دکتر مهدي کوچک زاده نماينده تهران در مجلس شوراي اسلامي در يکي از مطالب اخير وبلاگ خود نوشت: به دنبال فرمايشات رهبر معظم انقلاب در ديدار با هيئت وزيران در روز گذشته (دوشنبه 8 شهريور) با توجه به اين سخنان مفيد دانستم ضمن تقدير و تشکر از دولت به دليل ويژگي هاي مثبت متعدد از جمله "احساس افتخار و سربلندي از پايبندي به شعارهاي انقلاب" که مورد تاييد و تاکيد رهبر معظم انقلاب هم قرار گرفت، سوالاتي را از رئيس جمهور محترم مطرح و از منظر خود به آنها پاسخ دهم و منتظر پاسخ يا اقدام مناسب رئيس جمهور بمانم.
1- ايشان (رهبر معظم انقلاب) پرهيز از کارهاي موازي در عرصه هاي مختلف از جمله سياست خارجي و نيز اعتماد به وزيران در چارچوب اختيارات و وظايفشان را از ديگر نکات مديريتي هيأت دولت دانستند.
سوال: آقاي رئيس جمهور به نظر شما نصب آقاي رحيم مشائي به عنوان نماينده ويژه در امور خاور ميانه موازي کاري در عرصه سياست خارجي نيست؟
جواب : به نظر من هست
سوال: با اين توصيه صريح رهبري چه خواهيد کرد؟
جواب: براي اثبات پاي بندي بيشترتان به شعار ها و اصول انقلاب که تبعيت و پشتيباني از ولايت در راس آنهاست و به کوري چشم بدخواهان متکبر و پرنخوتي که آرزوي نابودي اين دولت را در سر دارند همين امروز در اين تصميم خود تجديد نظر خواهيد کرد.
سوال: آقاي رئيس جمهور به نظر شما نصب نماينده در امور آسيا منظورم آقاي بقايي است، حاکي از اعتماد به وزير خارجه در چارچوب اختيارات و وظايفش است؟
جواب: به نظر من نيست.
2- ايشان (رهبر معظم انقلاب)با ابراز خرسندي از توجه ويژه دولت به مسائل فرهنگي و افزايش بودجه اين بخش، حساسيت درباره چگونگي جذب بودجه فرهنگي را ضروري برشمردند و افزودند: در تخصيص بودجه به کارهاي فرهنگي، بايد با توجه به اهداف و واقعيات، اولويتها را تعيين کرد و سپس به استحکام محتوايي و هنري کار، توجه کامل داشت چرا که کارهاي ويتريني و تشريفاتي در مسائل فرهنگي نه تنها فايده ندارد بلکه ضررهاي مشخصي به همراه مي آورد.
ايشان تحرک ديپلماتيک دولت را انصافاً قابل تشکر دانستند اما خاطرنشان کردند: آنچه بيشتر از تحرک و رفت و آمد سياسي بايد مورد توجه قرار داشته باشد روح و جهت گيري و محتواي ديپلماسي است.
سوال: آقاي رئيس جمهور "همايش يزرگ ايرانيان خارج از کشور" يک اقدام فرهنگي بود يا سياسي؟
جواب: به نظر من مي توانست هر دو وجه را داشته باشد.
سوال: آقاي رئيس جمهور اگر "همايش بزرگ ايرانيان خارج از کشور" را اقدامي فرهنگي فرض کنيم، تا چه حد ويژگي کار ويتريني و تشريفاتي را مي توان به آن نسبت داد؟ و اگر آن همايش را اقدامي ديپلماتيک در راستاي تحرک و رفت و آمد سياسي ارزيابي نماييم ، تا چه حد روح و جهت گيري و محتواي آن با موازين دولتي که با طرح هولوکاست بنيان صهيونيزم را به چالش کشيد و در قضيه هسته اي از منافع و خواست مردم و رهبري (حسب وظيفه اش) عقب نشيني نکرد مطابقت دارد؟
جواب: به نظر من از آنجا که اسلام و به تبع آن نظام اسلامي بيش و پيش از آنکه نيازمند همراهي و کمک هرکس از جمله ايرانيان محترم خارج از کشور باشد، علاقه مند به سعادتمندي دنيوي و اخروي آنهاست و از اين خواستگاه است که متمايل به ارتباط و تعامل با همه از جمله ايرانيان خارج از کشور است تا آنها را به پيوستن به اين قافله و حرکت بزرگ و فنا ناپذير الهي دعوت نمايد. برخي مطالب و رفتار هاي مطرح شده و مشاهده شده در آن همايش با چنين ديدگاهي تعارض جدي داشته و حکايت از نوعي تلاش هاي ويتريني و خود کم بينانه براي جذب و جلب کمک و همکاري مدعوين داشت. مجددا تکرار و تاکيد مي کنم انقلاب اسلامي و نظام برآمده از آن نجات و رستگاري همه ابناي بشر خصوصا هم ميهنان ايراني را وظيفه اسلامي و انقلابي خود مي داند.
3- هنوز هم ترجيح مي دهم مثل چند سال اخير سوالات ديگرم را از جمله همين سوال سوم را در مقابل چشم ها و گوش هاي بدخواه و کينه توز که سالها متکبرانه درصدد دفن آرمانهاي امام و شهيدان بودند از رئيس جمهور محبوب با راي بي نظير در تاريخ جمهوري اسلامي نپرسم .
همه ما و قلوب ما و آراي ما فداي جايگاه و شخصيتي باد که شهيدان ايران و لبنان و فلسطين و . . . به راي و فرمان آن جايگاه خونشان را نثار کردند.