اندیشکده هریتیج می نویسد، آمريكا در راستاي تسخیر قلب ها و ذهن های مسلمانان جهان موفق نبوده و تا به امروز هيچ تغيير اساسي در رويكرد اين افراد ايجاد نكرده‌ايم.

به گزارش خبرنگار دیپلماسی عمومی مشرق؛ پایگاه اینترنتی اندیشکده هریتیج در مطلبی عنوان کرد: "جوديت مك‌هيل"(Judith McHale) معاون ديپلماسي عمومي وزير امور خارجه آمريكا اخيراً اعلام كرد كه اين معاونت دچار تغيير و تحول شده و او بايد پس از گذشت دو سال به زودي اين پست را ترك نمايد.

از بين همتايان سابق مك‌هيل در دوران رياست‌جمهوري بوش– "كارن هيوز"(Karen Hughes)، "پاتريشيا هريسون"(Patricia Harrison) و "جيمز گلاسمن"(James Glassman) – كارن هيوز بيش از سايرين در اين معاونت حضور داشت.

ايالات متحده آمريكا پس از حادثه 11 سپتامبر و در راستاي مبارزه با " قلب ها و ذهن ها"ی مسلمانان جهان با چالشهاي بزرگي در سطح جهان مواجه بوده است. زماني كه به نحوه برخورد مردم خاورميانه با ايالات متحده آمريكا نگاهي مي‌اندازيم، درخواهيم يافت كه تا به امروز هيچ تغيير اساسي در رويكرد اين افراد ايجاد نكرده‌ايم.

متاسفانه، تغيير مكرر پرسنل معاونت ديپلماسي عمومي در وزارت امور خارجه، نوسانات فاحشي را در عملكرد اين نهاد بوجود آورده و باعث گرديده تا اولويتهاي اين حوزه مدام در فراز و نشيب باشند.

باوجوديكه گلاسمن بر رويكرد مبارزه با افراط‌گرايي در ميان جوانان مسلمان تمركز داشت، اما مك‌هيل در تلاش بود تا روند ادغام سازمان اطلاعات آمريكا با نظام ديوانسالاري وزارت امور خارجه را به سرانجام برساند كه از سال 1999 آغاز شده بود. بنابراين تصادفي نيست كه مك‌هيل در سخنراني روز 29 ژوئن خود در شوراي روابط خارجي به تنها دستاورد عملي كه در "گزارش ديپلماسي عمومي آمريكا" اشاره داشت، "روند پرشتاب اصلاح ساختار و روند وزارت امور خارجه براي كسب نتايج بهتر" بود.

به بيان دقيق‌تر، اين هدف در راستاي تشكيل شش معاونت جديد در حوزه ديپلماسي عمومي وزارت امور خارجه براي مناطق مختلف جغرافيايي و نيز يك معاونت جديد ديگر در حوزه روابط عمومي تحقق يافته است كه مسئوليت برقراري ارتباط با رسانه‌هاي خارجي را بر عهده دارد. همانگونه كه "ادوارد آر. مورو"(Edward R. Morrow) به درستي اظهار داشت، ترديدي نيست كه ديپلماسي عمومي بايد نقطه "آغاز حركت" و نيز "نقطه پايان" تحقق موفقيت‌آميز سياست‌هاي وزارت امور خارجه باشد. يعني اينكه؛ ديپلماسي عمومي به سادگي در ميان كثرت وظايف وزارت امور خارجه ناپديد شده است و به بخش كوچكي از ‌وظايف اين وزارتخانه تبديل شده است.

مك‌هيل در ادامه به مسائلي نظير توانمندسازي جمعيت مسلمان جهان، بهار كشورهاي عربي و مشاركت در گفتمانهاي جهاني– از طريق اينترنت پرداخت كه از فعاليت‌هاي حوزه ديپلماسي عمومي وزارت امور خارجه در دوران تصدي مك‌هيل و كلينتون به شمار مي‌رفت.

براي مثال، روز 29 ژوئن مك‌ هيل به نمايندگي از طرف وزارت امور خارجه در اولين كنفرانس جهاني رسانه با عنوان "Twitter Q & A" از مدعوين حاضر در جلسه خواست تا سوالات و نظرات خود را در مورد سياست‌هاي ايالات متحده آمريكا مطرح نمايند.

وب‌سايتها، مسابقات تلويزيوني، وبلاگها، توييت‌ها در حوزه ارتباطات نوين دنياي امروز بويژه در هدف گرفتن جوانان ساكن در مناطق شهري از نقش تعيين‌كننده‌اي برخوردارند.

معهذا، اين معاونت– باوجوديكه وزارت امور خارجه از طرح آزادي دسترسي به اينترنت در سطح جهان كاملاً حمايت مي‌كند– عليرغم تخصيص بودجه مناسب در تحقق اين هدف موفقيت چنداني نداشته است. به علاوه اينكه، اينترنت نمي‌تواند جايگزين مناسبي براي عوامل سنتي ديپلماسي عمومي باشد كه اطلاعات مفيدتر را در اختيار گروه هدف قرار داده و روابط پايدارتري را با ايالات متحده آمريكا ايجاد مي‌كنند.

بنابر تحقيقات جانشين مك‌هيل، تشديد مبارزه عليه " قلب ها و ذهن ها"ی مسلمانان عامل مهمي در جنگ طولاني عليه تروريسم بوده و نبايد آن را دست‌ كم گرفت. هماهنگي با ديگر نهادهاي دولتي نظير سازمان توسعه بين‌المللي آمريكا و وزارت دفاع نيز امري اجتناب‌ناپذير است. باوجود تشديد رقابت فزاينده واشنگتن نه تنها با كشورهاي روسيه و چين بلكه بازيگران افراطي غيردولتي همچون القاعده و متحدان آن، گسترش ارزشها، باورها و فرهنگ آمريكايي به حمايت جدي در صحنه جهاني نياز دارد.