در سمت ایران امضای قرارداد اولیه اکتشاف و توسعه فرزاد B با کنسرسیومی متشکل از سه شرکت دولتی هند به سال 2000 میلادی بازمی‌گردد؛ اما این قرارداد تنها در بخش اکتشاف اجرایی شد و در بخش توسعه هیچ اقدامی برای برداشت منابع گازی این میدان نشد.

در طول بیش از 17 سال، بارها در خصوص توسعه این میدان با شرکت‌های هندی مذاکره شده اما سالها تعلل ایران و وقت کشی هندی ها تا امروز فقط به عقب‌افتادگی ایران در برداشت از این مخزن مشترک گازی منجر شده است.

«رکن الدین جوادی» مدیرعامل وقت شرکت ملی نفت ایران در تاریخ پنجم بهمن ماه سال 92 از بودن مذاکرات با سرمایه گذار (شرکت های هندی) در میدان فرزاد B در مرحله نهایی خبر داده بود. این مذاکرات در طول 4 سال دولت یازدهم ادامه پیدا کرد و همچنان بی نتیجه مانده است. به طوری که در تاریخ26 اردیبهشت ماه سال 96 یک هیئت هندی به ریاست «سابرهمنیام جایشنکر» قائم مقام وزیر امور خارجه هند با «بیژن زنگنه» وزیر نفت ایران در تهران دیدار کردند و بعد از چهار سال مذاکره در دولت یازدهم و مجموعاً 17 سال معطل نگه داشتن توسعه این میدان، باز هم در خصوص همکاری مشترک در توسعه میدان گازی فرزاد B مذاکره کردند.

مشخص نیست چرا وزارت نفت به مذاکرات بی پایان و بی نتیجه با هندی ها پایان نمی دهد؟ در حالی که عربستان به تولید از این مخزن مشترک مشغول است، ایران همچنان پای میز مذاکره با هندی ها درجا می زند.