلط به رشته‌های ورزشی مختلف در سطح بین‌المللی، بنا به پیشنهاد رئیس شورای ارزیابی و تحلیل فنی و تایید هیات اجرایی انجام می‌پذیرد.
ریاست شورای ارزیابی و تحلیل فنی طبق حکم دبیر کل کمیته ملی المپیک احمد دنیامالی است که در تاریخ 26 فروردین سال 93 برای این پست انتخاب شد.
طبق همین ماده، در بند ب درباره اهم وظایف شورای ارزیابی و تحلیل فنی اشاره شده: نظارت مستمر بر حسن اجرای برنامه فنی (عملیاتی) فدراسیون‌ها (از طریق تحلیل‌گران فنی) ارزیابی دوره‌ای آنها و ارائه گزارش به هیات اجرایی.
با توجه به این بند می‌توان به این نکته اشاره کرد که شورای ارزیابی در نظر دارد با استفاه از تحلیل‌گران و یا همان ناظران کمیته را در جریان برنامه‌های فدراسیون‌ها قرار دهد.
با توجه به صحبت‌های دبیر مبنی بر درگیری برخی از ناظران در فدراسیون‌ها می‌توان به ناظران کشتی اشاره کرد که هر دو عضو شورای فنی هستند. ناظر تکواندو رئیس مرکز نظارت بر تیم‌های ملی است، نصرالله دهنوی سرپرست کمیته مربیان است. محسن میلاد تا چند ماه پیش رئیس کمیته آب‌های آرام بود. احمد اکبری نیز در فدراسیون شمشیربازی ریاست کمیته آموزش را برعهده دارد.
محمد علیپور عضو هیات اجرایی کمیته ملی المپیک درباره انتخاب ناظران گفت: مرکز نظارت بر تیم‌های ملی و شورای ارزیابی چند ناظر را معرفی کرده و اعضای هیات اجرایی به نامزدها رای دادند.
وی با مخالفتش در خصوص معرفی ناظر برای فدراسیون‌ها اظهار داشت: من اصلا اعتقادی به ناظر ندارم. مسئولیت رشته‌ها با فدراسیون‌هاست. اگر تحلیل‌گر فنی به عنوان مثال بگوید در رشته‌ای مثل فوتبال دو بازیکن نباید باشند و نظر مربی مخالف این موضوع باشد به نظر شما کمیته ملی المپیک چه کاری می‌تواند انجام دهد؟
با انتخاب ناظران این سوال پیش می‌آید این افراد و کارشناسان که به نظر می‌آید بیشتر با فدراسیون هماهنگ باشند تا کمیته، می‌توانند نظرات و نقاط ضعف را به کمیته ملی المپیک انتقال دهند؟ انتخاب ناظران بر اساس چه معیارهایی بوده؟
اساسنامه جدید کمیته ملی المپیک در ارتباط با انتخاب ناظران و وظایف آنها هیچ توضیحی را ارائه نکرده است، به همین دلیل برخی از اعضای هیات اجرایی با انتخاب این ناظران مشکل داشتند. به نظر می‌رسد با توجه به مشکلاتی که در این خصوص در دوره قبلی المپیک وجود داشت، این نگرانی‌ها بی‌مورد نباشد. نگرانی‌هایی مبنی بر اینکه این ناظران چقدر توانسته‌اند در جهت خواسته کمیته ملی المپیک گام بردارند؟ ناظران قبل از المپیک چقدر کمیته را در جریان ریز برنامه‌ها و مشکلات فدراسیون‌ها قرار می‌دادند؟ این ناظران چه کمکی می‌توانند در پیشرفت کارها برای کسب مدال داشته باشند؟ آیا اگر ناظر طبق نظر رئیس فدراسیون انتخاب شده باشد، می‌توان امیدوار بود کمیته را در جریان برنامه‌های فدراسیون قرار دهد؟ درگیری ناظران در فدراسیون و امور اجرایی آنها را از وظیفه اصلی‌شان دور نمی‌کند؟
اینها سوالاتی است که پاسخ‌شان به مرور زمان مشخص خواهد شد.