به گزارش مشرق، به نقل از پایگاه خبری الثبات لبنان، شمال سوریه در مرحله سرنوشت سازی به سر می رود. مدتی که تا زمان تحویل گرفتن قدرت توسط دونالد ترامپ باقی مانده زمان سرنوشت سازی میان 2 دوره سیاست آمریکا است؛ زیرا اگر ترامپ در وعدههای انتخاباتی خود راست گفته باشد پس از این 2 ماه دورهای تازه از همکاری میان آمریکا و روسیه در سوریه آغاز خواهد شد.
آمریکاییها در شمال سوریه با چالشهای بسیاری روبرو هستند که طی این مدت باید برای حل آن تلاش کنند.
مهمترین این مشکلات عبارتند از:
1 ـ رقابت آمریکا و روسیه برای تغییر موازنه قدرت در میدان های نبرد، به نظر میرسد پنتاگون برای دستیابی به پیروزی های نظامی برهم زننده موازنه با روسیه و همپیمانان آن به ویژه در شمال سوریه تلاش میکند. این در شرایطی است که پیش از این همه توافقها میان لاوروف و جان کری وزیران امور خارجه روسیه و آمریکا با شکست روبرو شده است. در برابر، روسیه هم برای برتری نظامی خود و تغییر موازنه قدرت نظامی به سود خود تلاش می کند. هدف روسیه آن است که دیدگاه خود را بر دولت آینده آمریکا تحمیل کند.
2 ـ باج خواهی ترکیه از آمریکا از راه جنگهای نیابتی به وسیله گروههای مسلح در سوریه، درگیری میان گروههای وابسته به نیروهای سپر فرات در شهر اعزار برای به کنترل در آوردن گذرگاهها اگرچه شگفت آور نبود اما از نظر زمان و هدف مهم به شمار میرود. این درگیری اندکی پیش از حمله ترکیه به شهر الباب سوریه رخ داد.
اما علت این نبرد متهم کردن دیگر گروهها از سوی گروه «احرار الشام» وابسته به ترکیه به خیانت است. زیرا آنان برای رساندن سلاح و اطلاعات به گروههای حامی از کردها تلاش کردند. این درگیری و به کنترل در آوردن گذرگاه ها به منزله نادیده گرفتن همه توافق های گذشته میان ترکیه و آمریکا برای عبور سلاح و جنگ افزار به گروههای وابسته به آمریکا است. ترکها این روزها به خوبی درک کردهاند که آمریکاییها این روزها در شرایط سخت میان دو دوره متناقض به سر میبرد. از این رو آنان را زیر فشار قرار می دهند تا باج خواهی کنند.
هدف ترکیه آن است که یا آمریکا بپذیرد که ترکیه شهرهای الباب و الرقه سوریه را اشغال کند و یا اینکه ترکیه گروههای مسلح سوریه را تحریک میکند تا به حضور نظامی آمریکا در ریف شمال حلب پایان دهند. همانطوری که پیش از این اردوغان موفق شد با روانه کردن پناه جویان به اروپا، از اروپاییها باج خواهی کند.
3 ـ تنگنای آمریکا در جنگ میان کُردها و ترکها و رقابت هر یک از آنها برای آزادسازی شهر راهبردی الباب. زیرا کردها برای تحقق ارتباط جغرافیایی میان کانتون های عفرین و عین العرب به این شهر نیاز دارند. این در حالی است که ترکیه تلاش میکند با رسیدن به منطقه الباب و کنترل آن به 2 هدف دست یابد. نخست اینکه جلوی کردها را در برقراری ارتباط جغرافیایی میان مناطق کردنشین بگیرد و دوم اینکه می خواهد ارتش ترکیه را به عنوان آزاد ساز الرقه از داعش معرفی کند. این به مفهوم برپایی منطقه امنی است که اردوغان مدت ها به دنبال آن بود.
در چارچوب این تنش میان همپیمانان، آمریکایی ها نمی توانند از نیروهای دموکراتیک سوریه چشم پوشی کنند. این نیروهای نشان داده اند که همپیمان خوبی در جنگ زمینی هستند. همچنین آمریکایی ها نمی توانند پس از برپایی پایگاه های نظامی در مناطق کردنشین در شمال شرقی سوریه از کردها چشم پوشی کنند. اما در برابر، اهمیت راهبرد ترکیه و قدرت باج خواهی و اعمال فشار آن از راه تاثیر گذاری بر روند جنگ در سوریه سبب شده است به چالش کشیدن آن بدون هزینه سخت باشد.
به طور واقعی مدت باقی مانده برای انتقال قدرت از اوباما به ترامپ برای آمریکا در سوریه سخت خواهد بود. همه کنشگران سوریه تلاش می کنند جایگاهی را برای مذاکره به دست آورند و رویکرد خود برای حل بحران سوریه را بر دولت جدید آمریکا تحمیل کنند. همه کنشگران این اندیشه را دارند که درصورتی که روسیه و آمریکا برای حل بحران سوریه تلاش کنند بهتر است که در این زمینه نقش برجسته ای را داشته باشند نه اینکه در حاشیه قرار گیرند.
آمریکاییها در شمال سوریه با چالشهای بسیاری روبرو هستند که طی این مدت باید برای حل آن تلاش کنند.
مهمترین این مشکلات عبارتند از:
1 ـ رقابت آمریکا و روسیه برای تغییر موازنه قدرت در میدان های نبرد، به نظر میرسد پنتاگون برای دستیابی به پیروزی های نظامی برهم زننده موازنه با روسیه و همپیمانان آن به ویژه در شمال سوریه تلاش میکند. این در شرایطی است که پیش از این همه توافقها میان لاوروف و جان کری وزیران امور خارجه روسیه و آمریکا با شکست روبرو شده است. در برابر، روسیه هم برای برتری نظامی خود و تغییر موازنه قدرت نظامی به سود خود تلاش می کند. هدف روسیه آن است که دیدگاه خود را بر دولت آینده آمریکا تحمیل کند.
2 ـ باج خواهی ترکیه از آمریکا از راه جنگهای نیابتی به وسیله گروههای مسلح در سوریه، درگیری میان گروههای وابسته به نیروهای سپر فرات در شهر اعزار برای به کنترل در آوردن گذرگاهها اگرچه شگفت آور نبود اما از نظر زمان و هدف مهم به شمار میرود. این درگیری اندکی پیش از حمله ترکیه به شهر الباب سوریه رخ داد.
اما علت این نبرد متهم کردن دیگر گروهها از سوی گروه «احرار الشام» وابسته به ترکیه به خیانت است. زیرا آنان برای رساندن سلاح و اطلاعات به گروههای حامی از کردها تلاش کردند. این درگیری و به کنترل در آوردن گذرگاه ها به منزله نادیده گرفتن همه توافق های گذشته میان ترکیه و آمریکا برای عبور سلاح و جنگ افزار به گروههای وابسته به آمریکا است. ترکها این روزها به خوبی درک کردهاند که آمریکاییها این روزها در شرایط سخت میان دو دوره متناقض به سر میبرد. از این رو آنان را زیر فشار قرار می دهند تا باج خواهی کنند.
هدف ترکیه آن است که یا آمریکا بپذیرد که ترکیه شهرهای الباب و الرقه سوریه را اشغال کند و یا اینکه ترکیه گروههای مسلح سوریه را تحریک میکند تا به حضور نظامی آمریکا در ریف شمال حلب پایان دهند. همانطوری که پیش از این اردوغان موفق شد با روانه کردن پناه جویان به اروپا، از اروپاییها باج خواهی کند.
3 ـ تنگنای آمریکا در جنگ میان کُردها و ترکها و رقابت هر یک از آنها برای آزادسازی شهر راهبردی الباب. زیرا کردها برای تحقق ارتباط جغرافیایی میان کانتون های عفرین و عین العرب به این شهر نیاز دارند. این در حالی است که ترکیه تلاش میکند با رسیدن به منطقه الباب و کنترل آن به 2 هدف دست یابد. نخست اینکه جلوی کردها را در برقراری ارتباط جغرافیایی میان مناطق کردنشین بگیرد و دوم اینکه می خواهد ارتش ترکیه را به عنوان آزاد ساز الرقه از داعش معرفی کند. این به مفهوم برپایی منطقه امنی است که اردوغان مدت ها به دنبال آن بود.
در چارچوب این تنش میان همپیمانان، آمریکایی ها نمی توانند از نیروهای دموکراتیک سوریه چشم پوشی کنند. این نیروهای نشان داده اند که همپیمان خوبی در جنگ زمینی هستند. همچنین آمریکایی ها نمی توانند پس از برپایی پایگاه های نظامی در مناطق کردنشین در شمال شرقی سوریه از کردها چشم پوشی کنند. اما در برابر، اهمیت راهبرد ترکیه و قدرت باج خواهی و اعمال فشار آن از راه تاثیر گذاری بر روند جنگ در سوریه سبب شده است به چالش کشیدن آن بدون هزینه سخت باشد.
به طور واقعی مدت باقی مانده برای انتقال قدرت از اوباما به ترامپ برای آمریکا در سوریه سخت خواهد بود. همه کنشگران سوریه تلاش می کنند جایگاهی را برای مذاکره به دست آورند و رویکرد خود برای حل بحران سوریه را بر دولت جدید آمریکا تحمیل کنند. همه کنشگران این اندیشه را دارند که درصورتی که روسیه و آمریکا برای حل بحران سوریه تلاش کنند بهتر است که در این زمینه نقش برجسته ای را داشته باشند نه اینکه در حاشیه قرار گیرند.