به گزارش مشرق، نشست خبری ایگور کولاکوویچ، سرمربی تیم ملی والیبال روز گذشته(سه‌شنبه) برگزار شد و وی در خصوص مسائل مختلف تیم ملی والیبال صحبت کرد. نکته مهم نشست خبری کولاکوویچ، پاسخ‌هایی بود که او به سوالات خبرنگاران داد. پاسخ‌هایی که برخی از آنها با تناقض روبرو بود واین مربی نتوانست اذهان اهالی والیبال را قانع کند.
کولاکوویچ اصرار زیادی داشت که ثابت کند با وجود غیبت چند ماهه خود در ایران از وضعیت لیگ برتر والیبال به خوبی آگاهی دارد اما اگر این آگاهی تا این حد کامل و جامع بوده پس چرا در صحبتی که با برخی مربیان لیگ برتر داشته اسامی بازیکنانی را شنیده که در لیست 40 نفره او نبوده‌اند. در این لیست بازیکنانی حضور دارند که حتی در تیم‌های باشگاهی خود ذخیره هستند اما جای خالی برخی پدیده‌ها کاملا مشهود است. نکته تاسف‌بارتر این که در این مدت هیچ کدام از مربیان تیم ملی هم برای تماشای لیگ در ایران حضور نداشتند. حتی سعید رضایی که مربی ایرانی تیم ملی است هم ترجیح داد به مسافرت‌های خارجی خود بپردازد و سایر دستیاران خارجی ایگور هم در مرخصی چند ماهه به سر می‌بردند.
سرمربی تیم ملی والیبال در خصوص میزان مرخصی‌های خود عنوان کرد که 3 ماه در ایران نبوده، اما وقتی با واکنش خبرنگاری مبنی بر این که او 4 ماه در مرخصی به سر برده باز هم تلاش کرد مرخصی 4 ماهه خود را تکذیب کند اما در نهایت به مرخصی 3 ماهه و نیمه خود اعتراف کرد.
تشخیص تعداد روزهایی که کولاکوویچ در ایران نبوده چندان سخت نیست. تیم ملی والیبال ایران آخرین مسابقه خود را در جام قهرمانان بزرگ درتاریخ 26 شهریور انجام داد و پس از این مسابقات کولاکوویچ به مرخصی رفت. بازگشت این مربی به ایران هم روز 24 دی ماه بود و با این اوصاف او 4 ماه در مرخصی به سر می‌برد و مشخص نیست دلیل این پنهان‌کاری چیست. کولاکوویچ مدعی است که میزان مرخصی‌هایش در قرارداد او قید شده و دلیلی ندارد پاسخگوی انتقاداتی باشد که در این زمینه نسبت به مرخصی‌هایش می‌شود. قرارداد کولاکوویچ در زمان ریاست داورزنی بسته شده و این انتطار وجود دارد که فدراسیون والیبال شفاف‌سازی‌هایی در این زمینه انجام دهد. کولاکوویچ که تنها چند روز است به ایران آمده قصد دارد بار دیگر به مرخصی برود و با این اوصاف به نظر می‌رسد مرخصی‌های سالانه او بیشتر از 5 ماه باشد.
سرمربی تیم ملی والیبال در مورد عدم حضورش در لهستان برای تماشای جام باشگاه‌های جهان گفت که در قرارداد او چنین چیزی نیامده، ضمن این که بودجه‌ای هم برای پرداخت هزینه‌های این سفر در نظر گرفته نشده است و بنابراین او به لهستان نرفته است.
این موضوع هم به نحوه قرارداد کولاکوویچ با فدراسیون والیبال برمی‌گردد با توجه به این رویه‌ای که کولاکوویج در نظر گرفته به نظر می‌رسد او برای کوچگترین فعالیتش برای تیم ملی هم تنها به قراردادش اکتفا می‌کند و خارج از قراردادش هیچ فعالیتی برای تیم ملی والیبال انجام نخواهد داد.
در روزهای ابتدایی که کولاکوویچ برای مذاکره با فدراسیون والیبال به ایران آمد صحبت‌های زیادی در مورد این که والیبال ایران می تواند قهرمان جهان شود انجام داد اما پس از امضای قراردادش او تغییر موضع داد و این روزها هم عنوان می‌کند تیم ملی ایران کیفیت پایین‌تری نسبت به سایر تیم‌ها دارد. این که چرا وی چنین تغییر موضع آشکاری داشته می‌تواند این پیام را داشته باشد که این مربی در ابتدا تلاش کرده با وعده و وعید قرارداد خود را با فدراسیون والیبال نهایی کند و پس از آن همه وعده و وعیدهای خود را نادیده بگیرد.
همه این تناقض‌ها نشان دهنده این موضوع است که فدراسیون والیبال در قبال کولاکوویچ موضعی منفعلانه دارد. شاید اگر کولاکوویچ جزو مربیان مطرح دنیا بود این موضوع تا حدودی قابل چشم‌پوشی بود اما وقتی والیبال ایران جزو 10 قدرت برتر والیبال دنیا است انتظار می‌رود کولاکوویچ هم هم‌طراز با شأن والیبال ایران رفتار کند.
مفاد قرارداد کولاکوویچ با فدراسیون والیبال می‌تواند یکی از چالش‌های ضیایی باشد. هر چند رئیس فدراسیون والیبال مجبور است یک سال دیگر این وضعیت را تحمل کند اما انتظار این است که در تنظیم قرارداد سرمربی آینده تیم ملی، همه مسائل در نظر گرفته شود تا این گونه والیبال ایران متضرر نشود.