خواجه سروی در این برنامه اظهار داشت: از لحاظ تاریخی موضوع اسلامی شدن دانشگاه اولین بار اواخر دهه 40 توسط حضرت امام خمینی(ره) به کار برده شد و در سال‌های بعد از انقلاب نیز همواره این دغدغه اسلامی شدن دانشگاه ادامه پیدا کرد.
وی یادآور شد: در سال 66 اولین مصوبه که بخش عمده آن مربوط به دانشگاه بود با نام آئین‌نامه حفظ و حدود آداب اسلامی تصویب شد و در سال 75 شورای عالی انقلاب فرهنگی سند دانشگاه اسلامی را تصویب توسط رئیس جمهور وقت برای اجرا ابلاغ کرد.
وی ادامه داد: از سال 75 تا سال 84، مباحث تحت عنوان شورای اسلامی دانشگاه‌هاتحت نظر وزیر علوم تشکیل و اقدام به نوشتن سند راهبرد برای سند مصوب دانشگاه اسلامی در شش مؤلفه تهیه می‌شد.
معاون فرهنگی وزارت علوم افزود: در سال 84 نیز با سرکار آمدن دولت نهم در بحث عفاف و حجاب در وزارت ارشاد برای تمام دستگاه‌های مسئولیت تعیین شد که 17 بند آن مربوط به وزارت علوم بود که 6 بند آن نیز مربوط به مجلس است. لذا از سال 84 تا امروز با وجود این دغدغه‌ها فضاسازی شد هرچند با طرح دارای موافق و مخالف هم بود.
خواجه سروی گفت: در سال 89 احساس کردیم که زمینه‌سازی لازم صورت گرفته است و می‌توانیم طرح اسلامی کردن دانشگاه‌ها را تا حدودی اجرایی کنیم.
درویش از فعالان دانشجویی نیز در ادامه برنامه درباره این موضوع اظهار داشت: دانشگاه و علوم جدید که عموماً با مبانی غیر دینی بودند، در زمان قاجار که همزمان با افول تمدن ما بود وارد ایران می‌شود و بدون کمترین تجدیدنظر، بازبینی و نیازسنجی وارد ساختار علمی و دانشگاهی شده و علومی با مبانی غیر دینی و غیر الهی شکل می‌گیرد.
این فعال دانشجوی دانشگاه شریف خاطرنشان کرد: این اتفاق تا انقلاب 57 ادامه پیدا می‌کند به نوعی که این علوم تقریبا در دانشگاه‌های ما جاخوش کرده و با توجه به اینکه متولیان این علوم تمامیت خواه بودند، علوم دینی را منزوی می‌کنند.
وی گفت: با پیروزی انقلاب دین دوباره به عرصه دانشگاه وارد می‌شود و آرمان‌ها و اندیشه‌های امام خمینی فضا و اندیشه‌ها را متحول می‌کند، ولی فرهنگ علمی ما هیچ تغییری نمی‌کند. اما با احساس ضرورت برای تغییری آن، امام(ره) پیام آغاز انقلاب فرهنگی را صادر می‌کنند.
این فعال دانشجویی افزود: بازگشایی دانشگاه‌ها به بهانه انقلاب فرهنگی، فقط سعی می‌شود یکسری متون دینی به دروس دانشگاه افزوده و عده‌ای از استادها از دانشگاه کم شود. ولی روح سکولار علوم وارداتی هنوز در دانشگاه باقی ماند و نتیجه آن می‌شود که دانشجوی مسلمان و مورد نیاز انقلاب اسلامی در این دانشگاه تربیت نشود.
درویش ادامه داد: دانشجویانی که در این دانشگاه تحصیل می‌کنند، طوری تربیت می‌شوند و علوم را به او آموزش می‌دهند که با آرمان‌های انقلاب اسلامی در تضاد قرار می‌گیرد و نسبت به مبانی دینی دچار شک و تردید و ضدیت می‌شود. بنابراین شاید نتوان از دانشجویی که متون سکولار می‌خواند و تحت تربیت اساتید سکولار است و صدا و سیما و مجلات به نوعی روح این تفکر هستند، انتظار زیادی داشت. زیرا ساختار نظری و ذهنی او در این فضا ساخته شده است.
وی گفت: اینکه امروز بروی موضوع اسلامی شدن دانشگاه‌ها تکیه شده است، اصلش امری پذیرفته شده است و نقطه خوبی است ولی بر سر نحوه ورود و نحوه انجام و نحوه خروج از آن که به یکباره عقب کشیده شد، جای سؤال دارد.
به گزارش فارس دلاوری دانشجوی دانشگاه تهران نیز درادامه و در پاسخ به این سئوال که آیا این سند اسلامی شدن برای دانشجویان تشریح شده است یا خیر، اظهار داشت: من مسئله را از این منظر نمی‌بینم، زیرا مسئله از جای دیگر آغاز می‌شود. هنوز همه ابعاد مسئله اسلامی شدن دانشگاه‌ها روشن و واضح نیست. هنوز معین نشده است که مشکل اصلی کجاست.
وی گفت: اینکه دانشگاه اسلامی دارای چه مؤلفه‌هایی است، باید از چهار جهت مورد بررسی قرار گیرد در چهار حوزه آموزشی و محتوا، اساتید، پژوهشی و آنچه که خروجی دانشگاه خواهد بود، تعریف شود. اسلام برای این‌ها برنامه دارد و سؤال ما این است که چه مقدار برای آن کار شده است.
این فعال دانشجویی افزود: عقلانیت، معنویت و عدالت، خواسته قشر دانشگاهی است و لازم است دانشگاه اسلامی این مؤلفه‌ها را در نظر داشته باشد. دانشگاه اسلامی در جهت خودکفایی، خدمت، حل مشکلات نظام در جهات مختلف باید پیشتاز باشد.
دلاوری بیان داشت: امروز همه ما موافق تحول در علوم انسانی هستیم، ما با تحول در دانشگاه‌ها موافقیم زیرا علم و یا محیط علمی با تحول زنده است. ولی نگرانی ما این است که تحول در علوم انسانی به یکسری گزاره‌هایی تقلیل پیدا کند که آن گزاره‌ها لزوماً اولویت در دغدغه‌های دینی نیستند.
خواجه سروی نیز در ادامه گفت: بحث‌هایی را که دوستان دانشجو فرمودند بحث درستی است و این دغدغه در اکثر دانشجویان وجود دارد لذا باید بگویم که بحث اسلامی شدن دانشگاه‌ها طبق سند دانشگاه اسلامی فقط موضوع عفاف و حجاب نیست و ما اسلامی کردن دانشگاه را فقط از این نقطه شروع نکرده‌ایم.
وی ادامه داد: در سال 85 از کل دستگاه‌های مربوط استعلام صورت گرفت و 600 تقاضا از نقاط مختلف کشور به ما رسید و نتیجه آن منجر به تدوین 220 رشته کاربردی در حوزه علوم انسانی شد. اما از همه آنها 40-50 رشته تصویب نشده است.
معاون فرهنگی وزارت علوم در خصوص موانع پیش‌روی این کار گفت: مشکلات بروکراسی، نداشتن طرح و برنامه جامع و عدم نیازسنجی، از جمله آنهاست.
خواجه سروی ادامه داد: برای زمینه‌سازی اسلامی شدن دانشگاه علاوه بر کارهای قبل، بحث‌های فرهنگی را نیز پیگیر شدیم و حدود 20 چالش در محیط دانشگاه مورد بررسی قرار گرفت و برنامه راهبردی آن تحت عنوان سند دانشگاه تمدن‌ساز اسلامی نوشته و منتشر شد و کار بر مبنای آن جلو رفت.
وی تصریح کرد: در این چند ماه اخیر برخی واژه جنسیتی را مستمسک تبلیغات خاص قرار دادند و ما هرچه در سخنرانی‌ها و مصاحبه‌ها به خبرنگاران گفتیم این واژه برای ما نیست و هدف ما نیست، فضاسازی برخی رسانه‌های داخلی و خارجی ادامه پیدا کرد.
وی افزود: شاید کسی این واژه را در جایی نیز به کار برده باشد، ولی بنده به عنوان مسئول این کار، این واژه را به کار نبرده‌ام. طبق بررسی ما این فضاسازی از VOA و BBC ایجاد و پیگیری شد ما به دنبال این نیستیم، زیرا بعد از تفکیک جنسیتی، تبعیض جنسیتی بوجود می‌آید.
وی گفت: آنچه که ما داریم و مطرح کردیم آئین‌نامه حفظ و حدود آداب اسلامی است. علم در کشور ما یک مشکل اساسی دارد. علم مطلوب در چارچوب تولید است و در مصوبه شورای عالی انقلاب اسلامی نیز بر آن تاکید شده است. و کارها باید در آن جهت قرار گیرد.