سرویس ورزش مشرق – کسب دو پیروزی تیم ملی مقابل تیم های پاناما و ونزوئلا در چارچوب دیدارهای تدارکاتی تیم ملی گرچه باعث خوشحالی فوتبالدوستان شد ولی کارشناسان این رشته را چندان راضی و مطمئن از شرایط کلی تیم ملی نکرد. رویارویی با تیم پاناما در شرایطی که تنها یک بازیکن تیم اصلی اش را در اختیار داشت یا رویارویی با ونزوئلایی که از راهیابی به جام جهانی بازمانده هرگز نمی توانست عیار واقعی تیم ملی مان را عیان کند.

جلال چراغپور در گفت و گو با مشرق، در این باره حرف زد و سئوالاتی را هم از کی روش مطرح کرد.

متن صحبت های وی در ادامه می آید:

* بازی با پاناما فوتبال در خلاء بود!

بازی اول تیم ملی حال و هوای معمولی نداشت. حریف که با تیم اصلی اش به مصاف ما نیامد. درباره آن بازی واقعا باید گفت که انسان در خلاء نمی تواند زندگی کند. بازی اول تیم ملی یک بازی در هیچ و خلاء بود. نه ارنج، ارنج تیم ما بود و نه آن ارنج در جام جهانی به داد ما خواهد رسید. ترکیب هایی که از تیم ملی درون زمین دیدیم ترکیب هایی با اهداف روشن و قابل دسترس نبود. تیمی که مقابلش بازی می کردیم آن شرایطی که دیگر تیم ها از برگزاری دیدارهای تدارکاتی دنبالش هستند نداشت.

*شاید کی روش اهداف دیگری در سر دارد!

وقتی به دیدارهای تدارکاتی دیگر کشورها نگاه می کنیم می بینیم که تیم ها نفرات و انسجام اصلی شان را دارند و ارنج شان را زیاد تغییر نمی دهند. ولی می بینیم تیم ما به محض ورود با تیم بازی قبل چندین تغییر دارد. بعد در لحظات تعویض یکباره سه بازیکن را با هم به میدان می فرستیم. یا در نهایت 5، 6 بازیکن را تغییر می دهیم. به برخی از بازیکنان کمتر از 15 تا 20 دقیقه فرصت بازی می رسد! پس ما باید قبول کنیم ماجرا چیزی نیست که ما نگاه می کنیم. شاید ماجرا دور کردن تیم از مطبوعات داخلی باشد. شاید به این خاطر باشد که جو تیم را تغییر بدهند. یک بازی در هلند است یک بازی در اتریش برگزار می شود.

*الان زمان مسابقه دادن با کوچک ها نیست

با این همه هر دو بازی بار فنی داشت. بالاخره 10 نفر با هم درون زمین وارد می شوند و یک فوتبالی را ارائه می دهند ولی تیم هایی که انتخاب شدند...! هر دو تیم پاناما و ونزوئلا برای ارتقای تیم ملی ما مناسب نبودند. دیگر زمان بازی کردن با تیم های کوچکتر از خودمان تمام شده و بهتر است در برنامه های شان، البته اگر امکان دارد و سیاست شان اجازه می دهد تیم های منسجم تر، دارای شخصیت و هویت بیشتر را به مصاف تیم ملی بیاورند.

*تیم ملی فوتبال کوانتیتی بازی می کند!

این برای خود بازیکنان تیم ملی هم سئوال برانگیز است. می پرسند که چرا تن مان به تن یک تیم اروپایی نمی خورد؟ تیمی که آماده فوتبالی با شرایط جسمانی مدرن باشد. الان می بینیم که شرایط جسمانی در فوتبال به دو شاخه بسیار حیاتی تقسیم شده است. بحث روز دنیا این است که فوتبال کوالیتی (کیفیتی) بازی کنند یا فوتبال کوانتیتی (کمیتی)؟ تمام فوتبال های تیم ملی ما کوانتیتی است. همه اش مقداری است. دویدن های بلند است. استراحت های زیاد است. همه اش اعمال کم است. کوشش های مان فوق العاده نسبت به فوتبال روز دنیا کم است! برای ورود به جام جهانی باید این آیتم ها را مورد بررسی قرار بدهند.

*سئوال روز از کی روش!

کی روش نظریه می دهد که ما تیم مان ابتدای بازی خوب است ولی بعد ضعیف می شود. این یک نظریه آنالیز مدرن است که فیفا دستورالعمل آن را به همه اعضای خودش دیکته کرده است. این متن برداشتی است که کارشناسان فیفا متفق القول برای جام جهانی اعلام کرده اند. اینکه ببینند آیا تیم شان در طول تمام 90 دقیقه دوام می آورد یک شکل بازی کند یا نه؟ دوام آوردن برای تمام طول 90 دقیقه در چارچوب فوتبال انفجاری ممکن است یا نه؟ این جمله کی روش که در تلویزیون گفته حرف جدید فیفاست. حرف خودش نیست. باید دید منظورش همان دوام یکنواختی انفجارها در طول 90 دقیقه است یا نه؟ اگر منظورش این است پس چرا بازی هایی که برای این ضعف تیم ملی پیش بینی می کنید مناسبتی با آنالیزی که می کنید ندارد؟ این سئوال روز است که باید از کی روش پرسید.

* ونزوئلا جواب سئوال کی روش را داد؟

تیمی که جام جهانی نرفته و برنامه دیگری هم ندارد وقتی با آن بازی می کنیم چه انتظاری از آن تیم داریم؟ آنها فقط در قبال یک پولی که از ما می گیرند بازی به هر جهتی با ما می کنند. ونزوئلا انگیزه ای نداشت. انگیزه هایش را قبلا مصرف کرده بود و به دلیل نرسیدن به جام جهانی حالا یک بازی تدارکاتی هم انجام داد و پولش را گرفت و در جیبش گذاشت. آیا در این بازی آن چیزی که کی روش می گوید ما در آن ضعیف هستیم ترمیم شد؟