به گزارش مشرق، عبدالله گنجی در کانال تلگرامی خود نوشت:

چهار شنبه تیتر یک روزنامه دولت به ورود مرسدس بنز به ایران اختصاص داشت و دیگر رسانه های همسو با دولت نیز این موضوع را برجسته دیده بودند.

ممکن است استدلال هایی همچون:ایجاد رقابت بین کشورهای غربی برای حضور در اقتصاد ایران درگیر کردن بیشتر 5+1 در ایران در پسا برجامی اشتغال از سوی دولت برای این ورود  طرح شود.اما چرا با بنز؟

 در خود روزنامه دولت نوشته شده  است که در مرحله اول ،ورود خودرو و قطعات انجام می شود و ساخت خودرو در ایران در مراحل بعدی است.پس روشن می شود که اشتغال در کار نخواهد بود و این حضور  در قالب تولید  و  اشتغال- که هر دو مساله اصلی کشورند- نمی باشد.

لذا در مرحله اول ما صرفا بازار کالای لوکس غرب خواهیم بود. کالایی که ده درصد ایرانی ها هم قدرت خرید آن را ندارند و ارز  وافری را نیز به خود اختصاص خواهد داد.
حتی اگر روزی ساخت بنز در ایران انجام شود به چه کار می آید؟ آیا ما می توانیم یا حق داریم بخشی از بازار جهانی بنز را تصاحب کنیم؟ قطعا خیر.

پس باید برای داخل تولید نمایم که با توجه به قدرت خرید مردم نه تیراژ بالایی می توانیم تولید کنیم که در سایه آن اشتغال ایجاد شود و نه می توانیم صادر کنیم.

پس این همه سر و صدای ورود بنز به ایران کدام مساله ما را حل می کند؟نه اشتغال  بو جود می آید و نه قدرت خرید بنز در طبقه متوسط وجود دارد.

آنچه باید بدانیم این است که برای دولت مستقر لوکس گرایی و تظاهر به لوکس گرایی نوعی افتخار و پرستیژ است. بنز سواری در ایران بیشتر در حوزه حکومتی است تا حوزه عمومی بنابراین شناخت  اندیشه لوکس گرایی کلید فهم چرایی ورود رسمی بنز به ایران است. در رفع تحریم نیز هواپیمای لوکس که فقط سه درصد ایرانی ها استفاده می کنند در اولویت بود.این لوکس گرایی در سالهای 1304 تا 1320 نیز در ایران مشهود بود.