سرویس ورزش مشرق – شانزدهمین دوره مسابقات لیگ برتر که اوایل اردیبهشت ماه جاری به پایان رسید با کم و کاستی ها و البته نقاط قوتی همراه بود که از دید کارشناسان فوتبالی جا برای پیشرفت و رفع نقاط ضعف همچنان باقیست. رسیدن به لیگ آرمانی نه خیلی دور بلکه در همین نزدیکیست ولی همت بالا و دلسوزانه مسئولان ذیربط را می طلبد که تا اینجا نقطه امیدوار کننده ای در همین ارتباط دیده نشده است!

علیرضا امامی فر در گفت و گو با مشرق، درباره نقاط مثبت و منفی لیگ برتر در دوره ای که به تازگی تمام شده صحبت کرد و در قیاس با جایگاه فوتبال ایران در آسیا این وضعیت را باعث تأسف و سرشکستگی فوتبال ایران دانست.

متن صحبت های وی در ادامه می آید:

*زمان و روزهای نامناسب!

کیفیت برگزاری مسابقات لیگ در این دوره نسبت ادوار گذشته بهتر بود ولی بطور کلی هنوز ضعف هایی وجود دارد. یکی از این ضعف ها در ساعت و روزهای برگزاری مسابقات است. می توان با ساز و کارهای ساده این رقابت ها را در  روزها و ساعاتی برگزار کرد که کارمندان ادارات، دانشجویان و محصلانی که دوست دارند مسابقات فوتبال را از نزدیک ببینند به ورزشگاه ها بیایند.

*باید فرهنگ تماشاگران را بالا برد

حتی انجام بازی ها در ساعات اولیه شب در فضایی مطلوب می تواند باعث جذب خانواده ها به استادیوم ها هم بشود. سرانجام این اتفاق باید بیفتد. حتما با ورود خانواده ها به استادیوم اتفاقات مثبتی در فرهنگ تماشاگران ایجاد می شود که اثراتش رفته رفته در کل فوتبال و دامنه طرفداران آن در اجتماع ظاهر خواهد شد. مسئولان فدراسیون باید این فرهنگ را بالا ببرند.

*فوتبالیستها در تابستان دو نوع بازی می کنند!

قطعا این نحوه برگزاری (در ساعات گرم روزهای تابستانی) روی کیفیت بازیکن هم تأثیر می گذارد. فوتبالیستها اغلب در بازیهایی که بعد از ظهر تابستان و در گرما برگزار می شود در نیمه اول زیر آفتاب کیفیت پایین تری از خود به نمایش می گذارند تا نیمه دوم و در سایه!

* به جزییات توجه نمی کنیم

در دنیای امروز فوتبال به شکلی برگزار می شود که کشورها بیشتر به جزییات می پردازند. در همین کشورهای همسایه مان مانند ترکیه، امارات و یا قطر می بینیم که تیم های آنها هم بدنسازی می کنند، اردو می زنند و همان رفتارهای ورزشی که ما داریم را برای آماده سازی تیم های شان انجام می دهند ولی در نحوه برگزاری لیگ شان به جزییاتی توجه دارند که ما نداریم.

*انجام بی موقع مسابقات روی تیم ملی اثر سوء دارد

برگزاری بازی ها در ساعت 3 یا 2 یا حتی 5 بعد از ظهر تابستان قطعا روی کیفیت فوتبال تأثیر می گذارد. وقتی لیگ با کیفیت تر برگزار شود روی تیم ملی هم اثر سوء خواهد داشت. بازیکن در ساعاتی بازی می کند که باید استراحت داشته باشد و برعکس در تیم ملی در ساعاتی تمرین می کند که در لیگ بازی می کرده است!  

*فوتبال محل دوستی است نه نیروی انتظامی

مورد دیگری که در برگزاری لیگ جلب توجه می کند استفاده از نیروی انتظامی در برگزاری بازیهاست. فلسفه فوتبال برای دوستی است و نباید فضای آن را امنیتی کرد. در اروپا باشگاه ها افرادی را برای همین منظور به صورت داوطلبانه جذب می کنند تا در بازی های خانگی شان حفاظت از برگزاری بازی را برعهده داشته باشند.

*رسیدگی به استادیوم فقط چمن داری نیست

موضوع دیگر و البته یکی از مهمترین ها در برگزاری مسابقات لیگ برتر کیفیت استادیوم هاست. متأسفانه در ایران و در این باره فقط به یک مورد توجه می شود و آن کیفیت زمین چمن استادیوم است! در حالی که کمترین توجه و اعتنا برای رفاه حال تماشاگران که سرمایه اصلی فوتبال هستند ارزش قائل می شوند! لیاقت تماشاگر کشوری که تیم ملی فوتبالش در رده اول رنکینگ قاره آسیا جای دارد، این نیست. این نیست که در بهترین ورزشگاه کشورش شرایط سرویس های آبخوری و بهداشتی وضعیت امروزی باشد. قطعا داشتن زمین زه کشی شده و چمن مسطح روی کیفیت لیگ تأثیر مثبت دارد و کسی منکر این موضوع نیست که سازمان لیگ و شرکت توسعه و تجهیز عملکرد خوبی داشته اند. اینکه زمین های چمن استادیوم ها به وضعیت استاندارد نزدیک شده اتفاق خیلی خوبی است ولی فوتبال فقط چمن نیست.

*هنوز از ترکمنستانِ 15 سال پیش هم عقب تریم

...آیا استادیوم نباید مکانی برای تهیه خوراکی داشته باشد که تماشاگران مجبور نباشند جلوی درب ورزشگاه از دستفروش ها ساندویچ های غیر بهداشتی و خوراکی های غیر استاندارد تهیه کنند؟ رختکن های بزرگ و امکانات رفاهی هم از ملزومات است. 15 سال پیش وقتی با تیم ملی یا پرسپولیس به ترکمنستان و ازبکستان می رفتم و امکانات آنجا در استادیوم های شان را می دیدم تعجب می کردم ولی ما هنوز هم همان وضعیت قبل را داریم و به نظر می رسد تنها به ظاهرسازی و آنچه جلوی چشم است توجه می کنیم.