به گزارش مشرق، پیروز قربانی در خصوص عملکرد تیم استقلال در هفته اول رقابتهای لیگ برتر اظهار داشت: خودمان را که نباید گول زنیم استقلال اصلاً خوب نبود، البته در هفتههای اول جا برای توجیه هست ولی آن انتظاری که از استقلال داشتیم دیده نشد.
وی تاکید کرد: همیشه از استقلال انتظار بازی تهاجمی است، این تیمی که من دیدم با تیم مد نظر هواداران فرق دارد. از سویی دیگر نمیدانم داستان چگونه است که فدراسیون باشگاه را تهدید میکند و به شکل دیکتاتورانه بازیکنان را محروم میکند. خود من الان 2 ماه است که میشنوم میگویند هفته اول شهریور میخواهیم لیگ 2 را آغاز کنیم، این چه مدل برنامهریزی است؟
مدافع سابق استقلال افزود: همیشه هر اتفاقی میافتد به ضرر باشگاهها است و اگر فدراسیون هم بخواهد به مشکلات باشگاهها اضافه کند سنگ روی سنگ بند نمیشود، من در این قضیه حق را به باشگاه استقلال میدهم.
قربانی در ادامه گفتوگو تاکید کرد: این چه تیم ملی امیدی است که مربیاش 10 روزه انتخاب شده و تیم بسته و به مسابقات رفته است. مگر این هم میشود تیم ملی؟ شما مطمئن باشید زور استقلال و پرسپولیس از فدراسیون بیشتر است و به قاطعیت میگویم که هواداران این دو تیم را از تیم ملی هم بیشتر دوست دارند.
کاپیتان سابق استقلال در ادامه گفتوگو با اشاره به قیاسهایی که توسط اهالی فوتبال در زمان سرمربیگری منصوریان در تیم ملی امید و امیرحسین پیروانی در مقطع کنونی برای حضور بازیکنان در اردوهای تیم ملی صورت میگیرد، گفت: من کاری با افراد ندارم ولی حرفم این است که فدراسیون باید اولویت را در فصل آمادهسازی به باشگاهها بدهد، اتفاقاً اگر استقلالیها هم گفتهاند که ما بازیکن نداشتیم بهانه است حتی اگر 10 بازیکن استقلال هم در این بازی غایب بودند نباید بهانهای آورده شود. تیم ملی هم همینطور، اگر آنها ادعا کردند که به خاطر نبود بازیکنان حذف شدهاند آنها هم بهانه آوردند. پس تیم بستن معنیاش چیست؟ هم تیم امید بهانه آورده هم استقلال. اصل کار باید اینگونه باشد. به نظر من استقلال روز گذشته با آن تیمی که مد نظر ما هواداران باشد فاصله زیادی داشت و نباید بهانهای گرفت.
قربانی در پایان گفت: من اگر مربی باشم هیچوقت از قول من نمیشنوید که فلان بازیکنم را نداشتم و باختم. شما میدانید الان مربیان اگر یک بازیکنشان نباشد میگویند چون فلانی نبود باختیم ولی اگر مربی این حرف را بزند روی ضعف خودش تأکید کرده در حالیکه بباید یک تیم بسازد نه به یک و چند نفر متکی باشد.