به گزارش مشرق، تاریخچه حضور والیبال در المپیک به بازی‌های سال 1924 پاریس بازمی‌گردد که این رشته در یک طرح آزمایشی و به عنوان یک ورزش آمریکایی به نمایش در آمد. بعد از جنگ جهانی دوم (1954) و تأسیس فدراسیون جهانی والیبال، تورنمنتی در بلغارستان همزمان با پنجاه و سومین نشست کمیته بین‌المللی المپیک برگزار شد و والیبال جای خودش را در دل مسئولان باز کرد. والیبال در سال 1964 به صورت رسمی وارد المپیک شد.
تلاش 52 ساله ایران برای المپیکی شدن، هیچ‌گاه به اندازه سال‌های 2012 و 2016 نبوده است. در سال 2012 تیم ملی با هدایت خولیو ولاسکو در نهایت بدشانسی به المپیک نرسید ولی روند صعودی والیبال ایران در 4 سال گذشته طوری بود که باید به یک قله ختم می‌شد و چه قله‌ای مهم‌تر و بالاتر از المپیک.
تیم ملی ایران با هدایت رائول لوزانو پا به مسابقات انتخابی المپیک در توکیو گذاشت، جایی که 3 تیم برتر و بهترین تیم آسیایی جواز حضور در المپیک را به دست می‌آوردند.
فدراسیون، کادر فنی و بازیکنان تیم ملی از همان ابتدا اعتقادی به استفاده از سهمیه آسیا نداشتند و می‌خواستند به عنوان یکی از 3 تیم برتر به المپیک بروند. در نهایت هم آرزوی آنها و پروژه «تحقق رویای 52 ساله» والیبال ایران به ثمر نشست و تیم ملی والیبال به عنوان تنها رشته تیمی ایران در ریو نفس خواهد کشید.
تیم ایران عملکرد قابل قبولی در توکیو داشت. گذشته از دریافت اول و انگیزه بازیکنان که در برخی لحظات بازی دچار افت می‌شد و نیاز به کار بیشتر دارد، تیم ملی در بقیه عوامل حتی تعویض‌ها و تقاضای ویدئو چک، نمره قبولی گرفت.
جاه طلبی‌های دوست داشتنی والیبال اما تمامی ندارد. پروژه بعدی، درخشش در المپیک و رسیدن به سکو است. سکوی المپیک در حال حاضر همان‌قدر دست نیافتنی به نظر می‌رسد که در سال 2007، حضور در لیگ جهانی برای ایران، غیرممکن بود. حال تیم ملی ایران، عنوان چهارم لیگ جهانی و ششم جهان را در کارنامه دارد.
تیم‌های ملی برزیل، آمریکا، ایتالیا، کانادا، فرانسه، مکزیک، لهستان، روسیه، آرژانتین، ایران، مصر و کوبا، 12 تیم حاضر در ریو هستند که لهستان، روسیه، آرژانتین، مصر و کوبا در گروه دوم با ایران رقابت خواهند کرد. گروه ایران در ظاهر، ساده‌تر از گروه اول که تیم میزبان هم در آن حضور دارند به نظر می‌رسد اما چیزی که مشخص است اینکه هیچ تیمی برای کسب تجربه به المپیک نمی‌آید و همه تیم‌ها به دنبال ثبت عنوان و جایگاه هستند.
یکی از دیدارهای حساس و دیدنی ایران در المپیک، جدال با تیم ملی آرژانتین است. رویارویی ولاسکو به عنوان سرمربی آرژانتین با شاگردان سابقش که توسط همشهری او، رائول لوزانو هدایت می‌شوند در نوع خودش دیدنی است. تیم ملی ایران، پیش از حضور در المپیک، یک بار دیگر هم با آرژانتین در لیگ جهانی و در تهران (13 تیر) روبرو می‌شود.
با وجود اینکه تیم ملی تلاش زیادی برای رسیدن به المپیک کرده و تورنمنت سختی را پشت سر گذاشته اما قسمت مهم کار تیم ملی همچنان باقی مانده است.
تلاش 52 ساله ایران برای المپیکی شدن، هیچ‌گاه به اندازه سال‌های 2012 و 2016 نبوده است. در سال 2012 تیم ملی با هدایت خولیو ولاسکو در نهایت بدشانسی به المپیک نرسید ولی روند صعودی والیبال ایران در 4 سال گذشته طوری بود که باید به یک قله ختم می‌شد و چه قله‌ای مهم‌تر و بالاتر از المپیک.
تیم ملی ایران با هدایت رائول لوزانو پا به مسابقات انتخابی المپیک در توکیو گذاشت، جایی که 3 تیم برتر و بهترین تیم آسیایی جواز حضور در المپیک را به دست می‌آوردند.
فدراسیون، کادر فنی و بازیکنان تیم ملی از همان ابتدا اعتقادی به استفاده از سهمیه آسیا نداشتند و می‌خواستند به عنوان یکی از 3 تیم برتر به المپیک بروند. در نهایت هم آرزوی آنها و پروژه «تحقق رویای 52 ساله» والیبال ایران به ثمر نشست و تیم ملی والیبال به عنوان تنها رشته تیمی ایران در ریو نفس خواهد کشید.
تیم ایران عملکرد قابل قبولی در توکیو داشت. گذشته از دریافت اول و انگیزه بازیکنان که در برخی لحظات بازی دچار افت می‌شد و نیاز به کار بیشتر دارد، تیم ملی در بقیه عوامل حتی تعویض‌ها و تقاضای ویدئو چک، نمره قبولی گرفت.
جاه طلبی‌های دوست داشتنی والیبال اما تمامی ندارد. پروژه بعدی، درخشش در المپیک و رسیدن به سکو است. سکوی المپیک در حال حاضر همان‌قدر دست نیافتنی به نظر می‌رسد که در سال 2007، حضور در لیگ جهانی برای ایران، غیرممکن بود. حال تیم ملی ایران، عنوان چهارم لیگ جهانی و ششم جهان را در کارنامه دارد.
تیم‌های ملی برزیل، آمریکا، ایتالیا، کانادا، فرانسه، مکزیک، لهستان، روسیه، آرژانتین، ایران، مصر و کوبا، 12 تیم حاضر در ریو هستند که لهستان، روسیه، آرژانتین، مصر و کوبا در گروه دوم با ایران رقابت خواهند کرد. گروه ایران در ظاهر، ساده‌تر از گروه اول که تیم میزبان هم در آن حضور دارند به نظر می‌رسد اما چیزی که مشخص است اینکه هیچ تیمی برای کسب تجربه به المپیک نمی‌آید و همه تیم‌ها به دنبال ثبت عنوان و جایگاه هستند.
یکی از دیدارهای حساس و دیدنی ایران در المپیک، جدال با تیم ملی آرژانتین است. رویارویی ولاسکو به عنوان سرمربی آرژانتین با شاگردان سابقش که توسط همشهری او، رائول لوزانو هدایت می‌شوند در نوع خودش دیدنی است. تیم ملی ایران، پیش از حضور در المپیک، یک بار دیگر هم با آرژانتین در لیگ جهانی و در تهران (13 تیر) روبرو می‌شود.
با وجود اینکه تیم ملی تلاش زیادی برای رسیدن به المپیک کرده و تورنمنت سختی را پشت سر گذاشته اما قسمت مهم کار تیم ملی همچنان باقی مانده است.