به گزارش گروه خواندنی های مشرق،به طور کلی خال ها به دو گروه خال های اکتسابی و خال های مادر زادی تبدیل میشوند.خال باید بدانیم کدام خال ها خوب و کدام بد یا خطرناک می باشند.
خال‌های اکتسابی
1- سطحی: از دوره کودکی به شکل گرد یا بیضی و متقارن، از یک تا 10 میلی‌متر و به رنگ قهوه‌ای روشن یا تیره و حتی سیاه و معمولا در کف دست و پا و دستگاه تناسلی می‌باشند.
2- مرکب: به شکل گرد یا بیضی و متقارن با سطح صاف از قهوه‌ای روشن تا تیره. به هنگام بلوغ پررنگ و درشت‌تر شده و ممکن است موهای زبر از آن رشد کند. محل آنها در تنه است، اما در چشم و حنجره هم دیده شده.
3- داخل پوستی: در افراد بالغ به شکل برجستگی کروی و نرم با رنگ قهوه‌ای کمرنگ که به تدریج به رنگ قرمز گوشتی درمی‌آید.
حدود یک درصد از نوزادان دارای این خال‌ها هستند که به سه دسته تقسیم میشوند:
1- با قطر کمتر از 5/1 سانتی‌متر که شایع‌تر است.
2- با قطر 5/1 تا 20 سانتی‌متر
3- با قطر بیش از 20 سانتی‌متر که با افزایش سن تیره‌تر شده و گاهی در هنگام بلوغ روی آنها مو رشد می‌کند.
اگر این خال ها، رشد غیرمنتظره یا تغییرات دیگری ندارند، بهتر است آنها را تا سنین 10 تا 12 سالگی دست نزد و بعد از آن برداشت. خال‌های درشت خطرناک هستند و باید در سن پایین برداشته شوند.
نور آفتاب به ویژه در دوران کودکی، نقش عمده‌ای در ایجاد ملانوم دارد.
ملانوم ها معمولا بدون درد و خارش و سوزش بوده و در هر جایی از پوست ظاهر میشوند.
هر خال با حدود (لبه) نامنظم همراه با تغییر رنگ باید معاینه شود.
چهار نوع ملانوم وجود دارد:
1- ملانوم با انتشار سطحی: شیوع آن 70 درصد است و معمولا از سن 40 سالگی با رشد سریع و حاشیه نامنظم با تغییرات متعدد رنگ دیده می شود و احتمال زخمی شدن دارد.
2- ملانوم ناشی از آفتاب: بیشتر در نواحی صورت و گردن دیده می‌شود. از 50 سالگی به رنگ‌های قهوه‌ای تا خرمایی و رشد نامنظم و نقاط برجسته روی لکه‌ها دیده می شود که نشانه تهاجم می‌باشد.
3- ملانوم ندولر: در مردان بیشتر در ناحیه پشت و در زنان روی ساق پاها است و از 50 سالگی با رشد سریع و برجسته با قطر 12 سانتی‌متر دیده می شود. رنگ‌های آن از صورتی تا سیاه و خاکستری متغیر است.
4- ملانوم آکرال: از 65 سالگی به صورت پلاک قهوه‌ای با حاشیه نامنظم در کف دست‌ها و پاها و بستر ناخن دیده می‌شود.
برای درمان،ملانوم را باید برداشت و اگر پیشرفته باشد، باید به مراکز مخصوص سرطان مراجعه نمود و بعد از درمان نیز هر سه ماه یکبار، به مدت 4 سال پیگیری کرد.