کد خبر 53311
تاریخ انتشار: ۱ تیر ۱۳۹۰ - ۰۹:۲۱

تمسک به آسمون و ­ریسمون که فلان سریال یا فلان شخص فراماسونر است و یا فلان شخص سحر شده است، نشان از خالی­بودن دست ما در علت­یابی وقایع می­باشد و شان علمی یک تحلیل­گر یا ناظر سیاسی را خدشه­دار می­کند

به گزارش وبلاگستان مشرق، نویسنده وبلاگ "نسل خمینی" در مطلب اخیر خود نوشت: بعد از اینکه دیدم اخیرا بعضی افراد، سید جمال­الدین اسدآبادی را فراماسونر نامیده­اند، در سایت مقام معظم رهبری جستجو کردم(+) و دیدم نه تنها صحبتی از فراموسون بودن نیامده بلکه مقام معظم رهبری تمجیدها و تعاریف بسیار مهمی درباره­ی سیدجمال دارند: 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7... که این تعدد، نشان از علاقه­ی مقام معظم رهبری به سیدجمال دارد و البته بعضی از این تعریف و تمجیدها آن قدر هم قدیمی نیست که مدعیان پیروی از ولایت آن را فراموش کرده باشند: (اسفند89)
 
از آن مهمتر این است که؛ رهبر انقلاب تاکنون هیچ صحبتی از "فراماسونری" نکرده است. این مطلب هیچ نفی و اثباتی در اصل وجود این گروه ندارد. اما قطعا نشان از بی­اهمیت بودن پرداختن به آن را دارد. و برای حزب­اللهی­ها این پیام را دارد که مبارزه با یک دشمن موهوم و ناشناخته در اولویت ما نیست.
 
میرزا ملکم­خان، مشهورترین و مهمترین فردی است که به فراماسونر موسوم شده و خودش هم به آن تصریح کرده است. مقام معظم رهبری بارها و بارها از وی صحبت کرده و زوایای مختلفی از انحرافهای او را روشن کرده است اما حتا یک بار هم به فراماسون بودن ملکم­خان اشاره نکرده است.
 
این­که رهبر انقلاب با آن­همه تسلط بر جریانات فکری معاصر و حساسیتی که در این خصوص دارند با این حال هیچ صحبتی درباره­ی فراماسونری نداشته اند، نشان می­دهد که ما باید دیگر به دنبال قاتل بروسلی(!)[1] نگردیم و مبانی فکری جریانات را مورد توجه قرار دهیم. به نظر من، امروزه اصلا وجود چنین تشکیلات عریض و طویل و خطرناکی، دیگر موهوم است و توجه به این بازی­ها موجب فراموش­کردنِ مبانی فکری انحرافی شده است. اینکه ساعتها بنشینیم و "یک­چشم" را روی آستین سمت چپ مشاورالسلطنه در سریال قهوه تلخ کشف کنیم، باعث می­شود که اشکالات عقیدتی جریانات فرهنگی منحرف را فراموش کنیم.
 
این نوع انتقاداتِ ظنی، موجب تزلزل استدلال ما علیه منحرفان شده و گاهی باعث تمسخر خودمان هم می­شود. ضمن اینکه هیچ کمکی به اثبات باطل بودن آن و یا اثبات تاثیر منفی آنها بر روی جامعه ندارد. تمسک به آسمون و ­ریسمون که فلان سریال یا فلان شخص فراماسونر است و یا فلان شخص سحر شده است، نشان از خالی­بودن دست ما در علت­یابی وقایع می­باشد و شان علمی یک تحلیل­گر یا ناظر سیاسی را خدشه­دار می­کند.
 
حال آنکه برای مقابله­ی بنیادی با انحرافات، ما علما و فلاسفه­ی بزرگی در حوزه و دانشگاه داریم و مهمترین­شان خود رهبر انقلاب است که تا در مساله­ای به یقین و حجت نرسد، هرگز در نفی و اثبات دو طرف، موضع نمی­گیرد چون به ایستادن در روز قیامت اعتقاد دارد!