به گزارش مشرق، روزهای سخت و بحرانی استقلال همچنان ادامه دارد و درست در ایامی که اهالی فوتبال انتظار هر اتفاقی به جز اخراج دو بازیکن بزرگ را داشتند، این اتفاق افتاد. اخراج رحمتی و جباری مسیر افکار عمومی و تمرکز روی اخبار مربوط به استقلال را تغییر داد تا این بحران تازه، بحران اصلی و قبلی این تیم را تحت الشعاع خود قرار دهد.
* آرامش قبل از طوفان
آرامش کاذبی که قبل از دیدار استقلال و پارس جنوبی بر فضای این تیم حاکم شد، در واقع آرامش قبل از طوفان بود. درست در روزهایی که هیچ خبری از استقلال نبود و به نظر می‌رسید همه چیز در این تیم در آرامش باشد، جلسات غیر رسمی و غیر حضوری برخی از اعضای هیات مدیره شکل گرفته بود و تصمیماتی که قرار بود بعد از بازی اعلام شود به نوعی گرفته شده بود. در واقع پازل اعضای هیات مدیره برای شرایط بعد از شکست احتمالی این تیم در جم چیده شده بود.
* ائتلاف بین اعضای هیات مدیره
پیش از این رفتار اعضای هیات مدیره استقلال نشان می‌داد که افتخاری و زمانی دو قطب مقابل هم باشند و قراب و ملکی دو عنصر در کنار هم همسو با یکدیگر با کمی تمایل به سمت افتخاری. اما در هفته قبل از دیدار استقلال و پارس جنوبی روابط در هیات مدیره استقلال تغییر کرد و ملکی و قراب به هماهنگی کامل با زمانی و سیاست‌های او رسیدند تا افتخاری تنها عضو حامی منصوریان در هیات مدیره باشد. طبیعی بود که در این شرایط افتخاری دیگر قدرت سابق را در هیات مدیره نداشت و باید بیشتر از موضع تعامل با دیگر اعضا برخورد می‌کرد.
* اخراج با تصمیم مستقیم هیات مدیره
پس از شکست آبی پوشان در جم و در حالی که خیلی‌ها تصور می‌کردند تصمیم هیات مدیره استقلال مبنی بر برکناری منصوریان باشد، اما سه عضو مخالف حضور منصوریان در مذاکره با افتخاری در عین تعجب خیلی راحت با شرایط ابقای مجدد منصوریان کنار آمدند و تا دربی فرصت جبران را در اختیار منصوریان قرار دادند.
ملکی که به نمایندگی از سه عضو دیگر هیات مدیره با افتخاری مذاکره کرد، اعلام می‌کند که نه تنها منصوریان بماند و به کارش ادامه دهد، بلکه ما از او حمایت می‌کنیم و برای نشان دادن این حمایت در اولین قدم بازیکنان مسن استقلال را با مسئولیت خودمان اخراج می‌کنیم.
اخراج بازیکنانی که به زعم سه عضو هیات مدیره پا به سن گذاشته بودند ابتدا به ساکن با مخالفت شدید افتخاری مواجه می‌شود و او معتقد است اخراج بازیکنان با نظر مستقیم سرمربی تیم باید انجام شود.
* قرار بود حیدری و منتظری هم اخراج شوند
نام خسرو حیدری و پژمان منتظری در کنار نام جباری و رحمتی برای اخراج به افتخاری و سپس به منصوریان اعلام می‌شود که این موضوع با مخالفت شدید منصوریان مواجه می‌شود. چانه زنی‌های افتخاری و منصوریان با ملکی که به نمایندگی از سه عضو دیگر هیات مدیره به اوج خود رسید و در نهایت چانه زنی‌ها منجر به این شد که نام خسرو حیدری و پژمان منتظری فعلا از لیست سیاه هیات مدیره خارج شود. اما هیچ تضمینی برای آن نیست که در آینده هیات مدیره روی کنار رفتن خسرو حیدری و پژمان منتظری از بین بازیکنان استقلال فشار وارد نکند.
* خلع سلاح به اسم حمایت
با توجه به روابط حسنه بین منصوریان با جباری و رحمتی و حمایت‌های همیشگی این دو از منصوریان، در واقع هیات مدیره به اسم حمایت از منصوریان، دو بازیکن بزرگتر این تیم که حامیان اصلی منصوریان در هیات مدیره بودند را از تیم کنار می‌گذارد تا در بازی‌های پیش رو که فرصت جبران برای او قائل شدند، با بازیکن کمتر و استرس بیشتر کار دنبال شود.
* بی اطلاعی منصوریان از اخراج ها
گرچه تصمیم هیات مدیره استقلال مبنی بر کنار گذاشتن رحمتی و جباری از طریق افتخاری به منصوریان منتقل می شود، اما در حالی که هنوز منصوریان به این موضوع رضایت نداده هیات مدیره این تصمیم را اجرایی کرده و بدون آن که سرمربی تیم اطلاعی داشته باشد تصمیم خود را عملی می کنند.
* ابلاغ شبانه با پیامک
پیامک های شبانه‌ای که از سوی یکی از مدیران بلند پایه باشگاه و به دستور هیات مدیره به دو بازیکن استقلال زده می‌شود بحران جدید را کلید می‌زند. بازیکنان اخراجی با سرمربی تیم شان تماس می‌گیرند اما صحبت آنها با منصوریان این کلاف سردرگم را باز نمی‌کند. منصوریان به آنها اطمینان می‌دهد که نقشی در این تصمیم هیات مدیره نداشته و تلاشش را برای بازگرداندن آنها به تیم می‌کند.
* قال گذاشتن بازیکن در ساختمان باشگاه
روز گذشته و در حالی که جباری و رحمتی طبق پیامکی که به آنها ارسال شده بود راس ساعت مقرر به ساختمان باشگاه می روند، مشاهده می کنند که هیچ خبری از اعضای هیات مدیره نیست. این دو ساعاتی را در ساختمان باشگاه به همراه عبداللهی و فریبا حضور دارند و تنها توفیقی به نمایندگی از باشگاه حضور دارد که او هم صحبت های مبهمی را با این دو می‌کند تا تکلیف نهایی کاپیتان‌های اول و دوم استقلال خیلی مشخص نشود.
* فرصت برای منصوریان یا هیات مدیره؟
آنچه مسلم است شرایط در باشگاه استقلال به نوعی است که زمانی، قراب و ملکی از قبل از دیدار با پارس جنوبی موافق ادامه حضور منصوریان در این تیم نبودند. شکست این تیم در جم هم این سه را مصر کرد تا تصمیم خود را در اولین نشست هیات مدیره عملی کنند و با توجه به این که اکثریت هیات مدیره (سه نفر برابر یک نفر) با آنها بود، به راحتی می توانستند منصوریان را برکنار کنند.
گذشت یک روز از این وقایع و تفکر بیشتر در این خصوص، مخالفان منصوریان در هیات مدیره را به این باور می‌رساند که در صورت برکناری سریع منصوریان، شاید افکار عمومی آنها را بستاید، اما زمان کم باقی مانده به دیدار این تیم با ذوب آهن و از آن مهمتر دربی پیش رو فرصت مناسبی برای گماردن یک مربی خارجی نیست.
در وهله اول فرصت کافی برای انتخاب گزینه خارجی مناسب نیست و از آن مهمتر اگر این اتفاق بیفتد و گزینه خارجی با شکست در یکی دو بازی مهم به خصوص دربی کارش را آغاز کند، پروژه آنها با شکست مواجه می شود.
با محاسبه این اتفاقات هیات مدیره به این نتیجه می‌رسد که در مقابل منصوریان و افتخاری انعطاف نشان دهند. در واقع هیات مدیره به اسم فرصت دادن به منصوریان فرصتی برای خود ایجاد کرد تا چند گزینه خارجی را مورد بررسی قرار دهد.
در این میان یک احتمال هم وجود داشت و دارد و آن هم این است که منصوریان بتواند در این چند بازی پیش رو (ذوب آهن، سپیدرود، فولاد و پرسپولیس) نتایج لازم را بگیرد و در این صورت پروژه استخدام مربی خارجی متوقف می شود.
جدا کردن دو بازیکن با تجربه استقلال که از حامیان اصلی منصوریان بودند در واقع به نوعی خلع سلاح کردن این مربی در بازی‌های پیش رو محسوب می‌شود و این که به این وسیله تشنج جدیدی به تیم وارد شده و احتمال نتیجه گیری در بازی‌های پیش رو را هم به حداقل برسد.