کد خبر 877454
تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۴:۴۶

انتخاب برترین‌های لیگ برتر بدون تردید خط بطلانی بود بر تلاش‌های بازیکنانی که در تیم‌های مختلف شایسته، برای بهترین بودن تلاش کردند.

به گزارش مشرق، مراسم انتخاب برترین های لیگ برتر، بدتر از همیشه برگزار شد. مراسمی که انگار برگزار می شود تا درآمدی از کنارش کسب شود و هیج توضیح دقیقی هم نمی دهند پول ها از کجا کسب و کجا هزینه می شوند!

 

این رویه همه چند ساله اخیر سازمان لیگ است. اینکه کسی نمی داند این تشکیلات چقدر از آگهی هایش درآمد دارد ، دقیقا چقدر برای یک باشگاه عایدی حاصل می شود اگر در لیگ حاضر باشد.


مراسمی چون برترین های یک فرصت است. یک غنیمت. پولی حاصل می شود و احتمالا باید مکانیسمی درباره پرداختش به تیم ها باشد که باید در گزارش های مجامع به طور دقیق منتشر شود اما در سه ساله اخیر هیچ عدد و رقم مشخص و شفافی از یان مدل برنامه هایی که برای لیگ برگزار می شود ، منتشر نشده است. فارغ از این مسئله ، چیزی که بر پیکره برگزاری چنین برنامه هایی لطمه می زند ، عدم شفافیت در صیانت از آرای کارشناسانی است که احتمالا رای داده اند.


فیفا ، فرانس فوتبال ، ورلد ساکر و خیلی دیگر از مجامع بین المللی فوتبال ، همه ساله چنین مراسمی را برای انتخاب برترین های فوتبال دنیا برگزار می کنند. این همان مدلی است که سازمان لیگ ایران هم الگوبرداری کرده است. خیلی از پیشکسوتان ، مربیان تیم ها و کارشناسان خبری ، همه ساله برگه های رای گیری را می گیرند ، پر می کنند و برای این تیم برگزاری می فرستند.


تفاوت اما جایی است که فیفا ، فرانس فوتبال و بقیه بلافاصله رای اعضا را بدون کم و کسر در سایت های شان منتشر می کنند. دقیقا مشخص است ، چه کسی با چه عنوانی به چه نفراتی رای داده است و هیچ چیز پنهان نمی ماند. اینجا اما نمایش ابتدایی برقرار است اما معلوم نیست چرا آرا منتشر نمی شوند.


مثلا همین برنامه دیشب را ببینید که محسن مسلمان و حسین حسینی با بغض سالن را ترک کردند. چرا؟ موضوع خیلی ساده است. محسن مسلمان بیشترین تعداد پاس گل را در فصل داشته ، بهترین پاسور لیگ بدون تردید باید به او می رسید. درست مثل سال قبلش که این جایزه داده شد به ایمان مبعلی.


یا در پست هافبک ، اگرچه امید ابراهیمی در جام جهانی درخشان بود اما بخش عمده ای از لیگ را به دلیل آسیب دیدگی از دست داده بود و مثلا بازیکنی مثل محمدرضا حسینی از ذوب آهن که تقریبا 20 هفته از لیگ را در ثف برترین های هفته قرار داشته هیچ جای این لیست ها نمی بینید. کل جوایز تقسیم شده بین استقلال و پرسپولیس و تنها یکی دو جایزه کوچک مثل بازیکن اخلاق به مثلا شیری داده شده که او هم تازه به پرسپولیس آمده است!


یا علی قلی زاده ای پدیده شده که فصل قبلش هم در لیگ حضور داشته و مثلا باز دلفی در این پست که اولین فصل درخشانش در لیگ را تجربه کرده ، نادیده گرفته شده است!


در دروازه ، بدون تردید حسین حسینی با رکورد شکنی هایی که داشت ، مستحق ترین فرد برای بردن جایزه بود اما بیرانوند را برای درخشش در جام جهانی ستایش می کند.


نکته اما این است که این رای گیری قبل از جام جهانی انجام گرفته و قطعا افرادی که رای داده اند مثل مسئولان برگزاری جشن که بعد از نمایش افراد در جام جهانی به آنها اولویت داده اند ، رای نداده بودند .


حالا هم اگر باز سازمان لیگ نظری دیگر دارد بیاید خیلی شفاف آرای افراد را اعلام کند تا این شائبه که آنها برای استقلال و پرسپولیس تمام جوایز را در نظر گرفته بودند و بدست آوردن دل ستاره های شان برای شان در اولویت بوده ؛ از بین برود.


کاری که سال قبل هم انجام نگرفت. حالا تیم هایی مثل ذوب آهن و سایپا یا حتی پیکان می توانند به روند برگزاری این مراسم ایرادهایی جدی بگیرند و مسئله اصلی رای افرادی است که باید دید از آنها صیانت شده یا مصلحت اندیشی صورت پذیرفته است؟

منبع: خبرآنلاین