به گزارش مشرق، بازیکنان زیادی هستند که برای تیمشان بیش از یک بازیکن می‌ارزند. مهاجمانی که با گل‌های‌شان یک تنه بار تیم را به دوش کشیده‌اند یا دروازه‌بان‌هایی که با شیرجه‌هایشان تیمشان را از خطر نجات داده‌اند. کاپیتان‌هایی که کاریزما و شخصیت‌شان امتیازی اضافه برای تیم های‌شان محسوب می‌شود. با این حال می‌شود نه مهاجم بود و نه دروازه‌بان و نه کاپیتان، اما یک تیم بود. این را امید ابراهیمی در این سال‌ها خیلی خوب برای استقلال ثابت کرده است. بازیکنی که حالا خبر جدایی‌اش از استقلال حسابی هواداران و شفر را نگران کرده است. جدایی ابراهیمی جدایی یک بازیکن نیست که استقلالی‌ها امیدوار باشند در فصل نقل و انتقالات بتوانند جای خالی او را پر کنند. ابراهیمی همیشه بیش از یک بازیکن برای استقلال کارآیی داشته است.
در لیگ شانزدهم، امید ابراهیمی از اولین بازی برای استقلال به میدان رفت اما غیبت این بازیکن در تمرینات بدنسازی و پیش فصل و همچنین فوت پدرش که روحیه او را تحت تاثیر قرار داد باعث شد که عملا استقلال، هافبک دفاعی آماده اش را در اختیار نداشته باشد. امید ابراهیمی در نیم فصل اول یکی از ضعیف‌ترین بازیکنان تیمش بود. او در این نیم فصل تنها یک گل از روی نقطه پنالتی زد و یک پاس گل داد و در کارهای دفاعی هم در حد و اندازه های همیشگی نبود. امید ابراهیمی نیم فصل اول در ۹ بازی از سایت نود نمره متوسط و ضعیف سه یا بالای سه را گرفت و تنها در ۶ بازی توانست نمره زیر ۳ بدست بیاورد. استقلال در نیم‌فصل اول رتبه هفتم را بدست آورد و عملکرد خوبی در لیگ برتر نداشت.
از اولین بازی نیم فصل دوم موتور ابراهیمی روشن شد. ابراهیمی نیم فصل دوم در ۱۱ بازی نمره کمتر از ۳ گرفت و فقط در دو بازی نتوانست نمره قابل قبولی دریافت کند. او در این نیم فصل ۶ گل زد و سه پاس گل داد. نیتجه این آمار این بود که استقلال در نیم فصل دوم ۲۸ گل زده و رتبه اول را در نیم فصل دوم بدست آورد. اگر می‌خواهید بدانید این تغییر استقلال در دو نیم‌فصل تا چه حد به ابراهیمی ارتباط دارد کافی است به تفاوت گل‌های زده استقلال در دو نیم فصل توجه کنید. تفاوت گل‌های زده استقلال در دو نیم فصل ۱۰ گل بود که امید ابراهیمی روی ۹ گل تاثیر مستقیم داشت. چند گل دیگر آبی‌ها هم از روی ضربات ریباند و برگشت ضربات ایستگاهی این بازیکن به ثمر رسید.
در فصل گذشته هم یکی از دلایل نتایج ضعیف منصوریان و بدشانسی‌های بزرگ او مصدومیت ابراهیمی بود. ابراهیمی در هشت بازی ابتدایی فصل به دلیل مصدومیت تنها ۱۰ دقیقه برای استقلال بازی کرد و استقلال در این ۱۰ بازی فقط ۸ امتیاز گرفت. منصوریان هم به دلیل همین نتایج مجبور به ترک استقلال شد. بعد از بازگشت ابراهیمی اما استقلال در ۲۲ هفته باقی‌مانده فقط دوباخت بدست آورد. شاید اگر ابراهیمی از ابتدا استقلال را همراهی می‌کرد سرنوشت برای منصوریان هم شکل دیگری رقم می‌خورد.
ابراهیمی در آسیا هم وزنه بزرگ استقلال و دلیل اصلی موفقیت این تیم بود. او در لیگ قهرمانان ۲۰۱۸، با وجود حضور در ۶ بازی از ۸ بازی با ۱۱ پاس کلیدی بعد از جپاروف بیشترین موقعیت را برای هم‌تیمی‌هایش ساخت. ۳ بازیکن استقلال در آسیا پاس گل داده‌اند که در بین آن‌ها هم نام ابراهیمی دیده می‌شود. بهترین پاسور با ۴۱۵ پاس و میانگین حدود ۷۰ پاس در هر بازی هم ابراهیمی است. نفر دوم جپاروف است با ۳۵۰ پاس. هافبک دفاعی استقلال با ۱۸ سانتر حتی در این زمینه هم جزو سه بازیکن برتر استقلال بود.
مجموع این عملکردها نشان می‌دهد که جدایی گلزن‌ترین هافبک استقلال و یکی از بهترین گلزنان این تیم در تاریخ لیگ برتر فقط جدایی یک بازیکن نیست. اگرچه شفر در مصاحبه‌اش اعلام کرده که به دنبال جذب یک جانشین برای کاپیتان جداشده‌اش است اما شاید این نگاهی خوش‌بینانه باشد. استقلال می‌تواند برای فصل آینده یک شماره ۶ جدید پیدا کند اما یک امید ابراهیمی دیگر، بعید است.