به گزارش مشرق، ناکامی ژاپن در دو بازی تدارکاتی ماه جاری آخرین ضربه به جایگاه متزلزل هلیلودزیچ بود. ژاپن در شروع سال جدید ابتدا با مالی به تساوی یک بر یک رسید و در بازی دوم 2 بر یک مغلوب اوکراین شد.
کوزو تاشیما، رییس فدراسیون ژاپن درباره دلایل این تصمیم گفت: «تلاش کردیم با سبک هلیلودزیچ کار کنیم، ولی در نهایت به این نتیجه رسیدیم که جواب نمی‌دهد. ارتباط او با بازیکنان و اعتماد طرفین آسیب دیده بود.» اشاره او به نقش بازیکنان قدیمی تیم مثل اوکازاکی، هوندا و کاگاوا در این برکناری است که رابطه خوبی با این مربی نداشتند و گاهی از ترکیب تیم کنار گذاشته می‌شدند.
تاشیما اضافه کرد: «می‌خواهیم بخت موفقیت‌مان در جام جهانی را حتی اگر یک یا دو درصد باشد افزایش دهیم. ما فردی را انتخاب کردیم که تیم را بهتر می‌شناسد.»
این دومین بار است که این مربی 65 ساله در آستانه جام جهانی نیمکتش را از دست می‌دهد. پیش از جام جهانی 2010 هم فدراسیون ساحل عاج تصمیم مشابهی گرفته بود. این در حالی است که هلیلودزیچ در جام جهانی 2014 با الجزایر نتایج خیلی خوبی گرفت و بعد از این برکناری ممکن است دوباره هدایت این تیم را به عهده بگیرد که با رباح ماجر شرایط خوبی ندارد.
چهارمین تغییر در آسیا
در میان پنج تیم آسیایی حاضر در جام جهانی، ژاپن چهارمین تیمی است که سرمربی‌اش تغییر می‌کند. کره جنوبی در میانه مسیر مقدماتی مجبور شد اشتیلیکه را کنار بگذارد و برای صعود سراغ سرمربی بومی رفت. فان‌مارویک بعد از اینکه عربستان را به جام جهانی رساند به دلیل اختلاف با فدراسیون فوتبال این کشور کنار رفت و جالب اینکه از آن زمان دو مربی متفاوت روی نیمکت این تیم نشسته اند. پوسته‌کوگلو، سرمربی استرالیا هم که به دلیل نوسانات این تیم در مسیر مقدماتی با انتقادات زیادی روبه‌رو شده بود بعد از صعود ترجیح داد استعفا بدهد و فدراسیون فوتبال این کشور بعد از جست‌وجوی فراوان توانست با فان‌مارویک به توافق برسد. البته همکاری طرفین تا پایان جام جهانی است و استرالیا برای جام ملت‌های آسیا از یک مربی بومی استفاده خواهد کرد. ایران تنها نماینده آسیا در جام جهانی است که با کی‌روش خیالش راحت است.
ثبات با کی‌روش
تیم ملی در سال‌های اخیر باثبات‌ترین نیمکت آسیا را در اختیار داشته. کی‌روش توانست تیم ملی را بدون کمترین دردسر به جام جهانی برساند و در این راه نه تنها شکستی نخورد که تا روز آخر و بازی تشریفاتی مقابل سوریه گلی دریافت نکرده بود. این آسان‌ترین صعود تیم ملی به جام جهانی است، بر خلاف تیم‌هایی مثل کره جنوبی و عربستان که تا روز آخر اضطراب داشتند یا استرالیا که مجبور شد از مسیر پلی‌آف به روسیه برسد.
مربی پرتغالی از سال 2012 توانسته با تیم ملی پیشرفت مداومی داشته باشد و ایران را به رتبه اول رده‌بندی آسیا برساند. کارشناسان قبل از قرعه‌کشی جام جهانی ایران را بخت اول آسیا برای رسیدن به مرحله حذفی می‌دانستند و با وجود قرار گرفتن در یک گروه سخت هنوز از موفقیت تیم ملی و کی‌روش ناامید نیستند. تیم ملی حالا سبک بازی و شخصیت پیدا کرده و هر بازیکن دقیقا می‌داند که از دقیقه یک تا نود چه وظیفه‌ای دارد.
انتقادات غیرمنصفانه
کی‌روش با وجود این موفقیت در ماه‌های اخیر با انتقادات زیادی روبه‌رو شده که نامتناسب و غیرمنصفانه است. این حملات از زمانی اوج گرفت که او با برانکو بر سر استفاده از ملی‌پوشان پرسپولیس اختلاف پیدا کرد و بخشی از هواداران و رسانه‌ها علیه این مربی کینه گرفتند. آنها از آن زمان مربی پرتغالی را به چشم دشمن می‌بینند و هر تصمیم این مربی با هجمه عجیبی روبه‌رو می‌شود. از بازی دوستانه گرفته تا انتخاب کمپ، از ترکیب تیم ملی تا انتخاب دستیار، همه فرصتی برای جبهه مخالفان کی‌روش است تا او را بکوبند و جایگاهش را تضعیف کنند.
البته تصمیمات و رفتار کی‌روش بدون ایراد نیست و به این مربی انتقاداتی هم وارد است، ولی نکات تاریک در مقایسه با دستاورد او برای تیم ملی ناچیز است و این حجم از حملات نسبتی با ضعف‌های مجموعه تیم ملی ندارد. سبک و لحن انتقادات بیش از آنکه جنبه اصلاحی داشته باشد، موقعیت این مربی را نشانه گرفته و مصمم است او را از تیم ملی بیرون کند. بخشی از این رفتار هم ریشه در رفتار سنتی ورزش ایران دارد که موفقیت پس از مدتی عادی می‌شود و افراد خبره و موفق سیبل انتقادات می‌شوند، با مرور زمان بهانه‌جویی‌ها شروع می‌شود و از کاه کوه می‌سازند.
پول تضمین موفقیت نیست
کی‌روش در تیم ملی دستمزد نسبتا بالایی دریافت می‌کند و گروهی معتقدند که کی‌روش به واسطه این دستمزد نباید درخواست امکانات اضافه‌ای داشته باشد و باید با تیم ملی در هر شرایطی نتیجه بگیرد. آنها توجهی به این موضوع ندارند که در فوتبال پول هرگز تضمین موفقیت نیست و قراردادهای گرانقیمت نمی‌تواند نتایج خوب را تضمین کند.
تغییرات اخیر مدعیان آسیایی نشان می‌دهد که با مربیان مشهور هم ممکن است یک تیم به بن‌بست برسد. ژاپن که فوتبال بابرنامه و منظمی دارد، کره جنوبی که 9 دوره حضور متوالی در جام جهانی را تجربه کرده یا استرالیا که در مدیریت ورزش حرف‌های زیادی برای گفتن دارد همه در ماه‌های اخیر با مربیان مشهورشان به مشکل خوردند و چاره‌ای جز تغییر نداشتند. این ادعا که با پول کی‌روش می‌توان سراغ مربی مشهور دیگری رفت و این موفقیت را تکرار کرد هیچ پشتوانه‌ای ندارد و ناشی از نگاهی سطحی به فوتبال است.