به گزارش مشرق، «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

روزنامه آرمان با پیش‌بینی انحلال فراکسیون موسوم به امید نوشت: این روزها ابرهای تیره در برخی نقاط در حال حرکت است؛ ابرهایی که دیگر مانند قبل بارانی با خود ندارند تا نمایانگر طراوت و روزهای خوب باشند. انتقادات به فراکسیون امید زیاد شده است. واقعیت این است که ائتلاف به معنی حضور همه اعضا از یک طیف و گروه نیست، بلکه حضور افراد دارای محبوبیت از طیف‌های مختلف در ائتلاف برای رسیدن به هدف، یعنی پیروزی است. چنانکه اگر اصلاح‌طلبان به پیروزی طیف خود به تنهایی اعتقاد داشتند، هیچ‌گاه اقدام به دعوت از اصولگرایان میانه‌رو نمی‌کردند تا امروز با مشکلاتی مواجه شوند که شاید تصور آن را نداشتند.

غیرقابل انکار است که محمدرضا عارف در جایگاه ریاست فراکسیون امید تلاش زیادی برای وحدت اعضای این فراکسیون در مجلس دارد، اما زمانی شرایط به سمتی حرکت می‌کند که نه جای نقد به رفتار اعضای فراکسیون است و نه می‌توان ادعا کرد که وحدت کامل در فراکسیون امید برقرار است. مانند ماجرای رأی به وزیر علوم که در نهایت منجر به تصمیم غیرفراکسیونی شد. از معرفی کابینه در مرحله اول و رأی ندادن به حبیب‌الله بی‌طرف گرفته تا به اجماع نرسیدن در مورد رأی دادن یا ندادن به منصور غلامی و یا نمونه واضح‌تر آن رای ندادن به عارف برای ریاست مجلس که هنوز علت این تصمیم فراکسیون امید مشخص نیست، همه و همه موضوعاتی قابل بحث و بررسی هستند. دو سال از عمر فراکسیون امید می‌گذرد و شرایط این فراکسیون به مثابه پایان ماه عسل است که در آن اختلافات به تدریج نمود پیدا می‌کند.

برخی اعضا صراحتا اعلام کردند مواضعشان متفاوت از اصلاح طلبان یعنی اکثریت اعضای فراکسیون است و برخی دیگر ترجیح دادند سکوت کنند، اما در زمان رأی‌گیری هر آنچه خواستند انتخاب کنند عارف شاید بیش از دیگران از عدم انسجام در فراکسیون امید ضرر کرد، چنانکه چندی قبل از کسانی که با فهرست امید وارد مجلس شدند و راه خود را جدا کردند، گلایه و بر ضرورت انتشار فهرست تاکید کرد.

ناصر قوامی نماینده مجلس ششم به آرمان گفت: «به نظر من بهترین راه این است که آقای عارف فراکسیون امید را منحل کرده و یک فراکسیون اصلاح طلبان تشکیل دهند. در این صورت مشخص خواهد شد که چه کسانی به اصلاح‌طلبان وفادار هستند.» قوامی با تاکید بر اینکه فراکسیون امید در این مدت بسیار ناتوان بوده، گفت: «مشکل این فراکسیون آن است که از ابتدا راه را اشتباه رفتند.»

در همین حال سایت «فرارو» در گزارشی نوشت: دو سال از آغاز به کار فراکسیون امید می‌گذرد اما اصلاح‌طلبان بهارستان نتوانسته‌اند انتظار هم‌طیفان خود را جلب کنند. بعد از اینکه محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید در جلسه رأی اعتماد وزرای علوم و نیرو اعلام کرد که این فراکسیون نتوانسته به جمع‌بندی برسد که به غلامی گزینه پیشنهادی وزارت علوم رای اعتماد بدهد یا خیر و اعضای فراکسیون می‌توانند آتش به اختیار عمل کنند، بر شدت انتقادها به عملکرد آنها افزوده شد.

مدتی قبل نایب رئیس فراکسیون مستقلین که خود با لیست امید وارد مجلس شده بود به نکاتی اشاره کرد که حاکی از ضعف‌ها و شکاف‌های جدی در فراکسیون امید بود. غلامعلی جعفرزاده با اشاره به برخی انتقادها نسبت به عدم همراهی تعدادی از اعضای «لیست امید» با این فراکسیون در مجلس دهم و تاسیس فراکسیونی به عنوان «مستقلین» اعلام کرد، واقعیت این است که از همان روز نخست که وارد مجلس شدیم، احساسمان این بود که قول و قراری که در انتخابات با مردم داشتیم، با این فراکسیون امید محقق نمی‌شود.

وی گفت: دلایل بسیاری وجود دارد که چندان تمایل به اظهارنظر درباره آن ندارم. قطعا برای همه اعضای این فراکسیون احترام خاصی قائلم و اما واقعیت این است که به اصطلاح یک نوع «گپ» یا «شکاف» در این فراکسیون دیده می‌شود.

همچنین عبدالرضا هاشم‌زایی عضو فراکسیون امید به فرارو گفت: «زمانی که وارد مجلس شدیم در جلسات نخست فراکسیون، حدود ۱۲۰ نفر حضور داشتند که این نتیجه آن ائتلاف بود. اما آرام آرام هر جلسه این تعداد کمتر شد و متوجه شدیم که اصولگرایانی که ما آنها را در لیست امید قرار داده بودیم فراکسیون مستقلین را تشکیل دادند. به هرحال تعداد فراکسیون امید از آن عدد اولیه کاهش پیدا کرد و به ۸۵ نفر رسید.

او افزود: «در زمان رای اعتماد وزرا دولت دوازدهم، فراکسیون امید با برخی افراد به شدت مخالفت کرد و حتی اگر به تعداد مخالفان این وزرا مراجعه شود می‌بینید که حدود ۸۰ نفر مخالفت کردند. البته نمی‌خواهم بگویم که همه اینها از فراکسیون امید بودند اما به هر حال ما رای منفی دادیم اما با توجه به اینکه بعضا برخی افراد رای غیر فراکسیونی می‌دهند و ما هم تعدادمان زیاد نیست، نمی‌توانیم حرفمان را به کرسی بنشانیم.»