به گزارش گروه فرهنگ و هنر مشرق، با پایان پذیرفتن نمایشگاه کتاب و با توجه به حساست‌های موجود در برخی کمیته‌های اجرایی این نمایشگاه، حرف و حدیث‌ها جدی‌تر شده است.
بر اساس این گزارش، واسپاری نمایشگاه کتاب در بخش‌های مختلف به تشکل‌های نشر تجربه‌هایی را نشان می‌دهد که سال گذشته بخشی از آن نمود عینی یافت و بخشی را در سال‌جاری شاهد بودیم. یکی از این کمیته‌ها «کمیته تبلیغات و بازرگانی» است.
حساسیت در این کمیته به این دلیل است که سال گذشته در سی‌امین نمایشگاه کمیته تبلیغات نتوانست سودآوری داشته باشد و در واقع هزینه این بخش صفر درصد بود. (گزارش فارس را اینجا بخوانید)؛ تمام همت ارشاد برای خروج بخشی از نشر از طریق سودآوری کمیته تبلیغات نمایشگاه سی و یکم بود چرا که این سود از جهت دیگر می‌توانست شرکت تعاونی ناشران و کتابفروشان تهران را از وضعیت نابسامان ورشکسته خارج کند.
هرچند حرف و حدیث‌هایی پیرامون انتخاب این کمیته هم در زمان انتخاب مدیران مطرح شد اما باز هم راهکار ابداعی چک‌های تضمین موجب شد متولیان امر نمایشگاه بدین واسطه از بازپرداخت پول اطمینان یابند.
اما آنچه اندیشیده می‌شد همانی نبود که به منصه ظهور رسید چرا که ظاهرا «محمدمهدی داودی‌پور» در نامه‌ای به محسن جوادی رئیس نمایشگاه کتاب برای سی و یکمین نمایشگاه کتاب تهران خواهان غرامت هم شده است!
این گزارش اضافه می‌کند، داوودی‌پور در این نامه به هزینه کردها و غرامت‌ها اشاره کرده و عنوان داشته که به دلیل سود اندک، ارشاد باید متولی پرداخت غرامت باشد؛ این در حالی است که یک چک400 میلیونی این کمیته به موسسه نمایشگاه‌ها برگشت خورده است! (یحیی دهقانی معاون اجرایی نمایشگاه کتاب طی روزهای برپایی این نمایشگاه گفته بود: چکی به مبلغ 4 میلیارد تومان از سوی مدیر کمیته تبلیغات به موسسه نمایشگاه‌های فرهنگی ایران تحویل شده که بخش اصلی این مبلغ وصول شده و باقیمانده آن هم با وصول چک‌هایی که بابت سفارش تبلیغات دریافت شده است، محقق می‌شود. در واقع سررسید تعدادی از چک‌ها در خردادماه و تیرماه است و هنوز وصول نشده است.)
در این نامه به رئیس نمایشگاه هزینه‌های برق، غرفه بندی، رادیو ، ساخت تابلوهای تبلیغاتی و... درج شده و کمیته مذکور مدعی شده که ارشاد به دلیل عملکرد ضعیف باید 2 میلیارد و 700 میلیون تومان غرامت پرداخت کند!
اینکه چرا باید ارشاد این پول را به داوودی پور پرداخت کند یک زاویه ماجرا و زاویه دیگر هم این است که در بحران اقتصادی موجودی که هر بخش نمایشگاه منتظر ارتزاق از تبلغات بود چرا تدبیر به گونه‌ای بوده که نه تنها آورده‌ای را شاهد نیستیم بلکه روند به غرامت هم انجامیده است!
واکنش‌های اما نسبت به هزینه‌های کمیته تبلیغات نمایشگاه کتاب در فضای مجازی ادامه دار است، حسینی‌نیک بازرس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران هم طی روزهای گذشته در فضای مجازی نوشت: اما بابت امسال، وضعیت تبلیغات در مصلی و انگیزه های رقابتی در بین بعضی از ناشران حکایت از درآمد چند برابری نسبت به سال گذشته دارد. این تبلیغات شامل تابلوهای داخل مصلی اعم از فضای بیرونی و داخل سالنها و تابلوهای سطح شهر و همچنین تبلیغات صوتی در محیط مصلی بوده است. علاوه بر تبلیغات، امسال مدیریت و درآمد واحدهای خدماتی و غذاخوری ها در سطح نمایشگاه نیز به کمیته تبلیغات و بازرگانی واگذار شده بود و واضح است که درآمد این بخش، بسیار بالاتر از تبلیغات نیز می تواند باشد.البته مدیریت مصلی برای واحدهای خدماتی و تبلیغات، مبلغی را بصورت ثابت از مدیریت نمایشگاه مطالبه کرده که در توافق با کمیته تبلیغات لحاظ گردیده است.به هرحال درآمد خالص کمیته تبلیغات و بازرگانی قابل مقایسه با سال گذشته نیست و امیدوارم امسال این درآمد بتواند تعاونی را از ورشکستگی برهاند.باید منتظر باشیم تا گزارش مسئول کمیته تبلیغات و بازرگانی نمایشگاه سی و یکم اعلام گردد.
اما در ادامه سخنان داوودی پور در گفت‌وگو با صبح نو روز گذشته در نوع خود جالب است، وی پیرامون سخنان حسینی نیک و جلوگیری از ورشکستگی با هزینه تبلیغات گفته است: طبیعی است ایشان سنجیده عمل می‌کنند و اگر مطلبی را عنوان کنند حتماً درباره آن سوال می‌کنند ولی دیگرانی هستند که بدون سند و مدرک حرف می‌زنند و حکم نهایی را صادر می‌کنند. بنده فقط می‌گویم که این مأموریت از طرف صنف بوده است. موانع زیادی هم بر سر راه بوده که فعلاً درباره آن حرفی نمی‌زنم.
داوودی‌پور اظهارات اخیر درباره تعاونی ناشران و کتابفروشان تهران را هم درست و هم نادرست خواند و گفت: اظهارنظرهای زیادی درباره صنف در روزهای اخیر شده است که شاید یک درصد آن درست بوده و مابقی نادرست است.
ما هم بنا نداریم که در مطبوعات پاسخ به دیگران بدهیم و پاسخ بشنویم درصورتی‌که برخی بی‌اساس یا با اساس نظراتشان را به مطبوعات می‌برند. برخی بسیار با انصاف و با شخصیت عمل می‌کنند و برخی هم درست نقطه مقابل آن هستند که بنده فعلاً با هیچ شخصی بحثی ندارم تا گزارش خودم را آماده کنم. اگر هم مشکلات ما را حل نکنند قطعاً و یقیناً مفصل و مصداقی خواهم گفت که طرف مقابل باید جوابگو باشد. این مسائل را فعلاً نمی‌توانم بگویم. چون همان موانع باعث جلوگیری از کسب بخشی از درآمد شده است که الان من مدعی آن هستم. من فعلاً صلاح نمی‌دانم کاری را که به نتیجه مطلوب نرسیده است مطرح کنم و امیدوارم به زودی به نتایج درستی برسیم. اگر آنها سریع‌تر عمل کنند ما ظرف دو روز می‌توانیم گزارش خود را ارائه کنیم.