به گزارش مشرق، آرژانتین در 4 سال گذشته به سه فینال مهم راه یافته و در هر سه نیز مغلوب حریفان خود شده است. در فینال جام جهانی 2014 این آلمان بود که با یک گل بر آرژانتین غلبه کرد و جام را بالای سر برد و در سال های 2015 و 2016، در دو فینال کوپا آمه ریکا، شیلی بود که در ضربات پنالتی موفق به کسب عنوان قهرمانی شد و مسی را در کسب عنوان قهرمانی ناکام گذاشت.

کمتر از سه ماه دیگر جام جهانی 2018 آغاز خواهد شد و آرژانتینی که به زحمت و روی شانه های لیونل مسی توانسته به این رقابت ها راه یابد، یک بار دیگر شانس خود را برای قهرمانی امتحان خواهد کرد. آلبی سلسته آخرین بار سال 1986 موفق شد جام را بالای سر ببرد.

مسی، تنها امید آرژانتینی ها برای تکرار عنوان قهرمانی 32 سال پیش است. او در مصاحبه با فاکس اسپورت و در آستانه بازی دوستانه مقابل اسپانیا گفت: «من و دیگر بازیکنان ملی پوش هیچ دینی به گردن آرژانتین نداریم و تنها بدهی ما به خودمان است. ما همیشه و در هر شرایطی تمام توان مان را در زمین گذاشته ایم. به سه فینال رسیدیم و  نمی دانم چرا خدا نخواست که در هیچکدام قهرمان شویم.»

جام جهانی روسیه: «یا حالا یا هیچوقت. معتقدم باید این تفکر را داشت که این آخرین شانس برای رسیدن به قهرمانی دنیاست و باید از این فرصت نهایت استفاده را برد. پس از این بازی ها، تغییر نسل بزرگی در تیم ملی اتفاق می افتد و عملا خیلی از بازیکنان از بازی های ملی خداحافظی خواهند کرد.»

شانس قهرمانی: «آرژانتین طبق سنت، همیشه یکی از شانس های قهرمانی محسوب می شود ولی واقعیت این است که در حال حاضر ما شانسی برای قهرمانی نداریم. از لحاظ شکل بازی، نحوه آماده سازی و به خصوص زمان، همه چیز بر ضد ماست و تیم هایی خیلی بهتر از ما هستند که شانس اول قهرمانی محسوب می شوند.

آلمان، برزیل، اسپانیا و حتی فرانسه، شانس شان از ما بیشتر است. آنها جلوتر از ما هستند و کاندیدای اصلی قهرمانی.»

سامپائولی: «او نهایت تلاش خود را می کند تا تیمی متحد و منسجم را به جام جهانی برساند. باید یک گروه قوی باشیم و خیلی سریع خودمان را به فرم مطلوب برسانیم. سرمربی ایده های مشخصی دارد و در مدت زمانی که داریم، همه باید خودمان را نزدیک به برنامه های او کنیم. تیم ملی مسی؟ از این اظهارنظر سامپائولی متشکرم.»

جام جهانی 2014: «واقعا سخت و وحشتناک بود. عکسی که از من پس از بازی و در حال نگاه کردن به جام منتشر شد، تصویر تلخی بود. جام را از دست داده بودیم و گذر از کنارش، لحظات سختی را برای من رقم زد.

من از شکست متنفرم. پس از تولد اولین فرزندم، شیوه مواجه ام با شکست تغییر کرد ولی هنوز آن حس بد و تلخ پس از شکست در من وجود دارد. همین حس را در دیگر ملی پوشان هم می بینم. آنها نیز در باشگاه های بزرگی توپ می زنند و هر سال برای کسب عناوین مهمی می جنگند. بازیکنان آرژانتین اهدافی بالا را در سر دارند و ستاره هایی جنگنده هستند. با این گروه از بازیکنان می توان به رویاپردازی مشغول شد.»