به گزارش مشرق به نقل از پارسینه، شاید دلیل این امر آن باشد که تهران از حدود دویست سال قبل به پایتختی انتخاب گردیده بود و درست از زمان قاجاریه است که به معنی واقعی، حالت شهر را به خود می‌گیرد و ترقی و رشد آن از همین زمان شروع می‌شود.
در منطقه شمیران، انتهای یکی از خیابان‌های فرعی منشعب از خیابان دربند، درون باغی به مساحت 4300 متر مربع، آرامگاه بزرگانی چون ملک الشعرا بهار و فروغ فرخزاد قرار گرفته است. این باغ در ابتدا خانقاه میرزا علی خان ظهیرالدوله (داماد ناصرالدین شاه) به شمار می‌رفته و پس از مرگ وی به قبرستان تبدیل شده است.
علی خان دولّوی قاجار ظهیرالدوله، پسر محمد ناصرخان ظهیرالدوله در ربیع الاول سال 1281ه.ق در جمال آباد شمیران متولد شد. وی دختر ناصرالدین شاه، فروغ الدوله را در 1297 ه.ق به زنی گرفت و در سال 1303 ه.ق در سلک مریدان صفی علی شاه، پیشوای طریقت صفی علی شاهی، در آمد. در 1304ه.ق وزیر تشریفات ناصرالدین شاه شد و از روز چهارشنبه 25 ذی قعده سال 1316 ه.ق جانشین مرشد خود گردید.
در این قبرستان مقبره اشخاصی همچون رهی معیری شاعر و غزل سرای معاصر، محمد مسعود روزنامه نگار، درویش خان نوازنده تار، حبیب الله سماعی موسیقی دان و توفیق جهان بخش کشتی گیر به چشم می‌خورد. بر روی سنگ مزارها یک کارنامه کوتاه از زندگی فرد متوفی به همراه چند تاریخ و گاهی اشعار دیده می‌شود.