به گزارش مشرق، بهروز عمرانی با اشاره به نسبت های بسیار قوی مردم شناسی با توسعه اظهارداشت: انسان در گذر ایام نسبت خود را با محیط زیست تعریف و تلاش کرده با آن ارتباط های متناسبی را داشته باشد و این موارد را در کشاورزی و معماری مورد توجه قرار داده است.
وی از قنات ها به عنوان یکی از مهمترین موارد ارتباط انسان با طبیعت نام برد و به ثبت آنها در فهرست میراث جهانی اشاره کرد و گفت: با شیوه قنات از تبخیر و آلودگی آب جلوگیری و از آن استفاده بهینه ای می شده است.
عمرانی در ادامه با اشاره به مقوله درخت زندگی و رمزهایش گفت: این جریان فکری قدیمی به صورت نسبت بین درخت زندگی و داستان ها در مجموعه سفالینه های شهر سوخته وجود داشته است.
وی با بیان سیر تاریخی درخت زندگی گفت: این روند فرهنگی از دوران مفرغ تا تاریخی و سپس اسلامی مشاهده می شود و حتی در روستاها شاهد درختهای نظر کرده و قدسی هستیم.
عمرانی در ادامه به استفاده از سیستم خشت و گل، آب انبار و بادگیرها در سکونتگاه برای صرفه جویی در انرژی اشاره کرد و گفت: مردم با ساخت حیاط ها باعث افزایش احساس رطوبت شده و فضا برای زیست مناسب تر می شد.
وی با اشاره به سازه های شوشتر گفت: برخی معتقدند این سازه ها قدیمی ترین مجتمع های صنعتی پیش از انقلاب صنعتی است بنابراین ما تجربه توسعه ای را داشته ایم که منجر به تخریب نشده است.
عمرانی بر ضرورت تقویت پیوندهای مطالعاتی بین باستان شناسی و مردم شناسی توسط معاونت پژوهشی تاکید کرد و گفت: مطالعات حوزه مردم شناسی به ما کمک می کند با ثبت و ضبط اطلاعات در راستای استحکام هویت ایرانی گام برداریم.