به گزارش مشرق، مرتضی رحیمی یگانه اظهار داشت: شاید اگر ارادهای برای تحقق اقتصاد استقلالگرا وجود داشت اولویت را به تکمیل سرمایهگذاریهای قبلی میداد. کارهای نیمهتمام قبلی که هزاران میلیارد تومان در آنها سرمایهگذاری شده مثل مسکن مهر و صنایع زیربنایی و نیروگاهها، اما میبینیم که شواهد چنین چیزی را نشان نداده است.
هزاران میلیارد سرمایهگذاری قبلی را فقط به علل سیاسی و جناحی تعطیل نموده و یا در مواردی که نتوانستهاند روند کار را متوقف کنند آن را بسیار بسیار کند ساختهاند.
وی افزود: عدم موفقیت دولت کنونی در اقتصاد ناشی از نگرش محافظهکارانه و مصلحتجویانه است. نگرش خلاق شجاعانه در ذهنیت مدیران کشور جای خود را به نگرش منفعلانه و مصلحتجویانه داده است.
نتیجهاش همین میشود که عزیزانی در سطح معاون رئیسجمهور بگویند ما در کشور غیر از آبگوشت بزباش چیزی نمیتوانیم تولید کنیم! نگرشی عملگرا نمیتواند دستور به توقف سیستمهای هوشمند در اقتصاد کشور بدهد، میبینیم که دولت آقای روحانی طرحهایی مثل طرح ایران کد و شبنم را که به شفافیت روند اقتصادی منجر میشد متوقف کرد و در مواردی مثل کارت سوخت هم چند بار اقدام به توقف آن نموده که تاکنون موفق نبوده است. همین تصمیمات است که زمینه را برای فعالیت قاچاقچیان فراهم نموده است.
متاسفانه حجم کالای قاچاق در کشور ما بسیار بسیار بالاست. به نظرم کسانی که مسئولیت اقتصاد کشور را دارند اعتقادی به مبارزه با قاچاق ندارند چرا که مقررات را برای فعالیت قاچاقچیان مساعد ساختند.
این استاد دانشگاه در پاسخ به این سؤال که دولت روحانی در کدام اولویت برخلاف جهت حرکت کرده است، گفت: من با یک نگاه خوشبینانه عرض میکنم که اگر جهتگیری اقتصادی کشور در سه سال اخیر دقیقا خلاف جهتگیری مبتنی بر اقدام و عمل بوده است شاید مسکنی باشد بر فشاری که کشورمان در دوران دولت قبل در مقابل اقتصاد جهانی تحمل کرد.
وی ادامه داد: دوران دولت کنونی را میتوانیم با خوشبینی تعبیر به دوران استراحت اقتصاد کشور کنیم. مثلا دولت قبل با نگاه ویژهای که به صنایع متوسط و کوچک زود بازده داشت و آنها را از طریق وامها و قوانین کار مورد حمایت قرار میداد و از طریق انواع وامها و صندوق مهر رضا واحدهای تولیدی کوچک را حمایت میکرد. الان که این حمایتها قطع شده دهها هزار تولیدکننده کوچک به چک کردن سیستمهای خود مشغول هستند.
واردات بیرویهای هم که در یکی دو سال اخیر بر بخش تولید فشار میآورد ناشی از فعالیتهای قبلی مقامات اقتصادی کشورمان است که قبل از وزارت در زمینه واردات کالا مشغول بودهاند. وقتی شما مناصب اقتصادی کشور را به واردکنندههای عمده واگذار کنید و ادعا کنید جهتگیری حمایت از تولید داریم مشخص است که ادعای شما مسموع نخواهد بود.
اما همین فاجعه را اگر بخواهیم خوشبینانه نگاه کنیم به تولیدکنندههای ما هشدار میدهد که باید کیفیت تولید خود را به شرایط رقابتی نزدیک کنند.
نتیجهاش همین میشود که عزیزانی در سطح معاون رئیسجمهور بگویند ما در کشور غیر از آبگوشت بزباش چیزی نمیتوانیم تولید کنیم! نگرشی عملگرا نمیتواند دستور به توقف سیستمهای هوشمند در اقتصاد کشور بدهد، میبینیم که دولت آقای روحانی طرحهایی مثل طرح ایران کد و شبنم را که به شفافیت روند اقتصادی منجر میشد متوقف کرد و در مواردی مثل کارت سوخت هم چند بار اقدام به توقف آن نموده که تاکنون موفق نبوده است. همین تصمیمات است که زمینه را برای فعالیت قاچاقچیان فراهم نموده است.
متاسفانه حجم کالای قاچاق در کشور ما بسیار بسیار بالاست. به نظرم کسانی که مسئولیت اقتصاد کشور را دارند اعتقادی به مبارزه با قاچاق ندارند چرا که مقررات را برای فعالیت قاچاقچیان مساعد ساختند.
این استاد دانشگاه در پاسخ به این سؤال که دولت روحانی در کدام اولویت برخلاف جهت حرکت کرده است، گفت: من با یک نگاه خوشبینانه عرض میکنم که اگر جهتگیری اقتصادی کشور در سه سال اخیر دقیقا خلاف جهتگیری مبتنی بر اقدام و عمل بوده است شاید مسکنی باشد بر فشاری که کشورمان در دوران دولت قبل در مقابل اقتصاد جهانی تحمل کرد.
وی ادامه داد: دوران دولت کنونی را میتوانیم با خوشبینی تعبیر به دوران استراحت اقتصاد کشور کنیم. مثلا دولت قبل با نگاه ویژهای که به صنایع متوسط و کوچک زود بازده داشت و آنها را از طریق وامها و قوانین کار مورد حمایت قرار میداد و از طریق انواع وامها و صندوق مهر رضا واحدهای تولیدی کوچک را حمایت میکرد. الان که این حمایتها قطع شده دهها هزار تولیدکننده کوچک به چک کردن سیستمهای خود مشغول هستند.
واردات بیرویهای هم که در یکی دو سال اخیر بر بخش تولید فشار میآورد ناشی از فعالیتهای قبلی مقامات اقتصادی کشورمان است که قبل از وزارت در زمینه واردات کالا مشغول بودهاند. وقتی شما مناصب اقتصادی کشور را به واردکنندههای عمده واگذار کنید و ادعا کنید جهتگیری حمایت از تولید داریم مشخص است که ادعای شما مسموع نخواهد بود.
اما همین فاجعه را اگر بخواهیم خوشبینانه نگاه کنیم به تولیدکنندههای ما هشدار میدهد که باید کیفیت تولید خود را به شرایط رقابتی نزدیک کنند.