سامان نريمانجهان بازيكن خوبي است و اين را قبلاً بارها ثابت كرد. او روزي كه با پيراهن تراكتورسازي 3 گل به استقلال زد و در آزادي هتتريك كرد نشان داد مهره مهم و تأثيرگذاري است و ميتواند بزرگي كند اما درخشش سامان به همين بازي ختم نشد و او پس از جدايي از تراكتور و پيوستن به گسترش فولاد و ماشينسازي هم ستاره تيمهايش بود و همواره مؤثر كار كرد.
سامان در نيمفصل به پرسپوليس پيوست و پيشبيني ميشد كه ميتواند براي تيم برانكو مثمرثمر باشد اما...
نريمانجهان اولين بار در هفته شانزدهم و ديدار برابر سايپا براي پرسپوليس به ميدان رفت. او در آن بازي و از دقيقه 87 جانشين سروش رفيعي شد. در هفته هفدهم و برابر فولاد هم 15 دقيقه تمام بازي كرد اما از آن پس به بازيكن تعويضي بعد از دقيقه 90 بدل شد!
سامان در 4 بازي از 5 بازي آخر پرسپوليس به عنوان يار تعويضي به ميدان رفته اما عملاً فرصتي براي پا به توپ شدن نداشته است. او در ديدار هفته هجدهم مقابل گسترش فولاد در دقيقه 1+90 به زمين آمد. در بازي هفته نوزدهم برابر صباي قم در دقيقه 90 وارد زمين شد.
هفته بيستم مقابل تراكتورسازي دقيقه 2+90 فرصت حضور در بازي را پيدا كرد، هفته بيست و يكم برابر استقلالي كه 4 بار در آزادي از سامان گل خورده بود اصلاً به ميدان فرستاده نشد و روز پنجشنبه برابر سپاهان هم در دقيقه 3+90 و يكي، دو دقيقه قبل از سوت پايان بازي شانس به زمين رفتن را پيدا كرد! به راستي برانكو از اين تعويضها چه قصد و منظوري دارد؟ آيا ميخواهد صرفاً وقت بازي را بكشد يا واقعاً به سامان بازي بدهد؟
راستش گفته ميشد سامان نريمانجهان نه با نظر برانكو كه با نظر مديران باشگاه پرسپوليس جذب شده و شايد ورود تكراري او پس از دقيقه 90 به زمين، پيغامي براي مديران پرسپوليس از سوي برانكو باشد! در هر صورت سامان بسيار بيش از اينها ميتواند براي سرخپوشان و برانكو مثمرثمر باشد. او فقط زمان ميخواهد و البته فرصتهايي بيش از يك دقيقه!