به گزارش مشرق،بیش از 90% تیزرهای تبليغاتی شرکتها که از طریق صدا و سیما پخش میشوند موجب خجالت و شرمساری است که نه تنها تمسخر عوام و افسوس کارشناسان و صاحب نظران را به دنبال دارد بلکه موجب ميگردد تا اقتصاد کشور از ديد ناظر بيروني ضعيف وبي هويت جلوه گردد .

محمدرضا سبزعليپور رييس مرکز جامع صادراتي ايران در گفتگو با «تابناك» گفت: اقتصاد ايران پس از انقلاب اسلامي به خصوص بعد از جنگ تحميلي رشد چشمگيري داشته و به طبع آن شرکت هاي بزرگ و کوچک توليدي و تجاري مختلفي تاسيس و در امر توليد، واردات و صادرات کالاهاي سنتي و صنعتي فعال شده اند .

وي افزود: سرمايه گذاريهاي کلاني از طرف بخش هاي خصوصي در جهت ساخت و راه اندازي صنايع مختلف به اجرا درآمده که حاصل آن کارخانجات ريز و درشتي هستند که امروزه عموم مردم با نام و محصولات توليدي آنها کم و بيش آشنايي دارند .

عليپور افزود: سرمایه گذاری، ساخت، راه اندازي و به توليد رسانيدن واحدهاي توليدي و صنعتي يکطرف معادله بوده اما انتخاب نام شرکت، شناساندن و جا انداختن نام تجاري محصولات تولیدی (برند يا تريد مارت) در جامعه و اذهان عموم و بدنبال آن سرپا نگه داشتن کارخانه و سودآوري آن، بعد ديگر معادله ميباشد.

وی اظهار داشت: يک واحد توليدي اگر محصولات قابل قبول و با کيفيتي را توليد نمايد اما ناشناخته و گمنام باشد کمتر کسي حاضر به خريد محصولات آن خواهد بود اما برعکس چنانچه نام شرکت و محصولات توليدي و تجاری آن براي مردم شناخته شده باشد غالب مصرف کنندگان چشم بسته حاضر به خريد کالاها و محصولات توليدي آن واحد خواهند بود چه بسا که توليدات آن شرکت بي کيفيت يا گرانقيمت تر از انواع مشابه باشد زیرا برای مردم، اسم و برند تجاری شرکتها مهمتر از کیفیت و قیمت محصولات آنها میباشد.

عليپور با اشاره به اهميت بسيار بالاي برند يا نام تجاري معتبر و شناخته شده تصريح کرد: معرفي، شناساندن و جا انداختن يک نام تجاری در سطح جامعه و اذهان عموم و بوجود آوردن برندی معتبر کاري سخت و دشوارتر از ساخت  یک کارخانه ميباشد زيرا اين کار بسيار زمان بر و پرهزينه بوده و ابزارهاي خاص خود را طلب میکند. شناساندن نام تجاري از طريق تبليغات گوناگون دیداری و نوشتاری بقدري گرانقيمت است که بعضاً بودجه اي معادل و یا بیش از کل مبلغ سرمايه گذاري شده جهت ساخت و راه اندازي همان واحد توليدي نياز دارد.

رييس مرکز جامع صادراتي ایران در ادامه افزود: بطور مثال اگر کارخانه اي با حجم سرمايه گذاري معادل پانصد ميليارد ريال راه اندازي شده باشد مطمئنا شناساندن و معرفي کارخانه و نام تجاري آنشرکت نزديک به همان ميزان سرمايه گذاري نياز دارد. پس با يک بررسي کارشناسانه و توجه به ارقام ذکر شده به اين نتيجه خواهيم رسيد که کار تبليغات چقدر حساس، با اهميت و هزینه بر است.
 
 در همین راستا شرکتها براي معرفي محصولات تولیدی و تجاری خود به ابزارها و راه هاي مختلف و گوناگوني متوسل ميشوند که از جمله برگزاري  سمينارها و جلسات تبليغاتي، استفاده از رسانه هاي گروهي ديداري و نوشتاري، تبليغات خياباني، چاپ کاتالوگ و بروشور، شرکت در نمايشگاهها و دهها مورد ديگر اما در بين موارد اشاره شده سهم و اهمیت رسانه هاي گروهي بويژه راديو و تلويزيون و شبکه های ماهواره ای  بدليل گستردگي و وسعت پخش و بالا بودن مخاطب آنها بيش از سايرين است .

وي خاطرنشان کرد: برهمين مبنا تمامي شرکتهاي علاقمند داخلي و خارجي جهت معرفي نام تجاري خود از طريق راديو و تلويزيون، اقدام به ساخت پيامهاي بازرگاني و تيزرهاي گوناگوني مينمايند که با سلايق شخصي مديران ارشد شرکتها و يا صاحبان صنايع، این تيزرها را ساخته و پس از تاييد نهايي توسط مسئولين صدا و سيما جهت پخش به قسمت مربوطه ارسال ميگردد.
 
همین امر موجب شده است که تبليغات و ساخت و پخش تيزرهاي تلويزيوني به يک تجارت مستقل و پرسود تبدیل گردد و شرکتهاي زيادي را در اين تجارت پردرآمد فعال نماید. از اين رو هريک از شرکتهاي داخلي و یا خارجي جهت ساخت تيزرهاي تلويزيوني خود میبایست با یک و یا تعدادي از همین شرکتهاي تبليغاتي سازنده تيزر قرارداد بسته و با آنها کار کنند.

عليپور ضمن اشاره به اينکه اکثر شرکتهاي ايراني به نقش و ارزش تبليغات در عرصه تجارت داخلي و جهاني پي برده و دراين راستا مترتب هزينه هاي گزاف چند ده ميلياردي نيز ميشوند افزود: غالب مسئولين و صاحبان شرکتها اين مطلب را هنوز درک نکرده اند که پخش هر نوع تيزر با سوژه هاي مختلف از طريق تلويزيون نه تنها تبليغ مثبت تلقي نميگردد بلکه نوعی ضد تبليغ بشمار خواهد آمد.
 
 بحث اصلي اينجاست که نوع و شکل تيزر و تبليغات تلويزيوني هر شرکت مبين و مشخص کننده وضعيت و شخصيت کلي و طرز تفکر مدیران آنشرکت ميباشد. هرچند که درحال حاضر امکانات کافي جهت ساختن و پخش آگهي هاي بازرگاني آنهم در سطح عالي درکشور مهيا است اما متأسفانه دائماً از طريق راديو و تلويزيون ديده و شنيده ميشود که اکثرهای داخلی شرکتها مبادرت به پخش تبليغاتي بسيار ضعيف، سطح پايين، لوس و خجالت آور مي کنند که نه تنها تمسخر عوام و بهت و تعجب صاحب نظران را بدنبال دارد بلکه موجب ميگردد تا اقتصاد کشور از ديد بيرون ضعيف وبي هويت جلوه گردد.
 
 برهمین اساس به جرأت میتوان گفت که بیش از 90% تیزرهای تبليغاتی شرکتهای داخلی موجب خجالت و شرمساری است که خود جای گلایه دارد.

به گفته وي استفاده از اعضاء خانواده مديران و صاحبان صنايع در تيزرهاي تلويزيوني و يا خنداندن مردم با اعمال نسنجيده و خارج از عرف جدای از اینکه افتخار محسوب نميگردد بلکه مايه تأسف نیز میباشد.
 
اصولا مشخص نیست که این تیزرها را چه کسانی و بر چه مبنایی تولید میکنند؟
 
 واقعاً این نوابغ با خود چه فکری کرده و مردم شریف ایران را چه فرض میکنند که این تیزرهای سطح پایین را به اجبار به خوردشان میدهند؟
 
 البته مقصر اصلی شرکتهای سازنده تیزر نیستند بلکه مدیران شرکتهای سفارش دهنده تیزرها تقصیر دارند که چشم بسته و با شوق و ذوق هر تیزری را که ساخته میشود بدون هیچ اعتراضی قبول کرده و هزینه آنرا بی کم و کاست می پردازند، اما از همه مهمتر صدا و سیما را باید تقصیرکار دانست که پیش از پخش تیزرها بررسی لازمه را انجام نداده و به راحتی آنها را از فیلتر خود عبور داده و روانه پخش میکند و ظاهراً درآمد حاصله از پخش پیامهای بازرگانی را با اهمیت تر از کیفیت آنها میداند.
 
 البته لازم بذکر است که تبلیغات چند شرکت تولیدی و خدماتی که برخی از آنها در این ایام نیز در حال پخش میباشند راضی کننده بوده و اثر مثبتی را نیز بر بیننده گان و مخاطبین خود میگذارد.
 
ضمناً بهره بردن از کودکان نازنین کم سن و سال و همچنین تصاویر کارتونی و عروسکی در ساخت تیزرهای بازرگانی خیلی بهتر و تأثیرگذارتر از هنرنمائی خانمها و آقایان بی انگیزه و مثلاً هنرمند برای بازاریابی شرکتها و عدم خستگی مردم جواب میدهد.

رييس مرکز جامع صادراتي ایران گفت: اميد بر اين است که مسئولين شرکتها با تماشا و بررسي تيزرها و تبليغات تجاري شرکتهاي موفق جهان بنحوي اقدام نمايند تا نه تنها هزينه هاي گزاف و هنگفت صرف شده جهت ساخت تيزرها و تبليغات بازرگاني را بدرستی مدیریت کرده باشند بلکه با حرکتهاي سنجيده و مدبرانه خود موجب تاثيرگذاري مثبت در اذهان مردم و سربلندي نام و اقتصاد ایران گردند.