کد خبر 79809
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۳۹۰ - ۰۸:۰۲

نتیجه تحقیق پژوهشگران نشان می‌دهد هرچه خطر ابتلای یک فرد به سکته قلبی بیشتر می‌شود احتمال مرگ او در اثر سکته کاهش پیدا می‌کند.

به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از دویچه وله، پژوهشگران مرکز پیشگیری از بیماری‌های قلب و عروق لاکلند، در کالیفرنیای آمریکا تحقیق گسترد‌ه‌ای در مورد احتمال مرگ در پی سکته قلبی انجام دادند. این پژوهشگران اطلاعات مربوط به بیش از ۵۴۰ هزار مورد سکته قلبی را بررسی کردند و به نتیجه‌ی رسیدند که خود از آن شگفت‌زده هستند.‌

این نتیجه حاکی از آن است که هر چه ضریب خطر ابتلا به سکته قلبی در یک فرد بیشتر می‌شود، احتمال زنده ماندن او پس از سکته قلبی هم بیشتر می‌شود. چرا؟ پژوهشگران آمریکایی پاسخ را حدس می‌زنند اما در مورد آن مطمئن نیستند.

فاکتورهایی که ضریب خطر را افزایش می‌د‌هند

ضریب خطر بروز سکته قلبی با فاکتورهای مانند: سیگار کشیدن، فشار خون و چربی بالا یا ابتلا به دیابت، افزایش پیدا می‌کند. پژوهشگران آمریکایی اطلاعات مربوط به ۵۴۲ هزار مورد سکته قلبی در فاصله سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۶ میلادی در سراسر آمریکا را بررسی کردند.

حدود یک دهم این افراد، یعنی ۵۰ هزار و ۷۸۸ نفر در پی سکته قلبی جان باختند. در این تحقیق، ارتباط فاکتورهای مختلفی از جمله دیابت، چربی یا فشار خون بالا، سیگاری بودن فرد و این‌که آیا پیش‌تر در خانواده او سکته قلبی مشاهده شده است یا خیر؟ با آمار مرگ پس از سکته قلبی بررسی شده است.

رابطه ریاضی فاکتورهای موثر با مرگ در اثر سکته قلبی

نتیجه نشان می‌د‌هد که بیشترین آمار سکته قلبی، یعنی بیش از ۸۵ درصد، در گروهی رخ داده است که دست‌کم یکی از این فاکتورها در موردشان صادق بوده است. یعنی یا از دیابت رنج می‌بردند، یا سیگاری بودند، یا در خانواده‌شان سکته قلبی شایع بوده است و یا فشار و چربی خون بالا داشته‌اند. سن متوسط افراد هنگام سکته حدود ۵۷ سال بوده است.

در مقابل حدود ۱۵ درصد از افرادی که دچار سکته شدند، هیچ‌‌کدام از مشکل‌های ذکر شده را نداشتند. سن متوسط این دسته حدود ۷۲ سال بوده است. اما این گروه بیشترین آمار مرگ در پی سکته‌قلبی را داشتند.‎

احتمال مرگ در گروهی که هیچ‌نشانه‌خطری پیش از بروز سکته نداشتند ۱۴/۹ درصد است. در مقابل هر چه تعداد فاکتورهای خطرناک بیشتر می‌شود احتمال مرگ کاهش پیدا می‌‌کند.

سکته قلبی در افرادی که از یکی از مشکلات ذکر شده رنج می‌بردند ۷/۹ درصد کشنده، در افرادی که دو مشکل داشتند ( به عنوان مثال فشار خون بالا و دیابت‌‌) ۵/۳ درصد، کسانی که سه فاکتور خطر داشتند ۴/۲ درصد و در گروهی که ۴ یا ۵ فاکتور خطرناک در آن‌ها وجود داشت تنها ۳/۶ درصد به مرگ منجر شده است.

تاثیر داروهای کنترل کننده فشار یا چربی خون

‎پژوهشگران مرکز پیشگیری از بیماری‌های قلب و عروق لاکلند ابتدا گمان کردند که دلیل مرگ بیشتر در گروه اول، میانگین سنی بالاتر این گروه بوده است.

اما در مرحله بعدی تحقیق و مقایسه سایر فاکتورها، بدون در نظر گرفتن سن افراد، بازهم به این نتیجه رسیدند که هر چه تعداد فاکتورهای موثر در ابتلا به سکته قلبی بیشتر می‌‌شود، احتمال مرگ در اثر سکته کاهش می‌یابد.

پژوهشگران در نهایت معتقدند که یک علت، می‌تواند مصرف دارو توسط گروه پرخطر باشد.

این گروه از داروهای مختلفی‌، به عنوان مثال مهارکننده بتا برای کاهش فشار خون یا داروهای کنترل‌کننده کلسترول استفاده می‌کنند.

احتمال دارد که این داروها در پیشگیری از مرگ ناشی از سکته موثر باشند. پژوهشگران آمریکایی به تحقیق خود در این مورد ادامه می‌د‌هند.

افراد پرخطر حسا‌س‌تر هستند

به عقیده پژوهشگران مرکز پیشگیری از بیماری‌های قلب و عروق لاکلند، یک احتمال دیگر می‌تواند نوع سکته قلبی باشد. به عنوان مثال قلب افرادی که رگ‌هایشان به دلیل رسوب چربی سخت و تنگ شده است، همواره اکسیژن کمتری دریافت می‌کند.


پژوهشگران معتقدند که در این حالت اگر یک رگ ناگهان مسدود شود قلب که به کمبود اکسیژن عادت کرده بهتر از یک قلب سالم با شرایط خطرناک کنار می‌آید.

نکته مهم دیگر هم اینجاست که افراد پرخطر، به دردها و فشارهائی که در قفسه‌سینه، کمر یا بازوی چپ احساس می‌کنند، یا تنگی نفس خود حسا‌س‌تر هستند و سریع‌تر به پزشک مراجعه می‌کنند.

هنگام بروز سکته قلبی در اثر تشکیل لخته، فرد حداکثر ۳ ساعت زمان دارد. اگر بیمار در فاصله این سه ساعت به بیمارستان نرسد و لخته باز نشود، تقریبأ هیچ‌شانسی برای زنده ماندن او وجود ندارد.