به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، «چشم آسمان روشن» زندگینامه خلبان شهید عبدالله بشیری موسوی و «روزهای ارغوانی» خاطرات شیرالله صمدینیا است که فرزاد بیات موحد آنها را به رشته تحریر در آورده است.
قرار است روز چهارشنبه ۳۰ فروردین ما ساعت ۱۰صبح از این دو اثر در مجموعه فرهنگی تاریخی شهرداری زنجان (کارخانه کبریت) رونمایی شود.
نکته قابل تأمل در یکی از این دو اثر این است که کتاب «چشم آسمان روشن» به زندگینامه یکی نخستین خلبان شهید پس از پیروزی انقلاب اسلامی پرداخته است.که به همین مناسبت بخشهاز از زندگینامه او را مرور میکنیم.
تولد
سید عبدالله بشیری موسوی در سال ۱۳۳۱ هجری شمسی بدنیا آمد، نامش را پدرش عبدالله گذاشت. این کودک ا ایام کودکی را سپری کرد و وارد مدرسه ۱۵ بهمن خیابان شوقی شد. دانش آموز بسیار تیزهوش موفقی بود روزها درس میخواند و بعد از صرف ناهار به مغازه پدر میرفت و چکش برآهن گداخته میکوبید تا عصای دست پدر باشد.
با گذراندن دورههای تحصیلی بدلیل هوش و ذکاوت بالا و علاقمندیاش به خلبانی در اواخر سال ۱۳۵۲ به استخدام آموزشگاه نیروی هوایی ارتش درآمد و برای مصاحبه و آزمایشات خلبانی راهی تهران شد و پس از قبولی آموزش های اولیه را در پایگاه نیروی هوایی تهران طی کرد. دوره آکادمی پرواز را طی کرد و پرواز با هواپیماهای آموزشی تی ۱۴ و بیگ لوپپ را تجربه کرد.
حضور در آمریکا
بخاطر توان خوب نظامی و داشتن ضریب هوشی بالا رتبه نخست دوره را کسب کرد و نیروی هوایی او را برای ادامه تحصیل به ایالات متحده امریکا اعزام کرد. به علت علاقه به خدمت بعد از ۴ سال اقامت در امریکا به ایران بازگشت. عبدالله دیگر یک خلبان جوان خوش چهره و قوی هیکل بود باید برایش بفکر همسری مناسب بود، زیر بار حرفهای مادر برای ازدواج نمیرفت ولی بعد از انتخاب خانم رحمانیان توسط یکی از بستگان و پیشنهاد مادر تن به ازدواج داد. بعد از ازدواج به پایگاه همدان میرود و در آنجا کنار پایگاه در خانههای سازمانی زندگی پر مهر و محبت خود را آغاز کردند.
روزگار به خوشی سپری میشد تا اینکه در اواخر مردادماه سال ۱۳۵۸ منافقین به شهر پاوه حمله میکنند مرتکب جنایاتی وحشتناک در بیمارستان میشوند و شهر را به تصرف خودشان در میآورند. ماموریت داده میشود که از پایگاه همدان سریعا یک فروند هواپیما بلند شده و برای عکس برداری و در صورت نیاز بمباران، به سمت آسمان پاوه حرکت کند و تصاویر منطقه را بگیرد.
داوطلب شدن برای مقالبه با جنایت منافقین
محمد نوژه و سید عبدالله داوطلب این عملیات شدند و سوار بر جنگنده فانتوم به محل اعزام میشوند. محمد نوژه به عنوان خلبان و سید عبدالله به عنوان کمک خلبان از باند فرودگاه تیک آف میکنند.منافقین کور دل و گروههای مسلح که از طرف عراق حمایت میشدند در کمین بودند. گرای پرواز را داشتند و اطلاعات پرواز قبلا لو رفته و بدستشان رسیده بود.
هواپیما که به محل مورد نظر میرسد و عکس برداری میکند موقع برگشتن مورد اصابت گلوله پدافند هوایی منافقین قرار گرفته و سقوط میکند. با شنیدن خبر شهادت سید عبدالله پدر و برادرانش و تعدادی ازنزدیکان به پایگاه کبودرآهنگ برای گرفتن پیکر او میروند. شهید را با بالگرد به زنجان میآوردند در خیابان فرودگاه مراسم استقبال با ادعای احترام به شهید از طریق یگان تشریفات نظامی انجام می شود، مردم از بیشتر روستاهای اطراف زنجان برای مراسم تشییع آمده بودند.
شهید موسوی یکی از نخستین شهید قبل از جنگ تحمیلی به شمار میرود. همچنین به پاس ارج نهادن به این دو شهید نام پایگاه هوایی همدان به نام شهید محمد نوژه تغییر کرد.