به گزارش مشرق،  اصلاح‌طلبان به رئیس‌جمهور روحانی رأی داده‌اند، گفته‌اند فداییان روحانی هستیم[1] و در برابر مردم تأکید کرده‌اند که ما تضمین روحانی هستیم.[2]

اما همین افراد امروز از این می‌گویند که روحانی اصولگراست. این اصولگرایان هستند که می‌خواهند روحانی را حفظ کنند و ما با او هیچ توافق و ائتلافی نداشته‌ایم![3]

از این رفتارها که بگذریم اما قضیه وجه جالب‌تر دیگری هم دارد و آن اصرارهای این روزهای اصلاح‌طلبان بر ناکارآمدی نظام و عدم بیان واقعیت‌های کشور است.

محمدرضا خاتمی، برادر لیدر اصلاح‌طلبان به تازگی در یک نشست سیاسی مربوط به حزب اتحاد ملت گفته است: «مهم‌ترین چالشی که در جمهوری اسلامی وجود دارد مسئله کارآمدی است. ما متأسفانه دچار این مشکل هستیم که یک ناکارآمدی تقریبا مورد اجماع همگان داریم که این ناکارآمدی درون خودش مشکلات زیادی را برای ما ایجاد کرده است.»[4]

قبل از او، محمد نعیمی‌پور، از نمایندگان مستعفی مجلس ششم نیز طی سخنانی اظهار کرده بود: «مطالباتی که اخیراً در ناآرامی‌ها مطرح شد، دارای جهت گیری‌های خاص بود. اما صرف نظر از مطالبات و درخواست‌های معترضین، این اعتراضات ناشی از بحران ناکارآمدی بود...رقابت یا خصومت میان قوا و عدم هماهنگی موثر بین آنها، نفوذ جریان‌های مافیایی اقتصادی در تصمیم گیری‌های سیاسی و نفوذ نیروهایی که دارای هر سه رکن زر و زور و تزویر در بخش‌هایی هستند، باعث این ناکارآمدی شدند.»[5]

کسان دیگری از اصلاح‌طلبان نیز در هفته‌های اخیر به این مسئله اشاره کرده‌اند.

بیشتر بخوانید:

مظلوم‌نمایی از یک وطن فروش؛ کار ویژه مشترک اصلاح‌طلبان و آمدنیوز/ اعتماد: دولت بجای پاسخگویی، مشکلات را به گذشته حواله دهد

به این فهرست البته باید اظهارات برخی مقامات بلندپایه دولت را نیز افزود که گفته‌اند: اقتصاد ایران در ته درّه است، خزانه خالیست، با مردم گرسنه نمی‌توان امنیت ایجاد کرد و غیره.[6]

اکنون سؤال اینجاست که چرا با اینکه دولت و رئیس‌جمهوری که اصلاح‌طلبان می‌گفتند از ما هم بهتر عمل می‌کند بر سر کار است؛ اما اصلاح‌طلبان از ناکارآمدی نظام صحبت می‌کنند؟!

*پیشرفت‌هایی که جریان خاص به آنها علاقه‌ای ندارد/ وقتی آنها که باید! از پیشرفت‌های کشور حرفی نمی‌زنند...

غیر از پاسخ به این سؤال، که حتما بایستی برای اهل نظر حاوی تأملات بسیاری باشد اما یک سؤال مهم دیگر هم در این رابطه خودنمایی می‌کند.

و آن اینکه چرا اصلاح‌طلبان و حتی مقاماتی از دولت از گفتن واقعیت‌های اقتصادی کشور که نشانه‌ای آشکار از پیشرفت و کارآمدی اقتصادی نظام اسلامی است طفره می‌روند و دائم بر «ناکارآمدی» تأکید دارند؟!

جالب آنکه مقام معظم رهبری نیز به تازگی در دیدار خود با مردم آذربایجان در همین رابطه تأکید کردند:

«خدمات انقلاب به ایران، خدمات بسیار زیادی است و یک فهرست طولانی در این زمینه وجود دارد... ما دهه سوم انقلاب را دهه «پیشرفت و عدالت» نام‌گذاری کردیم؛ پیشرفت به‌معنی واقعی کلمه در کشور اتفاق افتاده است. اما درباره عدالت عقب‌مانده هستیم و خودمان اعتراف می‌کنیم. باید از مردم و خدا عذرخواهی کنیم. ان‌شاءالله با همت مردان و زنان کارآمد در این ناحیه هم پیشرفت خواهیم کرد.»

آنچه که در ادامه می خوانید بخشی از همین واقعیت‌ها و پیشرفتها در عرصه اقتصاد است که مشخص نیست چرا اصلاح‌طلبان و حتی گاهی دولتی‌ها اشاره‌ای به آنها ندارند؟!

یکم: اثر تحریم‌ها بر اقتصاد ایران بنا به واقعیت‌های ملموس، بر اساس گزارش‌های نهادهای امین نظام و به اذعان گفته‌های رئیس مجلس شورای اسلامی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، نمایندگان مجلس و کثیری از چهره‌های اقتصادی کشور، هیچگاه بصورت میانگین نتوانسته بیش از 30 درصد باشد.

دوم: وابستگی ایران به نفت طی سال‌های زعامت مقام معظم رهبری همواره رو به کاهش بوده است. مقوله‌ای که ضربه نخوردن اقتصاد ما از بابت کاهش قیمت نفت شاهد آن است.

بلومبرگ نیز طی گزارشی در همین باره نوشته است: ایران هرگز آنگونه که عربستان به درآمدهای نفتی خود وابسته است، به آن وابسته نبوده است...ضمن اینکه ایران با قیمت کمتر(نفت) نیز می‌تواند کنار بیاید.

سوم: ایران اسلامی بدلیل بهبود ساختارهای اداری و اجرایی خود توانسته است در سال‌های اخیر تا میزان 90 درصد درآمدهای مالیاتی خود را محقق کند. (و این مقوله یکی از عوامل اصلی تأمین بودجه است) درآمد مالیاتی حکومت ایران به تازگی نیز توانسته است به رقم یک و نیم برابر درآمد نفتی کشور نیز برسد.

چهارم: جمهوری اسلامی ایران به گواه گزارش‌های صندوق بین‌المللی پول، چند سال است که صاحب هجدهمین اقتصاد بزرگ دنیاست.

پنجم: آمار بیکاری در ایران اگرچه متأسفانه در کلام عده‌ای از سیاسیون، بالا ارزیابی می‌شود اما به گواه گزارش رسمی سازمان آمار کشور، نرخ بیکاری در ایران در پایان سال 95 به میزان «12 درصد» بوده است که نسبت به «14 درصد» در سال 89، شاهد بهبود دو پله‌ای نیز بوده است.

همچنین کثیری از بیکاران فعلی نیز در شرایط حادّ معیشتی نیستند(ردّ پیشنهادات شغلی وزارت کار به کارجویان که چندی قبل مورد اعتراف وزیر کار قرار گرفت، شاهدی بر این گفته است)

ششم: ضریب جینی یا همان شکاف طبقاتی در ایران نیز پس از 40 سال از وقوع انقلاب اسلامی، هم‌اکنون در مقامی بهتر از آمریکا، چین و روسیه قرار دارد.

***[7][8]

بگذارید مجددا این سؤال را تکرار کنم... چرا اصلاح‌طلبان و کسانی از دولت به این پیشرفت‌ها اشاره ندارند؟ و اینکه چرا علیرغم این پیشرفت‌ها اما از «ناکارآمدی نظام» سخن می‌گویند؟!

***

1_http://www.jahannews.com/news/556249

2_https://www.isna.ir/news/96021206977

3_mshrgh.ir/790499

4_http://sharghdaily.ir/Modules/News/PrintVer.aspx?Src=Main&News_Id=162531

5_mshrgh.ir/826869

6_mshrgh.ir/671567

7_http://fna.ir/3VM81K

8_http://tn.ai/1645720