به گزارش مشرق، بر اساس یافته های یک تجزیه و تحلیل علمی، تا سال 2050 مقدار پلاستیک واقع دراقیانوس ها بیشتر از ماهیان خواهد بود. در حال حاضر، هر لحظه که می گذرد، یک توده زباله پلاستیک در اقیانوس های جهان انباشته می شوند.

کشف اخیر یک توده عظیم پلاستیک دیگر- بزرگ تر از مکزیک-  که در آب های اقیانوس اطلس جنوبی شناور است، مهر تایید دوباره ای بر این واقعیت آزار دهنده زده است. این توده پلاستیک توسط  ناخدا چارلز مور کشف شده که در سال 1997 نیز توده پلاستیک دیگری را در اقیانوس اطلس شمالی کشف کرده بود.

اندازه این توده زباله بر اساس نمونه های گردآوری شده در منطقه مورد مطالعه، تخمین زده شده است.این دومین باری است که آلودگی پلاستیک در این منطقه دورافتاده مورد مطالعه قرار می گیرد و اولین نمونه گیری ها درسال 2011 انجام شد. در نمونه های آن سال، پلاستیک چندان زیادی یافت نشده بود، اما در تازه ترین مطالعه که جامع ترین مورد از این دست نیز هست- و در جریان آن در طول ماه ها، بارها نمونه برداری صورت گرفته - معلوم شده که منطقه اقیانوس اطلس جنوبی به سرعت در حال تبدیل شدن به نماد دیگری از معضل رو به رشد پلاستیک است.

آلودگی پلاستیک اقیانوس اطلس جنوبی بیشتر شامل ذرات ریز پلاستیک شبیه ریز کاغذهای رنگی مورد استفاده در جشن هاست. اگر چه این آلودگی همچون سایر توده های زباله اقیانوسی به آسانی قابل دیدن نیست، حجم کوچک ذرات پلاستیک، آنها را به تهدید بزرگ تری برای حیات دریایی تبدیل می کند، چون این ذرات به سادگی بلعیده می شوند و می توانند در امعا و احشا انباشته شده و سم تولید کنند.

هر ساله یک میلیون مرغ دریایی در نتیجه بلع و هضم پلاستیک جان خود را از دست می دهند و در امعا و احشای بیشتر از 90 درصد آنها پلاستیک مشاهده شده است. خرده پلاستیک ها (که در اثر خرد شدن تکه های بزرگ تر در نتیجه نور خورشید و برخورد امواج به وجود می آیند) و میکروبید ها (که در محلول های بدن شو یا پاک کننده های صورت مورد استفاده قرار می گیرند) مه دود اقیانوسی محسوب می شوند. این مواد سم های موجود در آب را به خود جذب می کنند و وارد چرخه غذایی کوچک ترین پلانکتون ها تا بزرگ ترین نهنگ ها و همچنین انسان می شوند.

وجود یک زیست بوم دریایی سالم برای سلامت گونه انسان نیز ضروری است و ناخدا مور در تلاش است تا پیام مرتبط با کشف نگران کننده اش را به گوش همگان برساند. وی می گوید: «با توجه به زمان بسیار زیادی که صرف این کار کرده ام، به خودم به چشم یک سفیر نگاه می کنم.  به نظرم ارائه اطلاعات درباره این منطقه ضرورت مبرمی دارد، چرا که این ناحیه با  آهنگ به شدت تسریع شونده ای در حال از بین رفتن است. در مورد بخش های کاوش نشده اقیانوس ها، ما هیچ گاه چنین اطلاعاتی در دست نداشته ایم که تایید کننده آلودگی پلاستیک باشند.»

اگر تهدید زیست بوم های اقیانوسی به اندازه لازم هشدار آمیز نیست، پس به این واقعیت فکر کنید که در صورت مصرف نمک استخراج شده از دریا، احتمالا شما نیز همین حالا به همراه نمک، ذرات پلاستیک را نیز مصرف می کنید.

منبع: نشریه راه رشد وابسته به ستاد امر به معروف و نهی از منکر شماره 187