این روزنامه به نقل از آنچه منابع آگاه خود در بیروت خواند، نوشت سعدالحریری رئیس جریان المستقبل برای انتخاب میشل عون به عنوان رئیس جمهور آماده است و فقط به برخی جزئیات نیاز دارد که طی روزهای آتی برطرف خواهد شد.
عکاظ به نقل از نبیل دوفریج از نمایندگان جریان المستقبل در دولت تمام سلام اعلام کرد تا کنون هیچ دستورالعملی در این زمینه دریافت نکرده است و اگر توافقی درباره انتخاب ژنرال عون به دست آمده،ما باید از مواضع نبیه بری، ولید جنبلاط و سلیمان فرنجیه مطلع شویم.
مصطفی علوش از رهبران جریان المستقبل هم در یک موضع منفعلانه با اذعان به اقتدار جنبش مردمی حزب الله در صحنه سیاسی لبنان تصریح کرده است در نهایت ممکن است به دلایل فراوان سعدحریری و همراهانش به این واقعیت تن دردهند که مهمترین آن، حمایت حزب سمیر جعجع همپیمان اساسی حریری از انتخاب میشل عون است.
وی در عین حال به ضعف جریان حریری در صحنه سیاسی اذعان کرد و گفت جریان المستقبل در وضعیتی نیست که بخواهد شروط بزرگی را بر دیگر طیف‌ها در لبنان تحمیل کند.
علوش با ابراز نگرانی از آنچه وضعیت امنیتی خواند، مدعی نگرانی شدید از تحرک امنیتی قریب‌الوقوعی به زعم خود شد که واقعیت‌ها را تحمیل خواهد کرد،واقعیت‌هایی که دورنمای آینده لبنان را پیش از انتخاب رئیس جمهور ترسیم خواهد کرد.
این در حالی است که احمد فتفت نماینده تندروی جریان المستقبل در گفتوگو با عکاظ مدعی شده است:«موضع فراکسیون المستقبل واضح است و ما به دلایل مختلف با انتخاب میشل عنوان مخالفیم، چرا که ریاست جمهوری عون را به مثابه تسلط کامل حزب الله و ایران بر دولت لبنان قلمداد می‌کنیم».
این در حالی است که روزنامه عکاظ یک روز بعد یعنی روز دوشنبه در یک خبر کاملا متناقض، ورود میشل عون به کاخ ریاست جمهوری را بعید دانست.
این رسانه سعودی به نقل از یک عضو حزب القوات اللبنانیه(فالانژیست‌های سابق که برای رژیم صهیونیستی مزدوری می‌کردند و در ربودن دیپلمات‌های ایرانی و تحویل آنها به اشغالگران قدس دست داشتند) به ریاست سمیر جعجع اعلام کرد معامله سیاسی سعدالحریری که منجر به رسیدن میشل عون به صندلی ریاست جمهوری شود، بعید است.
فادی الهبر به این رسانه سعودی گفت هر چند میان المستقبل و جریان میشل عون و حزب الله، ارتباط و رایزنی برقرار است، اما قطعا باید گفت که موافقت حریری با انتخاب میشل عون سبب تضعیف جریان المستقبل می‌شود.
وی در عین حال افزود :«مسئله به دست طرف‌های داخلی نیست، بلکه امور در دستان بازیگران بین المللی و منطقه‌ای است و ما باید بدانیم که اولا چه کسی بر سوریه حکومت خواهد کرد تا بدانیم چه کسی بر لبنان حکومت خواهد کرد».
خبر امروز عکاظ در حالی است که این رسانه سعودی خبر روز گذشته خود مبنی بر تصمیم سعدالحریری برای موافقت با نامزدی میشل عنوان را یک زلزله سیاسی توصیف کرده بود.
مانع‌تراشی برخی کشورهای خارجی به ویژه رژیم سعودی در برابر انتخاب رئیس جمهوری لبنان سبب شده است تا عروس سابق خاورمیانه از بیش از دو سال پیش با خلاء ریاست‌جمهوری روبرو باشد.
خبر رسانه‌های سعودی مبنی بر موافقت سعدالحریری با ریاست جمهوری میشل عون سبب بروز آشفتگی در میان اعضای جریان المستقبل از جمله اشرف ریفی شده است.
البته نباید از این مسئله غفلت کرد که روابط سعدالحریری با دربار آل سعود دیگر مانند زمان ملک عبدالله حسنه نیست و وضعیت بسیار وخیم و بحرانی شرکت‌های تابعه خاندان حریری در عربستان و ورشکستگی مالی آنها و نقل مکان وی از ریاض به بیروت طی ماه‌های اخیر بر این مسئله مهر تایید می‌زند و همین مسئله ممکن است از دلایل تغییر موضع احتمالی حریری برای تایید نامزدی میشل عون باشد.
این در حالی است که انطوان زهرا از اعضای حزب سمیر جعجع مدعی شده است هیچ یک از اعضای جریان هشت مارس با ریاست جمهوری عون موافق نیست، اطلاعاتی وجود دارد مبنی بر این‌که جریان المستقبل برای حمایت از ریاست جمهوری میشل عون تلاش کرده است، اما سخن دلگرم‌کننده‌ای از مسئولان حزب الله نشنیده است.
اشرف ریفی از اعضای تندروی جریان المستقبل که از مهره‌های کاملا وابسته به رژیم سعودی قلمداد می‌شود، ادعا کرده است که «هرگز به نامزدهای حزب الله و ایران یعنی سلیمان فرنجیه و میشل عون اجازه نخواهیم داد به کرسی ریاست جمهوری دست یابند و ما با قاطعیت تا آخرین نفس خواهیم جنگیم و در این زمینه مسامحه نخواهیم کرد».
از سه شنبه پنجم خرداد 93(25 می 2014) بیش از دو سال می‌گذرد که کاخ ریاست جمهوری لبنان منتظر ورود جانشین میشل سلیمان رئیس جمهور سابق است و پارلمان لبنان با وجود پایان یافتن دوره ریاست جمهوری سلیمان به سبب اختلافات سیاسی ناشی از وجود فضای دوقطبی و کارشکنی‌های عربستان، نمی‌تواند جانشین وی را انتخاب کند و خلاء ریاست جمهوری همچنان ادامه دارد و تا کنون بیش از 40 نشست پارلمان به ریاست نبیه بری برگزار شده که هیچ نتیجه‌ای به دنبال نداشته است.
بر اساس قانون اساسی لبنان، در نشست انتخاب رئیس جمهوری، باید حداقل دو‌سوم نمایندگان پارلمان(تعداد نمایندگان پارلمان لبنان، 128 نفر است)، یعنی 86 نفر باید حضور داشته باشند و نامزد ریاست جمهوری هم باید دست‌کم 65 رای کسب کند.
نامزدهای مطرح برای تصدی ریاست جمهوری لبنان
بر اساس توافق آشتی ملی لبنان در سال 1943 میلادی، رئیس جمهوری از میان مسیحیان مارونی، رئیس پارلمان از میان شیعیان و نخست وزیر هم از میان اهل سنت انتخاب می‌شود تا نقش اساسی و مهم دین و مذهب در روند سیاسی لبنان مورد تاکید قرار گیرد.
صحنه سیاسی لبنان از سال 2005 میلادی که رفیق الحریری نخست وزیر این کشور ترور شد، حالت دوقطبی به خود گرفته است به طوری که جریان موسوم به 14 مارس به رهبری سعدالحریری رویکرد دنباله‌روی از غرب و همسویی با حاکمان عربستان را در پیش گرفته، اما جریان 8 مارس به رهبری جنبش حزب الله، رویکرد حمایت از مقاومت و بازدارندگی در برابر رژیم صهیونیستی را در پیش گرفته است.
جریان هشتم مارس بر ضرورت انتخاب رئیس جمهور بدون دخالت‌های منطقه‌ای و بین المللی و بر اساس تصمیم‌گیری در داخل لبنان تاکید کرده است و نیز معتقد است که ساکن کاخ بعبدا باید فردی باشد که حتما همه گروه‌های لبنانی درباره آن به توافق رسیده باشند، چرا که در غیر این صورت، چنین فردی به عنوان رئیس جمهور قدرت کافی برای حل و فصل مسائل ریشه‌ای را نخواهد داشت و اوضاع لبنان بی ثبات باقی خواهد ماند.
جریان هشتم مارس به صورت رسمی میشل عون را نامزد خود برای تصدی ریاست جمهوری معرفی کرده است. این جریان به صراحت با نامزدی سمیر جعجع فرمانده شبه‌نظامیان فالانژیست سابق و رئیس فعلی حزب موسوم به القوات اللبنانیه مخالفت و تاکید کرده بود که وی لیاقت و صلاحت تصدی ریاست جمهوری لبنان را به سبب ارتکاب جنایات در گذشته ندارد.
جریان چهارده مارس اما هنوز درباره فرد مشخصی برای تصدی ریاست جمهوری به توافق نرسیده و شاهد دودستگی و اختلاف در میان گروه‌های تشکیل دهنده این جریان غیرمنسجم و متشتت هستیم، به طوری که تا چندین ماه پیش حزب المستقبل به ریاست سعدالحریری،از نامزدی سلیمان فرنجیه حمایت می‌کرد، ولی سمیر جعجع رئیس حزب القوات، میشل عون را نامزد مد نظر خود معرفی کرده بود.البته جعجع خود را نیز واجد شرایط تکیه زدن بر کرسی ریاست در کاخ بعبدا اعلام کرده بود، اگر چه گروه‌های مسیحی همچون حزب الکتائب تمایلی به ریاست وی ندارند.
شبکه المنار اردیبهشت 1393 در گزارشی، نامزدهای مطرح برای تصدی ریاست جمهوری لبنان را معرفی کرده بود که بر اساس این گزارش، میشل عون رئیس فراکسیون تغییر و اصلاح در پارلمان لبنان و سلیمان فرنجیه رئیس جریان المرده از جریان هشتم مارس و سمیر جعجع و امین جمیل رئیس حزب الکتائب از مطرح‌ترین نامزدهای جریان چهاردهم مارس قلمداد شده بودند.البته این شبکه در آن گزارش، جان قهوجی فرمانده ارتش لبنان را هم از جمله گزینه‌های احتمالی برای تصدی ریاست جمهوری معرفی کرده بود.
سلیمان فرنجیه گفته است در صورت به وجود آمدن اجماع ملی درباره انتخاب ژنرال عون، از نامزدی صرف نظر خواهد کرد.
وی که یکی از متحدان حزب الله به شمار می‌رود، تاکید کرده است که سید حسن نصرالله از وی نخواسته است از نامزدی چشم‌پوشی کند و حتی بشار اسد رئیس جمهوری سوریه که وی را از حامیانش قلمداد می‌کنند، چنین درخواستی نکرده است و به همین سبب وی تا آخرین دقیقه تا زمانی که مورد حمایت باشد، بر نامزدی خود تاکید خواهد کرد.
مهمترین مانع انتخاب مستاجر بعبدا
نواف الموسوی از نمایندگان فراکسیون وفاداری به مقاومت در پارلمان لبنان، وقت‌کشی و کارشکنی جریان 14 مارس و حامیان غربی و سعودی آنها را مانع اصلی انتخاب جانشین میشل سلیمان می‌داند.
«آنها(جریان 14 مارس) وقت ما را تلف می‌کنند در حالی که اگر این وقت‌کشی نبود، میشل عون چند ماه پیش رئیس جمهور شده بود. من می‌دانم که یک جریان بزرگ در داخل فراکسیون المستقبل(به رهبری سعدالحریری)، موافق ریاست‌جمهوری ژنرال میشل عون هستند و بر این باورند که تنها روزنه برای خروج از بحران موجود، انتخاب عون است، اما مانع اصلی در این زمینه که حتی رقبای ژنرال عون هم آن را می‌دانند، وتوی سعودی بر حزب المستقبل است، آنها دوست ندارند یک انسان آزاد و مستقل را در قامت رئیس جمهور لبنان ببینند، بلکه از نظر آنها رئیس جمهور لبنان باید همچون کارمند بله‌قربان‌گو و چاپلوس آنها باشد یعنی وظیفه‌اش سر دادن مکرر شعار زنده‌باد پادشاهی آل سعود باشد، اما لبنانی که با دشمن صهیونیستی مبارزه کرده و جنگیده، هرگز اجازه نخواهد داد رئیس جمهورش، وابسته و مزدور باشد. ما دیدیم که ژنرال عون در سخت‌ترین شرایط،آزاده بود و تصمیماتش را مستقل می‌گرفت و وابسته به هیچ کس نبوده است».
این عضو مطرح جنبش حزب‌الله با اطمینان از رئیس جمهور شدن میشل عون سخن می‌گوید:«ژنرال عون رئیس جمهور خواهد شد، هر چند آنها وقت‌کشی می‌کنند، ما باید چنین رئیس جمهور قدرتمند و آزاده را انتخاب کنیم و به بازسازی نهادهای قانونی بپردازیم، باید مجلس نمایندگان را بر اساس قانون انتخاباتی جدید مجددا تشکیل دهیم، قانونی که صحت نمایندگی و مشارکت در تصمیم‌گیری سیاسی را تضمین کند. ما خواهان قانون انتخاباتی هستیم که حق تمام لبنانی‌ها را در انتخاب نمایندگانشان تضمین کند و پس از آن دولت را تشکیل دهیم».
این در حالی است که شرکت کنندگان در جلسات سه روزه گفت‌وگوهای ملی که پنجشنبه 14 مرداد پایان یافته بود، دستورکار مربوط به قانون انتخابات و تشکیل مجلس سنا را بررسی و توافق کرده بودند تا با هدف فراهم شدن زمینه برای رایزنی بیشتر میان تمام طرف‌های گفتوگو با هدف تشکیل کمیته‌ای درباره آنچه مربوط به مجلس سنا است و نیز بررسی قانون انتخابات پارلمانی، انتخاب رئیس جمهوری و تمرکززدایی اداری، نشست بعدی را روز دوشنبه پنجم سپتامبر(15 شهریور) برگزار کنند.
شیخ محمد یزبک از علمای لبنانی گفته است مشکل در متون و طائف و میثاق‌نامه نیست،بلکه مشکل در تردیدافکنی و بی‌اعتمادی است، ارزش گفتوگو به این است که مبتنی بر اعتماد و عدم اتهام‌زنی به یکدیگر و در نظر گرفتن منافع ملی و مردم و ترجیح دادن بر منافع شخصی و گروهی و حزبی باشد.
شیخ عبدالامیر قبلان نایب رئیس مجلس اسلامی شیعیان لبنان هم تاکید کرد لبنان محکوم به توافق و این سرزمین، کشور حل سیاسی است، لبنانی‌ها باید ثابت کنند که خود قادر به رفع اختلافات و عبور از بحران‌ها به لطف رایزنی و توافق و تکیه بر گفتوگو به عنوان وسیله‌ای برای حل اختلافات هستند، آنها باید رایزنی‌های عمیق و فشرده‌‌ای برای به ثمر نشاندن مسئله ریاست جمهوری انجام دهند، انتخاب رئیس جمهوری یک ضرورت ملی است.