به گزارش مشرق به نقل از تابناک ، يک کارشناس انرژي به پرس تي‌وي گفت: هر گونه تحريم نفتي ايران بر سر برنامه اتمي، بدون توجه به نتيجه‌اش، براي امريکا نتيجه‌اي معکوس به دنبال دارد.
رابين ام.ميلز کارشناس انرژي و اقتصاددان برنده جايزه وب سايت فارن پاليسي نوشت: "تحريم‌هاي نفتي، در صورت موفقيت يا شکست، ايده‌اي بد است."
وي توضيح داد که اگر تحريم‌ها عملي شود، متحدان امريکا تنبيه مي‌شوند و برخي کشورهايي که از نظر اقتصادي آسيب‌پذير هستند، مانند يونان، از قطع روند انتقال نفت، در زماني که به سختي از عهده شرايط کنوني بر مي‌آيند، رنج مي‌برند.
ميلز افزود: يا اگر آن‌ها به صورت چشمگيري موفق شوند و روند صادرات نفت ايران مختل شود، بهاي نفت خام افزايش مي‌يابد و جهان را به سوي رکودي ديگر پيش مي‌برد.
اين کارشناس انرژي معتقد است که "اما احتمالا، تحريم‌هاي نفتي با شکست روبرو خواهد شد و اين هزينه گزاف ديپلماتيک، فايده‌اي به دنبال نخواهد داشت."
وي مثال‌هايي از ژاپن و کره جنوبي به عنوان سندي براي شکست تحريم‌ها عليه ايران عنوان کرد و گفت، هر دو کشور وابسته به واردات ۱۰ درصد از نفت خام خود از ايران هستند و در نتيجه تحريم‌هاي نفتي تهران را لغو کرده‌اند.
ميلز در ادامه به پرونده ترکيه و تجديد قرارداد نفتي با ايران پس از مدت‌ها توقف، در تاريخ ۲۱ دسامبر اشاره کرد.
وي تاکيد کرد: "ايران بايد بتواند راه‌هايي براي دور زدن تشديد تحريم‌هاي نفتي بيابد."
ميلز در ادامه گفت که مقامات ايراني بارها تاکيد کرده‌اند که تحريم‌ها، فرصت‌هايي را پيش روي کشور باز کرده است.
وي گفت: "آخرين سلاح مخفي امريکا، تحريم ارسال بنزين به ايران بود که تهران را بر آن داشت تا اصلاحات يارانه‌ها را پس از مدت‌ها انجام داده و ظرفيت پالايشگاه‌هاي داخلي را بالا ببرد."
ميلز که کتاب "افسانه بحران نفت" را به رشته تحرير درآورده، اظهار داشت: شرکت‌هاي نفت و گاز ايران همچنين تشويق شدند تا ميدان‌هاي نفت و گاز مشترک را توسعه داده و ميزان توليد روزانه را به ۱.۱ ميليون بشکه افزايش دهند.
ميلز تصريح کرد: "در اين صورت بايد گفت که کنگره امريکا به ايران لطف کرده است."
اين اقتصاددان گفت: تحريم‌هاي پيشنهاد شده از آن‌جايي که به منزله هديه‌اي به چين و روسيه، دو رقيب امريکا به شمار مي‌آيد، در سطح ژئوپولتيک حتي بي‌‌معني‌تر نيز مي‌شوند.
وي در ادامه با اشاره به بهاي اين تحريم‌ها براي اقتصاد امريکا که عمدا پنهان شده است و گفت: چندين دهه تحريم و افزايش بهاي نفت براي امريکا نيم تريليون دلار هزينه به دنبال داشته است.
ميلز افزود: "يک سوال مهم که هنوز بي پاسخ مانده، اين است که امريکا چگونه قصد دارد از دست‌آوردهاي تاکتيکي اين تحريم‌ها، به موفقيت‌هاي استراتژيک نايل آيد، يا حتي مشخص کند که موفقيت واقعي چگونه به دست مي‌آيد؟"
ميلز همچنين به غلبه ملت ايران بر تحريم‌ها اشاره کرد و گفت: "آن‌ها ديده‌اند که حتي کشورشان از شرايط دشوارتر از امروز، سر برآورده که اين مسئله شوق انقلابي آن‌ها را تقويت کرده است."
وي تاکيد کرد: "براي آن‌ها تسليم در برابر تحريم‌ها با از دست دادن امتياز مسئله اتمي، خودکشي سياسي محسوب مي‌شود."
وي پيشنهاد کرد که به عنوان جايگزيني براي تحريم‌ها، مي‌توان "با لغو برخي تحريم‌ها، منافع مشروع ايران را تصديق و اين کشور را تشويق به همکاري کرد."
ميلز در پايان گفت: "به نظر من، بايد در برابر همه جنجال‌هاي واشنگتن، بي‌توجه باشيد."
رابين ام.ميلز کارشناس انرژي و اقتصاددان برنده جايزه وب سايت فارن پاليسي نوشت: "تحريم‌هاي نفتي، در صورت موفقيت يا شکست، ايده‌اي بد است."
وي توضيح داد که اگر تحريم‌ها عملي شود، متحدان امريکا تنبيه مي‌شوند و برخي کشورهايي که از نظر اقتصادي آسيب‌پذير هستند، مانند يونان، از قطع روند انتقال نفت، در زماني که به سختي از عهده شرايط کنوني بر مي‌آيند، رنج مي‌برند.
ميلز افزود: يا اگر آن‌ها به صورت چشمگيري موفق شوند و روند صادرات نفت ايران مختل شود، بهاي نفت خام افزايش مي‌يابد و جهان را به سوي رکودي ديگر پيش مي‌برد.
اين کارشناس انرژي معتقد است که "اما احتمالا، تحريم‌هاي نفتي با شکست روبرو خواهد شد و اين هزينه گزاف ديپلماتيک، فايده‌اي به دنبال نخواهد داشت."
وي مثال‌هايي از ژاپن و کره جنوبي به عنوان سندي براي شکست تحريم‌ها عليه ايران عنوان کرد و گفت، هر دو کشور وابسته به واردات ۱۰ درصد از نفت خام خود از ايران هستند و در نتيجه تحريم‌هاي نفتي تهران را لغو کرده‌اند.
ميلز در ادامه به پرونده ترکيه و تجديد قرارداد نفتي با ايران پس از مدت‌ها توقف، در تاريخ ۲۱ دسامبر اشاره کرد.
وي تاکيد کرد: "ايران بايد بتواند راه‌هايي براي دور زدن تشديد تحريم‌هاي نفتي بيابد."
ميلز در ادامه گفت که مقامات ايراني بارها تاکيد کرده‌اند که تحريم‌ها، فرصت‌هايي را پيش روي کشور باز کرده است.
وي گفت: "آخرين سلاح مخفي امريکا، تحريم ارسال بنزين به ايران بود که تهران را بر آن داشت تا اصلاحات يارانه‌ها را پس از مدت‌ها انجام داده و ظرفيت پالايشگاه‌هاي داخلي را بالا ببرد."
ميلز که کتاب "افسانه بحران نفت" را به رشته تحرير درآورده، اظهار داشت: شرکت‌هاي نفت و گاز ايران همچنين تشويق شدند تا ميدان‌هاي نفت و گاز مشترک را توسعه داده و ميزان توليد روزانه را به ۱.۱ ميليون بشکه افزايش دهند.
ميلز تصريح کرد: "در اين صورت بايد گفت که کنگره امريکا به ايران لطف کرده است."
اين اقتصاددان گفت: تحريم‌هاي پيشنهاد شده از آن‌جايي که به منزله هديه‌اي به چين و روسيه، دو رقيب امريکا به شمار مي‌آيد، در سطح ژئوپولتيک حتي بي‌‌معني‌تر نيز مي‌شوند.
وي در ادامه با اشاره به بهاي اين تحريم‌ها براي اقتصاد امريکا که عمدا پنهان شده است و گفت: چندين دهه تحريم و افزايش بهاي نفت براي امريکا نيم تريليون دلار هزينه به دنبال داشته است.
ميلز افزود: "يک سوال مهم که هنوز بي پاسخ مانده، اين است که امريکا چگونه قصد دارد از دست‌آوردهاي تاکتيکي اين تحريم‌ها، به موفقيت‌هاي استراتژيک نايل آيد، يا حتي مشخص کند که موفقيت واقعي چگونه به دست مي‌آيد؟"
ميلز همچنين به غلبه ملت ايران بر تحريم‌ها اشاره کرد و گفت: "آن‌ها ديده‌اند که حتي کشورشان از شرايط دشوارتر از امروز، سر برآورده که اين مسئله شوق انقلابي آن‌ها را تقويت کرده است."
وي تاکيد کرد: "براي آن‌ها تسليم در برابر تحريم‌ها با از دست دادن امتياز مسئله اتمي، خودکشي سياسي محسوب مي‌شود."
وي پيشنهاد کرد که به عنوان جايگزيني براي تحريم‌ها، مي‌توان "با لغو برخي تحريم‌ها، منافع مشروع ايران را تصديق و اين کشور را تشويق به همکاري کرد."
ميلز در پايان گفت: "به نظر من، بايد در برابر همه جنجال‌هاي واشنگتن، بي‌توجه باشيد."