هر كس قرآن را دوست دارد، مسجدها را نيز دوست بدارد؛ زيرا مساجد، آستان‏هاى خدا و بناهاى او (جهت بار يافتن به پيشگاهش) هستند. 

بر افراشتنشان را رخصت داده و مباركشان گردانده است. 

مسجدها، خود و اهلشان با بركت‏‌اند، خود و اهلشان آراسته‏‌اند، آنها و اهلشان در امان‏‌اند. 

مسجديان در پىِ نماز خويش‏ند و خداوند،در پىِ [ بر آوردن ]نيازشان. 

آنان،در مسجدهايشان‏ اند و خداوند، پشتيبانشان است.

متن حدیث:

مَن أحَبَّ القُرآنَ فَليُحِبَّ المَساجِدَ ، فَإِنَّها أفنِيَةُ اللّه‏ِ وأبنِيَتُهُ ، أذِنَ في رَفعِها وبارَكَ فيها ، مَيمونَةٌ مَيمونٌ أهلُها ، مُزَيَّنَةٌ مُزَيَّنٌ أهلُها ، مَحفوظَةٌ مَحفوظٌ أهلُها، هُم في صَلاتِهِم وَاللّه‏ُ في حَوائِجِهِم ، هُم في مَساجِدِهِم وَاللّه‏ُمِن‏وَرائِهِم.

«مستدرك الوسائل،جلد 3،صفحه 355»