در اسناد لانه جاسوسی در اوصاف یک مأمور اطلاعاتی آمریکایی در ایران، ذکر شده است که در هنگام کشتن آدم‌ها نیز قاطعیت و آرامش داشته و ازاین‌رو از او تقدیر به عمل می‌آید.

سرویس تاریخ مشرق - در اسناد لانه جاسوسی در اوصاف یک مأمور اطلاعاتی آمریکایی در ایران، ذکر شده است که در هنگام کشتن آدم‌ها نیز قاطعیت و آرامش داشته و ازاین‌رو از او تقدیر به عمل می‌آید.

سند ب مأموریت مستشاری دریایی

 ناخدا (کاپیتان) هالینگ ورث در طول دوره منتهی به انقلاب ٬ وابسته دریایی سفارت آمریکا در تهران بوده است. وی در طول ماه‌هایی که این انقلاب نضج می‌گرفت به دقت تغییرات رخ داده در نیروی دریایی ایران را گزارش می‌نمود.

خوش‌مشربی و مهارت او در برقراری دوستی منتج به گزارش‌های اطلاعاتی قابل‌اطمینان و به موقع می‌شده است. در کمتر از چند هفته با بسیاری از وابسته‌های خارجی تماس‌های نزدیک گرفته و گفتگوهای تقریباً مفید متقابل ترتیب داده است.

او کشش‌ها و شکاف‌هایی را که در نیروی دریایی ایران خود شاهد بروزشان بود به‌طور بحرانی گزارش می‌نمود. او در آخرین هفته‌های قبل از انقلاب ایران با شرایط تحت‌فشار متعددی مواجه شد، عکس‌العمل او تقریباً در تمام این موارد که شامل اقدام به آدمکشی هم می‌شد (ممکن بود بشود) نمونه‌وار با آرامش، قاطعیت و اندیشه منطقی همراه بود. هنگامی که موقعیت محلی بشدت وخیم گشته و به اخراج آمریکایی‌ها کشید ناخدا هالینگ ورث ٬ رل مؤثری در طرح نقشه به‌تناسب مراحل و فازهای عملیات این تخلیه (فرار) بزرگ به عهده داشت. خبرگی و درک مسئولیت و اقدام به‌موقع او، سلامتی و حرکت به موقع هزاران آمریکایی و خارجی دیگر را هنگام خروج از کشور تضمین نمود.

کوشش‌های خستگی‌ناپذیر و بدون خودخواهی وی کمک بی‌حدی در چنین فرار موفقیت‌آمیزی نمود. بارها در غیبت وابسته دفاع وظایف محوله را انجام داد. در این سطح، او هم‌اکنون مسئولیت و تأثیر بسزایی را به‌عنوان وابسته نظامی قبول کرده است.

ناخدا هالینگ ورث افسری عالی دست در میان هم‌قطارانش و یک حرفه‌ای واقعی و وابسته (A. T. T) بسیار شایسته می‌باشد. رفتار شخصی وی طبعاً با توجه به استاندارد تحمل، عملکرد و ادب و تواضعی که این افسر را برجسته می‌کند نمونه است. حمایت مستقیم و ماهرانه این افسر وی را در مأموریت‌های نظامی در تهران به‌طور قابل‌توجهی اثر کلی دفتر وابسته دفاع را افزایش داده است.[۱]

[۱] - اسناد لانه جاسوسی، کتاب اول، موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، صفحه ۱۸

برچسب‌ها