گروه بین‌الملل مشرق - پیشنهاد مطرح شده از سوی سعد حریری رئیس جریان المستقبل لبنان برای اعلام حمایت غیر رسمی از نامزدی سلیمان فرنجیه رئیس حزب المرده و یکی از عناصر 8 مارس برای رسیدن به پست ریاست جمهوری، علاوه بر این که خون تازه‌ای را به تحرکات سیاسی گروه‌های لبنانی دمیده، عرصه داخلی این کشور را دچار تناقض ها و ابهاماتی کرده است.

ناظران مسائل داخلی لبنان دو نگاه عمده به پیشنهاد مطرح شده دارند، عده‌ای با دیده مثبت و روی باز با این پیشنهاد تعامل می کنند و آن را اقدامی جدی در راستای درک جریان 14 مارس از بی نتیجه بودن انتظار برای مداخله خارجی برای حل بحران سیاسی لبنان می دانند و معتقدند که آنها در چارچوب طرح ارائه شده از سوی سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان سعی دارند -البته مبتنی بر منافع خود- در ابتدا موضوع ریاست جمهوری لبنان را حل و فصل کنند تا در ادامه به مسایل حساس تر نظیر قانون انتخابات و موضوع پارلمان برسند و بتوانند در این پرونده ها از طرف مقابل امتیاز بگیرند.

از سوی دیگر این احتمال در جدیت 14 مارس برای نامزدی فرنجیه وجود دارد که جریان 14 مارس با دادن امتیازی برای تعیین رئیس‌جمهور و البته اطمینان یافتن از مواضع وی به دنبال به تعطیلی کشاندن بیشتر پارلمان لبنان باشد که این روند نیز برای حال و آینده این کشور بسیار مضر است، لازم به ذکر است که مهلت قانونی مجلس نمایندگان لبنان در سال 2013 به پایان رسید و این پارلمان دو بار خود را تمدید کرده تا پاییز 2016 روی کار باشد، اما ناگفته پیداست که چنین پارلمانی اعتبار لازم برای پیشبرد امور کشور و قانون‌گذاری در مورد مسائل مختلف در حوزه‌های سیاسی اقتصادی و اجتماعی را ندارد. این چیزی است که در ویترین تحولات لبنان نیز به خوبی شاهد آن هستیم. 

دیدگاه دوم معتقد است که چرخش ناگهانی مواضع سعد حریری نخست وزیر اسبق لبنان می‌تواند مانوری سیاسی و غیر جدی با هدف خارج کردن نامزدهای مطرح کنونی برای ریاست جمهوری شامل میشل عون و سمیر جعجع و سلیمان فرنجیه و جان قهوه چی از عرصه رقابت‌ها و رو کردن فردی جدید مطرح شده باشد. در این راستا آن ها منتظر چرخش ناگهانی حزب الله لبنان از حمایت از عون به سمت سلیمان فرنجیه هستند که از یک طرف جریان آزاد ملی را نسبت به هشت مارس بدبین کرده و از طرف دیگر با به تعویق انداختن اعلام رسمی حمایت از سلیمان فرنجیه این پرونده را به بن بستی تازه بکشانند. شاید بتوان گفت آشفتگی مواضع علی عواض العسیری و ابهام موجود در اعلام موضع ریاض نسبت به این تحولات می تواند دلیلی بر این مدعا باشد.

نگاهی به تحولات لبنان اما نشان می‌دهد که پیامدهای این طرح بیش از اینکه فعالیت های سیاسی 8 مارس را به مخاطره بیندازد، برای 14 مارس هزینه بر بوده است. این روند البته میانه جریان المستقبل با حزب نیروهای لبنانی به رهبری سمیر جعجع را دچار تنش کرده است. با وجود تلاش‌های گسترده‌ای که برای مخفی نگه داشتن شکاف‌های موجود صورت می‌گیرد،‌ دو طرف خود را در برابر معرکه ای علنی می بینند که بین حامیانشان در سایت‌های اجتماعی ایجاد شده است.

 این درگیری ناشی از درگیری‌های پشت پرده است که بین سران این دو حزب در جریان است. با این وجود دفاتر دبیرخانه جریان المستقبل و حزب نیروهای لبنانی با صدور دو بیانیه از حامیان خود خواسته اند تا نسبت به تحولات موجود سکوت کنند.

با این وجود شدت تنش‌های موجود بین حامیان دو طرف تا جایی پیش رفته که نشست فوق‌العاده مدیریت بحران شنبه شب در بیت الوسط با حضور جورج عدوان نماینده مجلس لبنان برگزار شد. حاضران در این نشست تأکید کردند در صورت ادامه این روند اوضاع از دست آنها خارج خواهد شد ، چرا که مناقشات ایجاد شده در صفحات اجتماعی از حجم شکاف بین دو گروه سیاسی فراتر رفته و در صورت ادامه، کنترل آن غیرممکن خواهد بود. آنها تأکید کردند به هر صورت ممکن باید از شدت این تنش ها کاسته شود.

این در حالی است که به نظر می‌رسد رهبران حزب نیروهای لبنانی این اختلافات را تنها برون رفت خود از بحران کنونی و اهرم فشاری برای منصرف کردن حریری از اعلام رسمی نامزدی سلیمان فرنجیه می دانند. گفته می‌شود سعودی‌ها به جعجع اعلام کرده اند که از نامزدی فرنجیه برای ریاست جمهوری حمایت می کنند و در مقابل جعجع نیز تهدید کرده که در صورت ادامه این روند از نامزدی میشل عون  برای ریاست جمهوری حمایت خواهد کرد.

این رویکرد نشان می‌دهد گرچه پیشنهاد تعیین سلیمان فرنجیه به عنوان رئیس‌جمهور جدید لبنان از سوی سعد حریری با هدف ایجاد شکاف در اردوگاه هشت مارس صورت گرفت، اما پیش از این که بتواند رقبای حریری را دچار اختلاف نماید، تیم 14 مارس را دستخوش درگیری ها و قشون کشی های خیابانی کرده است.

سامی جمیل رهبر حزب الکتائب لبنان که هنوز مراحل مقدماتی آماده سازی خود در جانشینی پدر را پشت سر می گذارد، به نظر می‌رسد سخت‌گیری خاصی در مورد رئیس جمهور ندارد، وی اعلام کرده که هیچ کس را برای تصدی این پست وتو نمی کند، اما برای تایید هر فردی، باید برنامه های کاری وی مطابق برنامه های حزب الکتائب باشد.  

در طرف مقابل تلاش‌هایی برای برگزاری نشستی بین میشل عون و سلیمان فرنجیه در دست انجام است، فرنجیه خواستار دیدار با عون شده است، منابع سیاسی هشت مارس انجام این دیدار بین دو متحد رقیب 8 مارسی را نزدیک می دانند، اما محافل نزدیک به عون همچنان از این روند ابراز بی‌اطلاعی می‌کند.

حزب الله بزرگترین ساکت تحولات اخیر است، این سکوت اندکی فراتر از سکوت و درایت عادی این حزب نسبت به تحولات مختلف قبل از موضع گیری در قبال آن است. حزب‌الله لبنان علاوه بر این که به دنبال حفظ ساختار اساسی 8 مارس در پی طرح پیشنهاد سعد حریری است، نسبت به صحت این پیشنهاد و میزان جدیت تیم مقابل در برابر آن اطمینانی ندارد. این حزب در حال حاضر اصرار خود بر ادامه نامزدی میشل عون برای ریاست جمهوری تا زمان تمایل وی برای حضور در کاندیداتوری را اعلام کرده و در عین حال برای کاهش التهاب احتمالی سعی دارد کانال‌های تماس رسمی بین عون و فرنجیه جهت رسیدن به یک تصمیم مشترک را فعال کند. گفتنی است روابط فرنجیه با حزب الله همانند میشل عون روابط خوبی است و اگر میشل عون به نفع فرنجیه کنار بکشد حزب‌الله نیز از این گزینه حمایت خواهد کرد.

گرچه برای مشخص شدن اهداف پشت پرده جریان 14 مارس و به ویژه سعد حریری از طرح این موضوع باید منتظر ماند، اما آنچه از شاخص‌ تحولات کنونی لبنان به ویژه پس از طرح پیشنهادی سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان مشخص است، اینکه بحران سیاسی لبنان احتمالاً وارد ساعات واپسین و البته سرنوشت ساز خود شده است، ساعاتی که گروه‌های سیاسی داخل لبنان به این نتیجه رسیدند که برای خروج از بحران کنونی نمی توان منتظر توجه خارجی ماند و خودشان باید دست به کار شوند.