سرویس جهان مشرق - «باراک اوباما»، رئیس جمهور آمریکا شب گذشته برای آخرین بار در این سمت در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی کرد. همانگونه که پیش بینی شده بود، روسیه، سوریه، ایران و بالطبع اسرائیل موضوعاتی بودند که بخش اصلی سخنرانی اوباما را به خود اختصاص داده بودند.

 

آنچه در این بین بیش از همه نگاه ها را به خود جلب کرد، انتقاد رئیس جمهور آمریکا از رژیم صهیونیستی بود که بسیاری از رسانه ها آن را بی سابقه خوانده و انتقاد شدیدی را داخل سرزمین های اشغالی به همراه داشت. وی در این خصوص گفته بود: «اسرائیل باید درک کند که نمی تواند برای همیشه اراضی فلسطینی را اشغال و در آن سکونت کند».      

 

گفتار تا عمل اوباما

در این تردید نداریم، اظهارات اخیر اوباما درباره اسرائیل به ویژه بکار بردن واژه «اشغال» برای سرزمین فلسطین بی سابقه است، اما باید یادآور شد، همین اوباما هفته گذشته (14 سپتامبر) در یک قرارداد بی ‌سابقه با اسرائیل، تعهد داد که طی ده سال آینده ۳۸ میلیارد دلار به این رژیم کمک نظامی کند. قراردادی که محافل سیاسی جهان آن را مهم‌ترین تعهد نظامی دو جانبه آمریکا در تاریخ این کشور توصیف کردند.

 

پیش از آن نیز کابینه رژیم صهیونیستی از افزایش بی ‌سابقه های کمک نظامی آمریکا به این رژیم خبر داده و رسانه‌ های صهیونیستی از کمک سالیانه پنج میلیارد دلاری آمریکا به اسرائیل خبر داده‌ بودند.

 

جالب آن است که طی 2 دوره ریاست جمهوری اوباما این کمک ها درحالی صورت می گیرد و این تعهدات درحالی داده می شوند که واشینگتن و تل‌آویو درباره برخی موضوعات و قضایای بین المللی از جمله برجام و قضیه فلسطینی با یکدیگر اختلاف نظر دارند.

 

بنابراین بین گفتار تا عمل اوباما تفاوت از زمین تا آسمان است و چنین اظهاراتی باری در عمل برای فلسطینیان و جهان اسلام دربرنخواهد داشت. بنابراین باید به رسانه و مطبوعات اسرائیلی که در برابر آن موضع گرفته و به انتقاد از این سخنان پرداختند، باید به آنها گفت که «آسوده خاطر باشید، تفاوت از گرفتار تا عمل اوباما، تفاوت از زمین تا آسمان است».

 

 

این اظهارات چندان هم بی سابقه نیست

رسانه ها اگرچه این اظهارات ضد صهیونیستی اوباما را بی سابقه توصیف کردند که طی 8 سال ریاست جمهوری اوباما وی بارها از اسرائیل انتقاد کرده بود.

 

- 15 مارس 2010 میلادی بی بی سی فارسی در خبری می نویسد که آیپک درباره انتقاد علنی دولت اوباما از اسرائیل به اوباما هشدار می دهد و در توضیح خبر می افزاید: کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل، موسوم به آیپک محکومیت علنی تصمیم دولت نتانیاهو به ساخت ۱۶۰۰ واحد مسکونی در بیت المقدس شرقی از سوی دولت اوباما را موجب «نگرانی جدی» دانسته است. 

 

- 9 نوامبر 2010 میلادی در سفر به اندونزی در کنفرانس خبری مشترک با رئیس جمهوری اندونزی صحبت می کرد، از شهرک سازی های اسرائیل انتقاد کرده و تصریح می کند: اقدام اسرائیل در ادامه شهرک سازی ها اندک کمکی به صلح نخواهد کرد.

 

- 23 مه 2015 اوباما در مصاحبه با جفری گلدبرگ، مدیرمسوول نشریه آمریکایی آتلانتیک درباره اسرائیل به این نکات اشاره می کند: نتانیاهو با منشور استقلال اسرائیل در تضاد است، شهرک‌سازی‌ها را قبول نداریم، قوانینی که حقوق شهروندان عرب اسرائیل را تضعیف می‌کند، مورد مخالفت آمریکا است، باید برای حق مردم دیگر نیز احترام قائل شد...و باید نگران سرنوشت کودکان فلسطینی بود.

 

- 31 دسامبر 2015 بن کارسون، نامزد جمهوری ‌خواه ریاست جمهور آمریکا، از شیوه برخورد باراک اوباما، رئیس جمهور این کشور با اسرائیل انتقاد کرده و می ‌گوید: اوباما با اسرائیل مانند «دشمن واقعی خود» رفتار می‌ کند.

 

- 19 آوریل 2016 «جو بایدن»، معاون رئیس جمهور آمریکا در سخنرانی در نشست گروه یهودی راست ‌گرای «جی استریت» از بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی انتقاد کرده و می گوید که وی به روند سازش یا به گفته او «روند صلح» آسیب می‌زند.

 

مشابه چنین انتقادات و محکومیت هایی طی 8 سال ریاست جمهوری اوباما بی شمارند، اما نتیجه چه شد؟ آیا از تجاوزات رژیم صهیونیستی یا دست اندازی ها یا جنایات آن کاسته شد؟

اوباما در مصاحبه با نشریه آمریکایی آتلانتیک اگرچه از اسرائیل انتقاد و سیاست هایش در قبال فلسطینی ها را محکوم می کند، اما این نکته را گوشزد می کند که این اختلاف‌ها به مفهوم کم شدن حمایت آمریکا از اسرائیل نیست.

 

بنابراین بکار بردن واژه «اشغال» برای اسرائیل در اراضی فلسطینی اگرچه بی سابقه است، اما نباید پیامد یا پیامدهایی عملی برای آن در نظر گرفت.

 

 

نوش دارو بعد از مرگ سهراب

این اظهارات اوباما بیش از هرچیز یادآور ضرب المثل معروف «نوشدارو بعد از مرگ سهراب» است. اوباما زمانی اسرائیل را اشغالگر خوانده که حتی اگر هم این پیش فرض محال را پذیرفت که درصدد برداشتن گامی مثبت برای قضیه فلسطینی و فلسطینیان است، دیگر زمانی به پایان دوره ریاست جمهوری اش باقی نمانده و با اتمام این دوره اظهارات ضد اسرائیلی وی هیچ بار حقوقی یا سیاسی در عرصه منطقه و بین الملل نخواهد داشت.

 

اختلاف شخصی

واقعیت امر این است که طی 2 دوره ریاست جمهوری باراک اوباما در آمریکا، اختلاف نظر و تنش مهمترین شاخص حاکم بر رابطه اوباما و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی بود و بین آنها اختلافات بسیاری برسر قضایا و مسائل منطقه ای و بین المللی از جمله قضیه فلسطینی و ایران به چشم می خورد.

 

به همین دلیل اظهارات اخیر اوباما در انتقاد از اسرائیل را باید در همان چارچوب اختلاف نظر شخصی بین رئیس جمهوری آمریکا و نتانیاهو و نه ساختار و ماهیت رژیم صهیونیستی ارزیابی کرد.

 

علاوه بر اینکه اوباما و نتانیاهو همواره اختلافات خود را در حد و حدود و سطحی حفظ کرده اند که به اصول سیاست خارجی دو طرف و مناسبات واشنگتن – تل آویو لطمه نزند.
بنابراین حمایت ها و کمک های آمریکا به رژیم صهیونیستی نه تنها به شکل سابق که در سطحی بالاتر و به شکلی گسترده تر ادامه یافته است.

 

 

 دیدار امروز اوباما – نتانیاهو
بنابر اعلام خبرگزاری ها قرار است، امروز (چهارشنبه) نتانیاهو در حاشیه نشست‌ های مجمع عمومی سازمان ملل درباره پرونده ‌های سوریه، ایران و مسائل مشترک دیگر با باراک اوباما، رئیس‌ جمهور آمریکا دیدار کند، درحالی که پیشتر از کمک‌ های اخیر آمریکا به اسرائیل استقبال و به افزایش حمایت افکار عمومی آمریکا از این رژیم طی سال ‌های نخست وزیری‌ اش اشاره کرده بود.

با نگاهی به دیدارهای گذشته انتظار نمی رود، دیدار امروز بین اوباما و نتانیاهو نتیجه ای خارج از پیش بینی ها و فراتر از دیدارهای صورت گرفته بین دو طرف دربرداشته باشد.

اولین واکنش عربی
اولین واکنش عربی در قبال اظهارات ضد اسرائیلی اوباما توسط صائب عریقات، عضو سازمان آزادیبخش فلسطین صورت گرفت که از اظهارات اوباما در مجمع عمومی درباره لزوم پایان اشغال فلسطین استقبال کرد.

وی در سخنانی شکست تروریسم و تحقق امنیت و صلح در منطقه را منوط به پایان اشغالگری اسرائیل و تشکیل کشور فلسطین به پایتختی قدس شرقی دانسته بود.

اظهاراتی مکرر و کلیشه ای که همچون اظهارات ضد اسرائیلی اوباما که از آنها هیچ نتیجه ای برای حل قضیه فلسطینی و پایان درد و رنج و آوارگی ملت فلسطین متصور نیست.

بیش از 6 دهه اشغال اراضی فلسطینی توسط رژیم صهیونیستی، بارها ثابت شده که یک متجاوز از جمله رژیم صهیونیستی، هیچ گاه به تجاوزگری و اشغالگری خود پایان نخواهد داد و برای توقف و پایان دادن به این روند باید تعاملی جدی و قاطع با متجاوزان و اشغالگران داشت که در گزینه مقاومت فلسطینی و حمایت از گروه های مقاومت نمود پیدا می کند، اما افسوس که بسیاری از رژیم های مرتجع عربی و ایادی آنها میان ملت فلسطین گزینه سازش و نرمش و خیانت را به جای مقاومت جدی و قاطع انتخاب کرده اند.