سرویس جهان مشرق - تامیر پاردو رئیس پیشین موساد در اولین مصاحبه‌اش بعد از پایان مسئولیت، افزایش نفرت در میان گروه‌های مختلف اجتماعی و احتمال وقوع جنگ داخلی را مهمترین خطراتِ پیش‌ِ روی اسرائیل دانست.

او که در مراسم بزرگداشت سربازان دَروزیِ کشته‌شده از ارتش رژیم صهیونیستی سخن می‌گفت تأکید کرد فاصله زیادی نداریم با شرایطی که «شکاف‌های داخلی ما را به یک جنگ شهری سوق دهد.»

آمارها نشان می‌دهد یک چهارم از ساکنان اراضی اشغالی از اقلیت‌های نژادی و دینی هستند، از جمله عرب‌ها که 20% را به خود اختصاص داده‌اند. اغلب عرب‌ها از نظر محل سکونت، رسانه‌های موردِ مراجعه و مدرسه محل تحصیل از اکثریت جدا شده‌اند و همین یکی از عوامل اصلی شکاف فرهنگی و اجتماعی در اسرائیل شده است.

علاوه بر این میان اکثریت یهودی نیز دو گروه شاخص وجود دارد: ارتدوکس‌های سخت‌گیر در برابر افرادی که نگاه معتدلتر و به‌روزتری دارند. این دو گروه از مسائل فردی مانند ازدواج و طلاق تا مسائل اجتماعی مانند تفکیک جنسیتی و گفتگوی بین‌دینی و تا مسائل ملی از جمله خدمت سربازی با یکدیگر اختلاف دارند. رویکرد سکولار، مهمترین شاخصه گروه دوم است.

پاردو در مورد خطرات داخلی در رژیم صهیونیستی ادامه داد: «برای بعضی راحت‌تر است که بر آنچه موجب اختلاف می‌شود پافشاری کنند، نه آنچه ما را به هم پیوند می‌دهد. من نمی‌توانم به گروه یا رهبر خاصی اشاره کنم. در تمام گروه‌ها چنین معضلی وجود دارد». [1]

البته پاردو به یکی دیگر از عوامل ناآرامی‌های داخلی اسرائیل یعنی مشکلات اقتصادی اشاره نکرده است. بسیاری در آن کشور بر این باورند که به حق خود نمی رسند و فرصت‌ها به طور عادلانه در اختیار آنها قرار نمی‌‌گیرد.

هاآرتص روزنامه اسرائیلی در گزارشی که دسامبر 2012 میلادی منتشر شد، فاش کرد طبق نظرسنجی‌ها 40% از ساکنان اراضی اشغالی اظهار کرده‌اند اگر فرصت اقتصادی مناسبی در کشورهای دیگر پیدا شود، قطعاً از اسرائیل مهاجرت می‌کنند. [2]این جدا از نگرانی‌های امنیتی است که بخاطر عدم حل مسأله فلسطین هر روز تشدید می‌شود و موجب مهاجرت معکوس را تقویت کرده است.

کمتر از سه سال پیش یووال دیسکین رئیس پیشین آژانس امنیت داخلی اسرائیل موسوم به «شین بت» در اظهارات مشابهی از کابینه رژیم صهیونیستی خواسته بود به جای درگیرشدن در پرونده هسته‌ای ایران به فکر راه‌حلی برای مسأله فلسطین باشد، راه حلی به جز تداوم شهرک‌سازی‌ها.

وی در انتقاد صریحی از نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل، رویکردهای او را موجب تشدید اختلافات داخلی در کشور دانسته و تصریح کرده بود زمان آن رسیده که کابینه به جای تقدس و احترام سرزمین به فکر مردم باشد. [3]