به گزارش مشرق، هاجر چنارانی؛ نماینده مردم نیشابور و فیروزه در مجلس شورای اسلامی در ارتباط با مسائل مختلف شهرستان نیشابور و اقدامات صورت گرفته برای رفع این مسائل گفت‌وگو کرد که مشروح آن را در زیر می‌خوانید:
در رابطه با افزایش و ارتقای زیرساخت‌های ورزشی شهرستان نیشابور چه پیگیری‌هایی داشتید؟ ورزشگاه انقلاب این شهرستان به کجا رسید؟
چنارانی: ورزش دغدغه همه مردم شهرستان نیشابور است. مجموعه ورزشی انقلاب شهرستان نیشابور از دولت اول مرحوم هاشمی رفسنجانی کلنگ خورده است. این ورزشگاه را برخی می‌گویند ۳۰ هزار و برخی دیگر می‌گویند ۱۵ هزار نفره بوده اما اکنون روی ۵ هزار نفره داریم کار می‌کنیم. البته طرح گسترش آن وجود دارد.
صحبت‌های بسیاری درباره این ورزشگاه با وزارت ورزش انجام دادیم و وزیر ورزش و جوانان آقای سلطانی‌فر به نیشابور آمده و بازدیدهایی انجام دادند. اما در این رابطه نکته‌ای می‌خواهم بگویم و آن این است که امروز سرانه ورزشی استان خراسان رضوی نیم‌تر است اما در شهرستان نیشابور، این سرانه ۳۸ سانتی‌متر و شاخص ملی یک متر است یعنی حتی استان ما نیم‌تر از شاخص ملی پایین‌تر است.
البته در نیشابور تیم‌های خوبی در سنگ‌نوردی، والیبال، شنا و ۲۵ ملی‌پوش داریم و در مورد مجموعه ورزشی انقلاب کارهایی انجام شده و دولت قول داده است. آقای سلطانی‌فر دو میلیارد در مرحله اول به این ورزشگاه اختصاص دادند و ما مناقصه پیمانکار برگزار کردیم و امروز به مردم نیشابور قول می‌دهم که در ۱۸ اسفند و روز میلاد حضرت زهرا (س) برنامه گسترده‌ای در سالن انقلاب داریم و از ۱۹ اسفند پیمانکار آنجا مستقر و کار به طور رسمی آغاز می‌شود و امیدواریم تا پایان سال ۹۷ بتوانیم برای ۲۰۰۰ نفر از ۵۰۰۰ نفر این ورزشگاه را به بهره‌برداری برسانیم.
اقدام دیگری که انجام دادیم این است که قرار شد از محل مالیات بر ارزش افزوده صنعت‌گران ما و بنگاه‌هایی که از نظر اقتصادی درآمدهای خوبی دارند کارگروه تبصره ۲۸ را در استان تشکیل دهیم که سهم مالیات بر ارزش افزوده بنگاه‌ها قبل از اینکه به صندوق دولت واریز شود این عزیزان رابطی شوند که مبالغی که هزینه می‌کنند را برای تیم‌های ورزشی و ساخت مجموعه‌های ورزشی اختصاص دهند و این مبلغ را از رقم مالیات آنها کسر می‌کنیم.
طبق گزارشات شهروندان نیشابوری، خیابانی بین‌شهری با قدمت ۱۰۰ساله (گذرگاه راه‌آهن، خیابان کاشمر) به زیرگذری پیاده‌رو تبدیل شده است بطوری که راه مردم قطع شده،مشکلات بسیاری را به‌ویژه برای کاسبان محلی ایجادکردهو درخواست سواره‌رو شدن زیرگذر را دارند. در مورد این مسئله بیشتر توضیح دهید.
چنارانی: اولاً از مردم منطقه خط کاشمر تشکر می‌کنم که صبورانه پای این قصه ایستادند. خط کاشمر سالیان سال روگذر بود و مردم از روی ریل عبور می‌کردند؛ از سوی راه‌آهن اعلام شد سرعت قطارها قرار است افزایش یابد و مردم به‌جای رد شدن از روی ریل‌ها باید از زیرگذر عبور کنند. در شورای ترافیک شهرستان دو جلسه در این رابطه برگزار شد تا این آقایان نظرات کارشناسی خود را به‌زور به مردم بقبولانند اما نمی‌توانیم از اقتصاد مردم بگذریم؛ من نمی‌توانم سفره خالی مردم را ببینم و به‌عنوان نماینده مردم به آنها قول دادم و یک تنه جلوی همه نظرات کارشناسی ایستادم زیرا قبول ندارم که امروز یک راه ۱۰۰ ساله را ببندیم.
در این زمینه راه‌آهن ورود کرد و باکس‌هایی ۳ متری را به ما دادند. از باکس ۳ متری ماشین می‌تواند یک‌طرفه عبور کند و حتی از وزارت راه بازدید کردند و گفتند هیچ اشکالی وجود ندارد اما اکنون شورای شهر و شهرداری اعلام می‌کند ما بودجه نداریم.
یک دور برگردان است که باید باز شود و چون بودجه ندارند چند خانه را بخرند که در آن مسیر تسهیل حریم شود؛ جایی که می‌تواند ماشین‌رو شود می‌خواهند گذرگاه عابرپیاده شود که من به هیچ‌عنوان با این قصه موافقت نکردم. جایی که مردم ۱۰۰ سال است از آن رفت و آمد می‌کنند و محل کسب‌وکار بسیاری از مردم است؛ نه ما و نه مردم اجازه نمی‌دهیم آنجا پیاده‌رو شود و به مردم قول می‌دهم که باید محل عبور و مرور وسایل نقلیه باشد و با گذر پیاده مخالفم.
برخیاز کمبود اعتبارات روستایینیز گلایه داشتند؛ در این زمینه چه برنامه‌ای دارید؟
چنارانی: علاوه بر طرح‌هایی که از طریق سیستم کارا ثبت‌نام می‌کنند؛ یکسری اعتبارات برای وام مشاغل خرد، خانگی و حمایتی را در سال ۹۶ در نظر گرفتیم که تاکنون ۷۰ درصد این بودجه توسط مردم جذب شده و مردم تا پایان سال برای جذب ۳۰ درصد اعتبارات باقی‌مانده مهلت دارند. با مدیرکل استانی کار و تعاون صحبت کردیم و قرار شد به طور ویژه ورود کنند و از شوراهای بخش‌ها و روستاها نیز می‌خواهم ورود کرده تا آنهایی که واقعاً شرایط دریافت وام‌ها را دارند سریع‌تر معرفی شوند؛ اکنون اعتبارات روستایی فقط در قالب این وام‌ها و سیستم کارا ارائه می‌شود.
برخی پروژه‌ها از جمله بیمارستان سوم نیشابور با سرعت کمی جلو می‌روند در این زمینه چه پیگیری‌هایی داشتید؟
چنارانی: در اصل این بیمارستان ۳۷۰ تخت‌خوابی بوده و اکنون در فاز اول ۱۶۰ یا به روایتی ۱۷۵ تخت‌خواب تعریف کردیم. مساحت کل زمینی که برای این مجموعه در نظر گرفته شده، ۷ هکتار است که در ضلع غربی مجموعه در حال اجراست؛ البته مجموعه با کُندی پیش می‌رفت اما بنده و آقای گرمابی با پیگیری‌هایی که انجام دادیم توانستیم امسال ۵ میلیارد تومان غیر از اعتبار خودش به این پروژه تزریق کنیم و ۴ میلیارد و ۵۰۰ میلیون به حساب پیمانکار واریز شده، برآورد کردیم در تیرماه ۹۷ اسکلت کار کاملاً به پایان می‌رسد و پس از آن به سراغ مناقصه بعدی با پیمانکار بعدی می‌رویم.
نیشابور می‌تواند قطب گردشگری شرق کشور باشد و قابلیت‌های بسیاری دارد، باتوجه به اینکه عید نوروز را در پیش داریم در راستای تقویت زیرساخت‌های گردشگری این شهرستان چه اقداماتی انجام شده است؟
چنارانی: جلسات متعددی در این رابطه داشتیم و نتیجه جلسات این نکته است که امروز نیشابور، پتانسیل‌های این مورد را دارد که بسیاری از سرمایه‌گذاران در این شهرستان سرمایه‌گذاری کنند اما اجازه نمی‌دهند و می‌گویند اینجا در طرح است و فعلاً اجازه نمی‌دهیم کاری در این راستا انجام دهید.
سوال ما این است که چه زمانی قرار است جلوی ساخت و سازها را بگیرند؟ مگر می‌شود منزلی به‌نام شما باشد اما اجازه هیچ‌گونه دخل و تصرفی را نداشته باشید؟ سالیان سال است که در محدوده‌هایی از شهرستان نیشابور هیچکس حق خرید و فروش و ساخت‌وساز ندارد. یک طرح جامع میراث فرهنگی باید انجام شود و تکلیف ما را بعد از ۳۸ سال مشخص کند؛ یا زمین‌ها و خانه‌های مردم را بخرید یا یک طرح ارائه دهید همانطور که در برخی مناطق نیشابور اعلام کردند که نمای ظاهری قطعاً باید با طرح‌های میراث هم‌خوانی داشته باشد و ساخت‌وسازها از چندمتر بیشتر تجاوز نکند؛ ما خواستیم که این طرح به‌زودی آماده شود و پیگیری جذب اعتبارات ملی آن را خواهیم داشت.
در راستای بوم‌گردی کارهای خوبی در کشور انجام می‌شود؛ روستاهای نیشابور ظرفیت بالایی دارد و این‌ها، نگاه ویژه دولت را می‌طلبد و ما نیز پیگیری می‌کنیم تا طرح "بوم‌گردی" که در بسیاری از استان‌ها موفق بوده و به‌راحتی می‌توانیم اجرایش کنیم را در اداره میراث و گردشگری نیشابور به‌طور ویژه بر روی آن کار کنیم و هدف اصلی ما فعلاً طرح بوم‌گردی و احیای خانه‌ها و فرهنگ‌های قدیمی است تا بتوانیم جذب گردشگر داشته باشیم.
وضعیت شهرک صنعتی نیشابور چگونه است و چه زمانی قرار است به‌درستی فعالیت کند؟
چنارانی: در شهرستان نیشابور سه شهرک صنعتی داریم و نیشابور دومین شهرستان استان است. شهرک صنعتی خیام هم‌اکنون ۴۰۰ واحد فعال دارد اما در راستای شهرک‌های صنعتی مشکلات اساسی وجود دارد و برای سروپا نگه داشتن شهرک‌های صنعتی باید در مقابله با قاچاق، مجلس ورود کند به طوری که یا خودش طرح بدهد یا از دولت بخواهد که در قالب لایحه‌ای ورود کند.
امروز از خود دولتی‌ها یا خانواده‌هایشان در قسمت قاچاق کالا داریم و این درد بزرگی است که ناخودآگاه سبب از کار افتادن چرخ‌های صنعت می‌شود. مورد دیگر واردات کالاهای غیرضروری است و اصلاً نیازی نیست اقلامی مثل بیل و کلنگ وارد کنیم چون این امر به‌معنای عدم اشتغال و بیکار شدن جوانان کشور است.
مسئله دیگر این است که به واحدهای صنعتی تسهیلات ارزان قیمت بدهیم. بسیاری از شرکت‌ها اگر ۲ میلیارد اعتبار تسهیلات گرفتند تاکنون ۵ میلیارد پس داده‌اند؛ بنابراین اگر اعتقاد داریم که باید چرخ‌های صنعت بچرخد با این تسهیلاتی که اکنون می‌دهند چنین کاری انجام نمی‌شود.
ارتقای شهر خرو به شهرستان به کجا رسیده است؟
چنارانی: ارتقای تقسیمات کشوری شهرستان زبرخان در حال پیگیری است. در سال ۸۵ کارهای نهایی انجام شد اما متاسفانه درمورد مرکزیت به توافق نرسیدند. شهرستان زبرخان با ۶۰ هزار جمعیت امروز جزو معدود بخش‌هایی است که با این جمعیت ما در کل کشور داریم؛ ما اتحاد شوراهای شهرستان‌ها را می‌طلبیم که بیایید بر سر مرکزیت به تفاهم برسید؛ ما قول می‌دهیم که سایت اداری، ساختمان مرکزی، بیمارستان یا تمام اداراتی که مهم‌تر باشد به هر کدام از شهرستان‌هایی که در این راستا کوتاه بیایند و همکاری کنند، ساخته و مراقبشان باشیم.
شهر خرو و شهر قدمگاه شاید یک‌سوم جمعیت زبرخان را داشته باشند و باید به این فکر کنند که دو سوم جمعیت این بخش فدای تصمیمات این دو شهر می‌شوند. ما با دنبال اتحاد و همدلی هستیم ولی قسم خوردیم که به‌امیدخدا در راستای ۱۳ شهرستانی که وزارت کشور قرار است بررسی کند قطعاً پرونده زبرخان جزو پرونده‌های اول باشد.
در مورد قانون جامع ایثارگران چه پیگیری‌هایی انجام دادید؟
چنارانی: من در جریان برنامه ششم توسعه دولت بودم، خودم فرزند شهید هستم و بر روی لایحه ایثارگران تاکید بسیاری دارم؛ زیرا قطعاً این دولت هر چه دارد مرهون زحمات ایثارگران است و به‌هیچ‌عنوان هیچکس نمی‌تواند منکر این امر شود. در ابتدای تمام جملات نام این عزیزان را می‌آوریم اما وقتی نوبت به خدمات می‌رسد؛ کاری نمی‌کنیم. من واقعا شرمنده‌ام؛ دوستان گفتند اگر می‌خواهند پول ندهند در برنامه نیاورند اما ما مجبوریم زیرا وظیفه ما نوشتن قانون است و قانون باید به‌نفع ایثارگران نوشته شود ولی تلاشمان را می‌کنیم که در این راستا لااقل بویژه برای ایثارگرانی که مُعسر هستند شرایط خاصی برای برقراری مستمری یا حقوق داشته باشیم.