به گزارش مشرق، میناوند در این باره می گوید: روز گذشته اتفاقات بدی در ورزشگاه آزادی رخ داد و من به عنوان هم تیمی سابق او واقعا برایش ناراحت شدم. اتفاقی که افتاد و شعارهایی که بلافاصله بعد از گل دوم پدیده بر زبان تماشاگران استقلال شنیده شد، خوشایند نبود و شاید بهتر بود حرمت منصوریان به عنوان یک بازیکن قدیمی و ستاره ی سابق این تیم حفظ می شد.

میناوند که اخیرا در یک درگیری رسانه ای و قضایی با منصوریان قرار گرفته در این باره می گوید: همانطور که قبلا هم گفتم، علیرضا منصوریان بچه محل من است و من واقعا او را دوست داردم. ممکن است در کار مربیگری کمبودهایی داشته باشد، اما این شکل از برخورد با فردی که علاقه ی شدیدی به استقلال دارد و کارهایی زیادی برای باشگاه انجام داده، به هیچ وجه پسندیده نیست. انتظار من از طرفداران استقلال حفظ حرمت و صبر بیشتر برای مربی ای بود که در هر صورت در فصل گذشته موفقیت های زیادی را برای این تیم کسب کرده و در دوران بازیگری نیز در میان بازیکنان ممتاز باشگاه بوده است.

میناوند در ادامه گفت: به هر حال شغل مربیگری دشواری های خاص خود را دارد و ممکن است یک مربی علیرغم تمام قابلیت هایی که دارد، نتواند چیزی که می خواهد را برای تیمش ایجاد کند، اما ما در مقام قضاوت اگر هوادار یک تیم هستیم، باید یک چیزهایی را در نظر بگیریم و اینطور بی محابا دستاوردهای یک عضو سابق و مهم باشگاه را زیر سوال نبریم. علیرضا منصوریان هر چه که باشد، تمام تلاش خود را برای باشگاه انجام داده و عشق زیادی به رنگ آبی دارد.

او ادامه میدهد: فارق از بحث های رنگی و کرکری های بین ما، علیرضا منصوریان یک آدم خوش قلب و علاقمند به فوتبال است و من مطمئنم با اهداف خیلی بزرگ پا به استقلال گذاشته و بخش مهمی از مسئولیت تنها بر عهده ی او نیست و بر عهده ی کسانی است که وی را انتخاب کردند و اگر این انتخاب را از روی شناخت انجام داده اند، حالا باید پای او بایستند.

میناوند درباره ی دلخوری های دوطرفه بین او و منصوریان می گوید: این یک چیز شخصی است و من دوست ندارم آن را در قضاوت کلی ام وارد کنم، اما من به بچه های هم نسل خودم در تیم جام جهانی 98 تعصب دارم و مطمئنم آنها هستند که می توانند فوتبال ایران را به مرحله ی بهتری وارد کنند؛ کما اینکه این بچه ها هر جا که بوده اند، عامل خیر و موفقیت برای تیمشان و برای فوتبال ایران بوده اند و باید حرمت آنها حفظ شود. ما در فوتبالمان آدم های زیادی مثل منصوریان، خداداد، علی دایی، یحیی گل محمدی و ... نداریم و این جمع به خاطر خدماتی که به فوتبال ایران داشته اند، باید بیشتر مورد تکریم قرار بگیرند. من واقعا دیروز از ناراحتی شدیدی که به منصوریان وارد شد، ناراحت شدم و واقعا غصه خوردم؛ اگرچه به هر حال نقدهایی به کارنامه ی فنی او وارد است، که کارشناسان این کار را انجام می دهند. من به عنوان یک دوست و یک رفیق قدیمی هیچ وقت دوست ندارم، دوستان خود را در این موقعیت ببینم و امیدوارم پایان ماجرا طوری باشد تا به اعتباری که منصوریان به زحمت آن را به دست آورده، خدشه ای وارد نشود.

حرف پایانی میناوند هم این است: هواداران استقلال با وجود تمام ناراحتی هایی که نسبت به عملکرد منصوریان وجود دارد، باید کمی خوددار تر عمل می کردند و بدرقه فردی مثل منصوریان به آن صورت شایسته ی باشگاه بزرگی مثل استقلال نیست.