به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از مهر، تاکنون ستاره شناسان معتقد بودند که همانند سایر کهکشان های قمر مانند کوچکتر دیگری که جذب میدان گرانشی راه شیری می شوند، ابر بزرگ و کوچک ماژلان نیز از ابتدا و کم و بیش در همان فاصله ای که امروز قرار دارند در اطراف کهکشان ما در حرکت بوده اند.
این درحالی است که اطلاعات جدیدی نشان می دهند که این دو ابر در گذشته در مسافت بسیار دورتری قرار داشتند و تنها درحال حاضر با یک ملاقات نزدیک کمیاب با راه شیری رو در رو شده اند.
اگر این فرضیه درست باشد، دانشمندان می توانند شواهدی از فازهای اولیه گاز بین کهکشانی میان ابرهای بزرگ و کوچک ماژلان و راه شیری را به دست آورند. ابر کوچک ماژلان میزبان 3 میلیارد و ابر بزرگ میزبان حدود 30 میلیارد ستاره است.
ابرهای ماژلان (دو نقطه روشن در بالای سمت راست) که در این عکس در آسمان منطقه آند دیده می شوند از دیرباز به عنوان کهکشانهای قمر- مانند راه شیری شناخته می شدند
ستارگان با جرم صدها برابر جرم خورشید از میان مه تیره سحابی رطیل داخل ابر بزرگ ماژلان عبور می کند. گازها و گرد و غبار ستارگان منفجر شده، این سحابی را به خانه ای برای زندگی فعالترین ستارگان منطقه کهکشانی ما تبدیل کرده است
ابرنواختری بسیار درخشان با قدمت 400 سال که در سال 1987 در سحابی رطیل داخل ابر بزرگ ماژلان مشاهده شده است
تصاویر تلسکوپ فضایی هابل نشان می دهند که این ابرنواختر با گذر زمان تخلیه می شود و تکه های پرتاب شده از انفجار آن با حلقه ای مواد منفجر شده که هزاران سال قبل از مرگ ستاره ساخته شده است برخورد می کنند. درسال 2011 این تکه ها در مرکز حلقه با قطر حدود یک سال نوری با بیشترین شدت به یکدیگر شروع به برخورد کردند. درحقیقت، در این سال، این ابرنواختر وارد فاز جدیدی از مرگ ستاره اش شده است
بقایای یک ابرنواختر مربوط به قرنها قبل که به موجب ضربه ای به سرعت بیش از 17 میلیون کیلومتر بر ساعت به خارج پرتاب می شوند و در ابر بزرگ ماژلان معلق می شوند